Volume 75, 2018
Theories of Knowledge and Epistemology
Σταμάτης Γιακουμής
Pages 345-350
Διδασκαλία του είναι
Αναπτύσσεται η διδασκαλία του είναι , το πρώτο μέρος της εγελιανής λογικής. Οντολογικά η βασική διαφοροποίηση σε ‘Κάτι και σε Άλλο’ οδηγεί στην ανάπτυξη σύμφυτων τάσεων εντός του αντικειμένου (an ihm), στην αναδίπλωση και αυτοαναφορά του, με αποτέλεσμα το αντικείμενο να μην είναι όπως φαίνεται έξωθεν (an sich), αλλά να αναπτύσσει δυναμική για τον εαυτό του (fuer sich). Έτσι διενεργείται η μετάβαση από την ποσότητα στην ποιότητα αλλά και αντιστρόφως. Επιστημολογικά, επειδή δεν μπορεί να γίνει διείσδυση στο αντικείμενο και η ποιότητα, καθώς και η ποσότητα, φαίνεται κάτι το εξωτερικό, απαιτείται το στάδιο της ουσίας, δηλαδή η αφηρημένη θεώρηση να αντικατασταθεί από συγκεκριμένη και να γίνεται η περιγραφή με βάση καθορισμούς που επισημαίνουν σχέσεις του αντικειμένου με το περιβάλλον. Αν οι καθορισμοί είναι κατάλληλοι, το αντικείμενο συμφωνεί με αυτούς και τους επιβεβαιώνει, οπότε παράγεται η έννοια ως ταυτότητα Είναι και ουσίας, το αυτόνομο ον, που γεφυρώνει υποκείμενο και αντικείμενο.