POLITIEK EN ECONOMIE : DE CRISIS DER LATE XVe EEUW IN DE NEDERLANDEN

"Histoire événementielle" is in de historische literatuur tot een scheldwoord geworden en een historicus die voor vol wil worden gehouden, vermijdt zelfs de schijn enige aandacht te hebben voor de gesmade "histoire- batailles". Tegen dergelijke overdreven eenzijdigheid werd reeds door E. Le Roy Ladurie gewaarschuwd 0), terwijl van zijn kant L. Génicot bij herhaling aandacht gevraagd heeft voor de invloed van de oorlogen en vijandelijkheden in de zo geheten economische en agrarische depressie van de late middeleeuwen (2). In dit verband lijkt de uitzonderlijke positie die de Nederlanden in het laatste kwart der vijftiende eeuw in Europa innamen bijzonder veelzeggend. Terwijl omstreeks 1470 overal de tekenen van een algemene economische en demografische herleving opduiken (3), waren de Nederlanden in een algemene crisis gedompeld. Het verband met de totale oorlog en de economische boycot die Lodewijk XI tegen de Nederlanden van Karel de Stoute en Maximiliaan van Oostenrijk heeft gevoerd en met de innerlijke spanningen en speciaal met de opstanden tegen Maximiliaan in Vlaanderen en Brabant ligt voor de hand(4).