Abstract
Το κύριο ζήτημα της εργασίας αναφέρεται στο ερώτημα: είναι πράγματι η καντιανή ηθική μόνο δεοντοκρατική και φορμαλιστική, όπως θεωρείται συνήθως, ή μήπως αναγνωρίζει και σκοπούς του πράττειν και των πράξεων, οπότε είναι τελολογική; Μέσω επανεξετάσεως του θέματος, βάσει μιας νέας μελέτης των κειμένων και ακριβέστερης διάκρισης των ζητημάτων, η εργασία καταλήγει στο ότι η καντιανή ηθική, ενώ από μια άποψη είναι δεοντολογική, από άλλη άποψη παρέχει μια νέα θεμελίωση της τελολογικής καθώς και της ουσιαστικής ή περιεκτικής ηθικής των αξιών.