Abstract

‘Op zeker moment in de loop van die stille dagen besliste ik dat dat was wat ik wilde: de geest in al haar complexiteit bestuderen [...] Ik lees in mijn dagboek dat een handschrift, door mij ternauwernood herkend als het mijne, schrijft met heel de kwetsbare overmoed van een haast twintigjarige: ‘Volgens mij is het observeren van het leven, het brein, de ziel enzovoort, net zoiets als het bestuderen van elektronen: de gevolgde methode, de aanvangssituatie, die bepalen de uitslag. Een andere methode kan een andere uitslag opleveren, waarvan je niet kunt zeggen dat die fout is.’