This article brings recent insights from political animal philosophy and critical animal studies concerning animal subjectivity and multispecies communities into conversation with Daoist philosophy. Daoism is currently underexplored in animal philosophy and multispecies justice theory. This is unfortunate since Daoist ontology and Daoist concepts such as wanwu (萬物) and wuwei (無為) include recognition of nonhuman agency and multispecies entanglements. They offer a fruitful starting point for rethinking the position of the human in the whole of things as well as relations (...) between human and nonhuman animals. (shrink)

Ik kan de zeepokken niet vinden. Het is een warme zaterdagnamiddag in september, ik ben net aangekomen op het eiland en loop langs het water in de haven. Ik ben hier bijna twintig jaar niet geweest." In 'Vuurduin' gaat Eva Meijer een week naar Vlieland, op zoek naar wat verdwijnt. Het ecosysteem van de wadden staat onder druk, maar er liggen ook delen van haar eigen geschiedenis op het eiland, stukken tijd die nooit meer terugkomen. Alles verdwijnt natuurlijk: familie, geliefden, (...) huisdieren, gebeurtenissen. En de natuurlijke wereld laat ons zien dat dat erbij hoort - het is de stof waar we uit geweven zijn. Tegelijkertijd verdwijnt de levende wereld waarin dit alles ingebed is zelf in razende vaart: diersoorten sterven uit, ecosystemen gaan eraan, de permafrost smelt, onze winters worden herfst. Met behulp van schrijvers, filosofen, kunstenaars en hond Doris gaat Meijer op zoek naar de juiste woorden voor dit verlies, en voor wat we ertegenover kunnen zetten"--Page 4 of cover. (shrink)

Taal staat in de politiek centraal: in de Tweede Kamer, op social media en in het publieke debat wordt met woorden gestreden. Ook in de filosofie wordt taal steeds met politiek verbonden. Maar wie in staat is tot spreken staat nooit vast: in Black Lives Matter, #MeToo en klimaatmarsen eisen mensen die van oudsher tot zwijgen werden gebracht hun stem op. Stilte kan onderdrukken - soms wordt mensen (en andere dieren) letterlijk hun taal afgenomen, soms figuurlijk. Spreek, zegt de dichter (...) Audre Lorde terecht, je stilte zal je niet beschermen. Maar stilte heeft ook een andere kant: het kan een manier van verzet zijn, een schuilplaats, of deel van een gesprek in de vorm van luisteren en zwijgen. In een wereld waarin steeds harder geschreeuwd wordt moeten we leren af en toe ook stil te zijn. Om de rol van stilte te verkennen en de contouren te schetsen voor nieuwe politieke omgangsvormen, brengt Eva Meijer in 'Verwar het niet met afwezigheid. Over politieke stiltes' de verschillende soorten politieke stiltes in kaart. Ze markeert op originele wijze en met kennis van zaken de morele dilemma's die in het verhitte (social) mediadebat nauwelijks meer ter sprake komen."--Publisher information. (shrink)