Abstract

W swojej przełomowej pracy „Denotowanie” Bertrand Russell wprowadza rozróżnienie pomiędzy prymarnym i sekundarnym użyciem zwrotów denotujących. Rozróżnienie umożliwia opis wieloznaczności niektórych zdań zawierających zwroty denotujące. Jak zauważył Saul Kripke, chociaż rozróżnienie Russella wydaje się być dychotomiczne, niektóre wieloznaczne zdania zawierające zwroty denotujące można interpretować na więcej niż tylko dwa sposoby. W niniejszym artykule argumentuję, że istnieją jeszcze inne możliwe interpretacje, niewzmiankowane ani przez Russella, ani Kripkego. Ponadto pokazuję, że te inne możliwe interpretacje różnią się również od tzw. odczytań Fodor.