Alâüddevle-i Simnânî'nin Beyânu zikri'l-hafiyyi'l-müsteclib li'l-ecri'l-vefî Adlı Risalesinin Tahkikli Neşri

Alâüddevle-i Simnânî (ö. 736/1336), İlhanlılar döneminde, bugünkü İran topraklarında yaşamış bir Kübrevî şeyhidir. Gençlik yıllarında İlhanlı sarayında, Argun Han’ın hizmetinde bulunmuş, daha sonra tasavvufa meylederek saraydan ayrılmıştır. Bir müddet kendi kendine ibadet ve riyâzatla meşgul olduktan sonra Bağdat’ta bulunan Kübrevî şeyhi Nûreddin Abdurrahman el-İsferâyînî’ye (ö. 717/1317) mürid olarak kendisinden irşad icâzeti almıştır. Ardından şeyhinin emriyle memleketine dönmüş, Sûfîâbâd’daki hankâhında mürid yetiştirmek ve eser telif etmekle meşgul olmuştur. Günümüze ulaşmayanlarla birlikte eserlerinin sayısı doksan civarındadır. Farklı hacimlerdeki bu eserlerin bir kısmı Arapça, bir kısmıysa Farsçadır. Simnânî, Beyânu zikri’l-hafiyyi’l müsteclib li’l-ecri’l-vefî isimli Farsça risalesini vefatından sonra müridlerine bir kılavuz olması gayesiyle kaleme almıştır. Müridlerinden bu eseri ezberleyip haftada bir kez tekrar etmelerini istemesi ve bu eserde yazılanlarla amel etmeyen müridlerinin kendisiyle bağını koparmış olacağını söylemesi, onun bu esere verdiği ehemmiyeti göstermektedir. Bu çalışmada ilk olarak müellifin hayatına dair kısa bilgiler verilecek, ardından söz konusu eser değerlendirilerek son bölümde ise metnin tahkikli neşri dikkatlere sunulacaktır.