Abstract

Ignatow stawia sobie za cel dokładny rekonstrukcję ścisłego związku zachodzącego pomiędzy marksistowską antropologią - w pierwotnym kształcie prezentujący radykalny humanizm - a upadkiem komunizmu. W krótkim przeglądzie historycznymi stwierdza, iż zsekularyzowany humanizm marksistowski wyrósł z tradycji filozoficznej, reprezentowanej przez Herdera i Feuerbacha, czyniąc - podobnie jak oni – człowieka najważniejszą i najogólniejszą zasady metafizyczny. Dalszy rozwój filozofii marksistowskiej doprowadził najpierw do odrzucenia tej tezy, później zaś - przede wszystkim w leninowsko-stalinowskiej wersji marksizmu - do ideologizacji klasy proletariatu, a tym samym do jednoznacznej negacji tradycyjnego humanizmu.