Bu çalışmanın amacı otonominin bireysel bir düşünüm sorunu olup olmadığını incelemektir. Düşünümün temel önkoşulu eleştirel mesafedir. Ancak düşünüm öznenin sadece tek başına başardığı bir öz-düşünüm ve öz-yeterlik olarak tasarlandığında ideal bir otonomi durumu ortaya çıkar ve eleştirel mesafenin imkanı bir problematik haline gelir. Bu nedenle otonomi tartışmalarında temel mesele alternatif bir düşünüm anlayışına ulaşmaktır. Söz konusu alternatif, düşünümü ve öz-düşünümü kolektif bir etkinlik olarak temellendirmektir; bu durumda eleştirel mesafe iletişimde tesis edilir. Böyle bir eleştirel mesafede otonomi bireysel bir mesele olmaktan (...) çıkar, politik bir mesele haline gelir. Bu aynı zamanda otonominin karşılıklı otonomi olarak kavramsallaştırılması demektir. Felsefe tarihi bu tür bir kavramsallaştırmaya ışık tutabilecek imkanları içinde taşımaktadır. (shrink)