I shall show that the main argument forms of Wittgenstein's Tractatus and Kant's Critique of Pure Reason are Modus Tollens. I shall then argue that the main arguments of both books beg the question by addressing only one sub-argument in each, although it is still in controversy whether begging the question is a genuine fallacy.

ABSTRACTIn 1931 Wittgenstein wrote: ‘the limit of language manifests itself in the impossibility of describing the fact that corresponds to a sentence without simply repeating the sentence’. Here, Wittgenstein claims, ‘we are involved … with the Kantian solution of the problem of philosophy’. This paper shows how this remark fits with Wittgenstein's early account of the substance of the world, his account of logic, and ultimately his view of philosophy. By contrast to the currently influential resolute reading of the Tractatus, (...) the paper argues that the early Wittgenstein did not aim at destroying the idea of a limit of language, but that the notion lies at the very heart of Wittgenstein's early view. In doing so, the paper employs and defends the Kantian interpretation of Wittgenstein's early philosophy. (shrink)

Bu çalışmada Kant’ın ve Wittgenstein’ın felsefeleri metafiziğin olanağı bağlamında karşılaştırılmıştır. Her ikisinin felsefelerinin transcendental olup olmadığı ele alınmış ve metafizik anlayışları ortaya konmuştur. Metafiziğe karşı tutumları benzer olan iki düşünürün metafizik konusunda neden farklı sonuçlara vardıkları sorgulanmıştır. Dolayısıyla burada Kant’ın sentetik apriori önermelerin olanağı ile metafiziğin olanağı arasında kurduğu ilişki ifade edilmelidir. Kant’a göre bilgi olmanın ölçütü sentetik apriori yargıların olanaklı olmasıyla ilişkilidir. Wittgenstein’ın birinci dönemindeki felsefe anlayışında da benzer yönler bulunmaktadır. Bu benzerlik de, burada, onun dil ile dünya arasında (...) kurduğu ilişki bağlamında ortaya konulmuştur. Buna göre düşünülebilir olan ile düşünülebilir olmayan arasında çizdiği sınır dilin sınırlarıyla belirlenmektedir. Ne var ki, dilin sınırlarının dışına ise çıkılamaz. Sonuç olarak Kant’ın ve Wittgenstein’ın felsefeleri transcendental öğeler içermekle birlikte iki düşünürün de, metafiziğin olanağı konusunda farklı düşünceleri vardır. Önemli olan bunun sebebidir. (shrink)