Locke: Two Treatises of Government

Η παρούσα ανακοίνωση επικεντρώνεται στο έργο Δεύτερη πραγματεία περί κυβερνήσεως του John Locke και ερευνά τους δύο θεμελιακούς άξονες της Δεύτερης πραγματείας, οι οποίοι εκφράζουν το σύνολο της πολιτικής θεωρίας του Locke. Αρχικά γίνεται αναφορά στη θεωρία περί καταπιστεύματος που αποτελεί και τη βάση της πολιτικής θεωρίας του Lοcke. Οι άνθρωποι προκειμένου να διαφυλάξουν τα δικαιώματά τους με κορυφαίο εκείνο της ζωής, προχωρούν από την πρότερη φυσική κατάσταση στην ενοποιημένη ανθρώπινη κατάσταση, η οποία ονομάζεται κοινότητα. Κατά τη φάση της συγκροτήσεως (...) της κοινότητας, τα μέλη της εκλέγουν τους εκπροσώπους τους, οι οποίοι αναλαμβάνουν το έργο της υπεράσπισης του συνόλου των ανθρωπίνων αναγκών. Η μετάθεση των εξουσιών από την κοινότητα προς τους εκπροσώπους γίνεται βάσει μίας συμφωνίας, η οποία συνάπτεται ανάμεσα στα μέλη της κοινότητας και στους εκπροσώπους. Η συμφωνία αυτή ονομάζεται καταπίστευμα. Η τήρηση του καταπιστεύματος είναι υποχρεωτική και από τα δύο συμβαλλόμενα μέρη, δηλαδή και από την κοινότητα και από τους εκπροσώπους. Η μη σωστή τήρηση των κανόνων του καταπιστεύματος από τους εκπροσώπους της κοινότητας συνιστά αθέτηση της αρχικής συμφωνίας. Στην περίπτωση αυτή τα μέλη έχουν την δυνατότητα να καταφύγουν στο νόμιμο δικαίωμα της πολιτικής ανυπακοής. Μπορούν δηλαδή να αφαιρέσουν την εξουσία από τους εκπροσώπους τους και να εκλέξουν νέους. Η πολιτική θεωρία του Locke βασίζεται με σαφήνεια στην αρχή της πλειοψηφίας. Ο θεμελιακός παράγοντας για τις πολιτικές αποφάσεις είναι η γνώμη της πλειοψηφίας των πολιτών. Φθάνουμε τώρα στον δεύτερο σημαντικό πυλώνα που συγκροτεί την πολιτική θεωρία του Locke. Αναφέρομαι στο δικαίωμα της ατομικής ιδιοκτησίας και της υπεράσπισής του. Το πολιτικό σύστημα που προκύπτει μέσα από την θεωρία του Locke στηρίζεται κατά ένα μεγάλο μέρος στο δικαίωμα της ατομικής ιδιοκτησίας. Συγκεκριμένα ο φιλόσοφος υποστηρίζει πως από τη στιγμή που ο άνθρωπος εναποθέτει την προσωπική του εργασία σε ένα υλικό αγαθό για την παραγωγή και την απόκτηση του, τότε αυτό το αγαθό περνά δικαιωματικά στην ιδιοκτησία του ανθρώπου. Η ατομική ιδιοκτησία αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την επιβίωση του ατόμου. Στην πρότερη φυσική κατάσταση απαγορευόταν να οικειοποιηθεί ο άνθρωπος ένα αγαθό, γιατί τα πάντα ανήκαν στους πάντες. Όμως, όταν αυτό το αγαθό είναι απαραίτητο για την επιβίωση του ανθρώπου, τότε το φαινόμενο της οικειοποίησης και περαιτέρω της ιδιοκτησίας κρίνεται ως αναγκαίο. Στην προκείμενη περίπτωση δεν χρειάζεται η συγκατάθεση ολόκληρης της κοινότητας, όπως συνέβαινε κατά τη φυσική κατάσταση. Παρά ταύτα το προνόμιο της ατομικής ιδιοκτησίας διέπεται από όρια. Σύμφωνα με τον Locke το μέγεθος της ατομικής ιδιοκτησίας πρέπει να είναι τέτοιο, ώστε να καλύπτεται το σύνολο των αναγκών του ανθρώπου. Το αυξημένο μέγεθος της ατομικής ιδιοκτησίας ενός ατόμου εγκυμονεί τον κίνδυνο της απειλής των δικαιωμάτων των υπολοίπων μελών της κοινότητας. Αυτό που ένας άνθρωπος έχει ως περίσσευμα, κάποιος άλλος το στερείται. Ο Locke στο πλαίσιο μίας κοινωνικά δίκαιης πολιτικής προτείνει την αναδιανομή του εισοδήματος με ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα. Με τη φορολόγηση στο περίσσευμα των υψηλών εισοδημάτων επιτυγχάνεται η αναδιανομή του πλούτου και κυρίως η κάλυψη των αναγκών των οικονομικά ασθενέστερων. Ο Locke με αυτόν τον τρόπο γίνεται ο εμπνευστής του κοινωνικού κράτους. (shrink)

William Molyneux (1656–1698) was an Irish experimental philosopher and politician, who played a major role in the intellectual life in seventeenth-century Dublin. He became Locke’s friend and correspondent in 1692 and was probably Locke’s philosophically most significant correspondent. Locke approached Molyneux for advice for revising his Essay concerning Human Understanding as he was preparing the second and subsequent editions. Locke made several changes in response to Molyneux’s suggestions; they include major revisions of the chapter ‘Of Power’ (2.21), the addition of (...) the chapter ‘Of Identity and Diversity’ (2.27), and the addition of the so-called Molyneux Problem (2.9.8). Molyneux repeatedly requested that Locke develops his views on morality. Additionally, their correspondence turned to questions concerning education and Molyneux’s keen interest in the topic likely prompted Locke to publish Some Thoughts Concerning Education in 1693. Moreover, Molyneux drew on Locke’s anonymously published Two Treatises of Government in his The Case of Ireland’s Being Bound by Acts of Parliament in England, Stated, which was first published in the spring of 1698. Molyneux revealed Locke’s authorship of Two Treatises against Locke’s will, yet their friendship continued until Molyneux’s untimely death in October 1698. (shrink)

The objective of this article is to compare and contrast the influential notion of natural and property rights created by John Locke in his "Second Treatise on Government" (1689) to the posterior notion of abstract right expressed by Georg Wilhelm Friedrich Hegel in his "Elements of the Philosophy of Right". Said analysis is particularly pertinent given the complexity of Hegel’s political philosophy, and, perhaps more importantly, seeing as Hegel’s abstract right was (allegedly and in part) intended to point out the (...) shortcomings of Locke’s theory of natural and property rights, in order to further the human understanding of the world. More specifically, this article will examine the two rights theories in terms of their respective amounts of emphasis on individualism, or lack thereof. It will reveal three areas in which Lockean rights are more geared towards the primacy of the individual than Hegelian rights: (1) in their respective understandings of what it means to be a person, (2) in their conduciveness to individual wellbeing through the obligations each theory entails, and (3) in the extent of the rights themselves in relation to the state. (shrink)

... i . La very is so vile and miserable an Estate of Man,and so directly opposite to the generous Temper and Courage of our Nation ; that 'tis hardly to be ...

This is a new revised version of Dr. Laslett's standard edition of Two Treatises. First published in 1960, and based on an analysis of the whole body of Locke's publications, writings, and papers. The Introduction and text have been revised to incorporate references to recent scholarship since the second edition and the bibliography has been updated.

This volume guides the reader through a detailed examination of the text to an understanding of Locke’s political ideas in relation to his writings on philosophy, education, religion and economics and the influence these ideas had upon eighteenth-century political theorists. The author shows how Locke carefully constructed his political perspective as a defence of the principles of natural rights, constitutional government and popular resistance. He offers an original interpretation of the Two Treatises…, emphasizing the specific ways in which Locke’s political (...) purposes in writing the work influence his discussion of such concepts as the state of nature, property, consent and tyranny. The author discusses the historical and biographical context of the work and demonstrates how eighteenth century political thinkers developed or rejected aspects of Locke’s political theory and summarizes important recent studies of Locke’s work. (shrink)