Religious songs have an important place in Turkish Classical Music in terms of maqam, usul, form, composers, and songwriters. The main purpose of this study is to examine the religious songs in Segâh Maqam in the TRT Turkish Classical Music Repertoire in terms of form, usul, composers, and songwriters. The data of the research were obtained through literature and document review. In this context, the musical notes of religious songs in Segâh Maqam were analyzed through content analysis. As a result (...) of the reviews of TRT Turkish Classical Music Repertoire, a total of 107 religious songs in Segâh Maqam has been identified. In the form analyses of the identified religious songs, it was found that İlâhi, Durak, and Teşvih forms were used frequently; in the usul analyses, it was found that Sofyan, Düyek, Devr-i Hindî, Durak Evferi, Yürük Semaî and Nim Sofyan usuls are used frequently; in the composer analyses, it was found that Bekir Sıtkı Sezgin, Güldeniz Ekmen, Amir Ateş,, Hüseyin Sâdettin Arel, Erdinç Çelikkol Zeki Altun, Faruk Şahin, Halil İbrâhim Taşkent, Hüseyin Sebilci, Mehmet Tulûî, Sadettin Kaynak, Süleyman Erguner, and Ümit Gürelman have more religious songs compared to other identified composers; in the songwriter analyses, it was found that Yûnûs Emre, Niyâzî-i Mısrî, Eşrefoğlu Rûmî, Hamdi Özer, İbrâhim Hakkı, Sezâî, and Yûnûs have more songs compared to other identified songwriters. (shrink)
Kavramlar doğru anlamlandırılmadığı takdirde meselelerin anlaşılması noktasında yanlış sonuçlara varmanın kaçınılmaz olduğu bir hakikattir. Fıtrat kavramı bu manada insanın neliği bağlamında başat kavram olarak her daim farklı değerlendirmelere konu olmuştur. İnsanın, gerek kendisini var eden Allah ile olan ilişkisi gerekse hemcinsleriyle ve içerisinde yaşadığı âlemle ilişkisi çerçevesinde bu kavramın anlam alanının tespiti yine ait olduğu dünya üzerinden yapıldığı zaman konu hakkında doğru sonuçların elde edilmesine imkân tanıyacaktır. Kur’ân ve hadislerde yerini bulan fıtrat kavramının anlam alanına yönelik çalışmaların bu alanlarda derinlemesine (...) tahlili noktasında söz konusu metinleri, kendi iç bütünlükleri ve birbirleriyle olan ilişkileri bağlamında meseleyi ele alması, en sağlıklı yol olacaktır. Bu çalışmada kavramın önce sözlük anlamı, türevleri üzerinden ele alınmış daha sonra Kur’ân ve hadislerde geçtiği durumları, belirtilen usûl üzerinden değerlendirmeye tâbi tutulmuştur. Sonuç olarak luğavî anlamı da dikkate alınarak fıtrat kavramı ile Kur’ân’da insanın Allah’la ilişkisine, hadislerde ise insanın doğasındaki sâfiyete ve insanlarla olan ilişkisinde dikkat gerektiren yönüne vurgu yapıldığı ortaya konulmaya çalışılmıştır. (shrink)
The german „Politik“ is very comprehensive. Different theorists had a fundamentally different understandig of the term. We can distinguish between a realistic and a idealistic approach. The first is represented especially by Carl Schmitt and Max Weber, the second by Hannah Arendt and ancient greek thinkers (Plato, Aristotle). These different views can’t be synthesized. „Politik“ ist characterized by its generality. Politically is decided, what - within a certain territory - is binding for everyone. Therefore „Politik“ is inseparably connected with power. (...) Moreover, „Politik“ has got a creative element. In sum, „Politik“ means guiding the public affairs in a generally binding and powerful way. (shrink)
In his later work, Metafizicheskie predpolozheniia poznaniia. Opyt preodoleniia Kanta i kantianstva [Metaphysical Presuppositions of Knowledge. An Attempt to Overcome Kant and Kantianism], Evgeny N. Trubetskoy tried to overcome the Kantian tradition in philosophy in order to advance his conception of all-unity and the philosophy of absolute and unconditional consciousness. Despite insisting on the distinction between the “historical Kant” and Neo-Kantianism, in reality Trubetskoy was strongly dependent on the Neo-Kantian interpretation of Kant’s philosophy, which meant that his fight against Kantian (...) philosophy was really fought against a conception of Kant he unconsciously adopted from the Neo-Kantians. Evidence of this can be seen in his interpretation of the theory of knowledge and its tasks, his thesis concerning the antimetaphysical direction of Kantian philosophy, and his insistence on the presence of the transcendental method in Kant’s philosophy. (shrink)
Öz Çalışmanın konusu irfanî geleneğin on beşinci yüzyıldaki önemli temsilcilerinden ve aynı zamanda İbnü’l-Arabî’nin takipçilerinden biri olan İbn Türke’nin varlık mertebelerine dair görüşleridir. Konu, İbn Türke’nin varlık ve varlığın mertebeleri ile ilgili düşüncelerinden hareketle hazırlanmıştır. Birincil kaynakların esas alındığı bu çalışmada, İbn Türke ve Ekberî geleneğin önemli temsilcilerinin eserlerine müracaat edilmiştir. Çalışmanın amacı, felsefe ve kelâmın yanı sıra tasavvuf felsefesinin en önemli konularından biri olan varlık düşüncesi ve varlık mertebelerini İbn Türke’nin görüşleri çerçevesinde ele alarak âlemdeki varoluşun hakikatinin ne olduğu, (...) insanoğlunun özünün nereden geldiği gibi temel sorulara cevap olabilecek özgün bir çalışma ortaya koymaktır. Bu çalışmayla; varlığın bir ve tek hakikat olduğu, Hak’tan feyz ederek görünür âlemde ortaya çıkan her şeyin O’nun isim ve sıfatlarının tecellisi olduğu, her ne kadar Hak’tan ayrıymış gibi görünse de aslında Hakk’a doğru sonsuz bir dönüş içerisinde olduğu, dolayısıyla tek varlıktan kaynaklı çok sayıda varlığın esasen yokluğa mahkûm olduğu ve asıl varlığın Allah olduğu sonucuna varılmıştır. (shrink)
According to familiar accounts, Rousseau held that humans are actuated by two distinct kinds of self love: amour de soi, a benign concern for one's self-preservation and well-being; and amour-propre, a malign concern to stand above other people, delighting in their despite. I argue that although amour-propre can (and often does) assume this malign form, this is not intrinsic to its character. The first and best rank among men that amour-propre directs us to claim for ourselves is that of occupying (...) 'man's estate'. This does not require, indeed it precludes, subjection of others. Amour-propre does not need suppression or circumscription if we are to live good lives; it rather requires direction to its proper end, not a delusive one. (shrink)
