Literatur
Sprawy te omawiam bliżej w pracach:Pojęcia teoretyczne a doświadczenie. Studia Logica 11 (1961);O pojęciu genotypu. Studia Filozoficzne 26 (1961).
Myśl Filozoficzna 28, 29 (1957).
Pomijamy więc dla uproszczenia wyrażenia pozalogiczne o charakterze, terminów funkcyjnych. Podobnie w celu dalszego uproszczenia wywodów występujące w przykŀadach predykaty traktować będziemy zawsze jako predykaty jednoargumentowe. Wywody te dają się jednak bez trudu uogólnić na predykatyn-argumentowe.
Relacja jednoczŀonowa jest identyczna z podzbiorem zbioruU.
W przedstawieniu powyższych pojęć semantycznych korzystaŀem z cytowanej pracyR. Suszki.
Analogiczną zależność otrzymujemy przyjmując zamiast Ψ ∧Q implikację ΨрQ.
W książce:The Reach of Science. Toronto 1958. Dokŀadny odpowiednik pojęcia zdania “zdeterminowanego” wprowadzam na dalszych stronach.
Jest to sformuŀowanie równoważne sformuŀowaniu warunku (EL) przytoczonemu w tekście. Podobna uwaga dotyczy warunków (ET) i (EM).
Tak rozumiane pojęcie modelu wŀaściwego i zdania prawdziwego występuje w cytowanej pracyR. Suszki oraz w pracyJ. Kemeny'ego:A New Approach to Semantics. Journal of Symbolic Logic 21 (1956).
Język teorii empirycznych omawiam w pracy:Pojęcia teoretyczne a doświadczenie, cyt. wyd.; sposoby interpretacji terminów specyficznych teorii empirycznych — w pracy:Interpretacja systemów aksjomatycznych, Studia Filozoficzne 21 (1960); interpretację terminów spostrzeże-niowych — w pracy:O definiowaniu terminów spostrzeżeniowych, Rozprawy logiczne: Księga pamiątkowa ku czci profesora K. Ajdukiewicza, Warszawa 1964.
Zbiór-P 2 jest dopeŀnieniem zbioruP 2 (do universumU).
Stanowisko (I.1) odpowiada, z grubsza biorąc, stanowisku, jakie zajmowaŀem w artykule:W. sprawie terminów nieostrych. Studia Logica 8 (1958).
Stanowisko (I.2) pokrywa się ze stanowiskiem reprezentowanym przezH. Mehlberga w książce:The Reach, of Science.
Stanowisko (II) odpowiada w przybliżeniu stanowisku reprezentowanemu przezW. Rozebooma w pracy:The Factual Content of Theoretical Concepts. Minnesota Studies ... Vol. 3. 1962.
Nie jest mi znany z literatury przedmiotu żaden reprezentant stanowiska (III).
Pod ogólny schemat stanowiska (IV) podpada m. in. stanowisko, jakie zajmujeT. Kubinski w pracy:Nazwy nieostre. Studia Logica 7 (1958).
Por. np.Pojęcia teoretyczne a doświadczenie, cyt. wyd.
Wyraźnie tak stawia sprawęH. Mehlberg w cytowanej książce. Stanowisko (V) stanowi rozwinięcie i precyzację stanowiska, jakie zajmowałem w pracy:Pojęcia teoretyczne a doświadczenie (cyt. wyd.) i jakie zakłada milcząco wielu autorów.
Zarówno „relatywne”, jak i „absolutne” pojęcia desygnowania i denotowania wymagają oczywiście relatywizacji do języka, którą tu dla uproszczenia pomijamy.
Por. przypisy 16 i 18.
Por. przypisy 17 i 20.
Taki nieklasyczny rachunek nazw konstruuje w cytowanej pracyT. Kubiński.
Takim motywem do przyjęcia definicji (B) mogłoby być następujące założenie:P desygnuje x wtedy i tylko wtedy, gdy każdy, kto używa poprawnie terminu P, może (w określonej sytuacji) orzec ów termin o przedmiocie x.
Dowód takiej zależności podany w pracy nie daje się zastosować do przypadku ogólnego.
Por. np.E. Nagel:The Structure of Science. 1961.
Author information
Authors and Affiliations
Additional information
Allatum est die 6 Augusti 1963
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Przeŀęcki, M. Z semantyki pojęć otwartych. Stud Logica 15, 189–218 (1964). https://doi.org/10.1007/BF02125923
Published:
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF02125923