Według tradycji psychoanalitycznej funkcjonujemy w świecie społecznym dzięki zasadzie rzeczywistości. Artykuł będzie dotyczył roli wyobraźni jako siły politycznej, siły przekształcającej ramy rzeczywistości społecznej ożywianej przez historyczną modyfikację tej zasady - zasadę wydajności. Ze względu na to, że – jak pokazał to Marcuse - rozum stał się elementem dominacji, jedyną siłą emancypacyjną, zdolną przeciwstawić się codziennej rutynie i powtarzalności jest wyobraźnia. Proponujemy zatem rozwinięcie tej idei wyobraźni jako środka wyzwolenia z jednowymiarowego świata i przemiany świata społecznego w kontekście nowej ekonomii libidinalnej (...) zarysowanej przez G.H. Marcusego w dwóch pracach: Eros i cywilizacja oraz Człowiek jednowymiarowy. (shrink)

Unlike the first generation of critical theorists, contemporary critical theory has largely ignored technology. This is to the detriment of a critical theory of society – technology is now a central feature of our daily lives and integral to the contemporary form of capitalism. Rather than seek to rescue the first generation’s substantive theory of technology, which has been partly outmoded by historical developments, the approach adopted in this article is to engage with today’s technology through the conceptual apparatus offered (...) by the early Frankfurt School. This rationale is guided by the conviction that the core ideas of critical theory still offer a sound basis for assessing the nature of technology today. Through a reconstruction and engagement with some of the core concepts of first-generation critical theory, as well as the work of Bernard Stiegler and Andrew Feenberg, we can arrive at a more robust theory of technology, capable of critically interrogating the role of technology in contemporary society. (shrink)