BackgroundIn the Canadian Alliance for Healthy Hearts and Minds cohort, participants underwent magnetic resonance imaging of the brain, heart, and abdomen, that generated incidental findings. The approach to managing these unexpected results remain a complex issue. Our objectives were to describe the CAHHM policy for the management of IFs, to understand the impact of disclosing IFs to healthy research participants, and to reflect on the ethical obligations of researchers in future MRI studies.MethodsBetween 2013 and 2019, 8252 participants were recruited with (...) a follow-up questionnaire administered to 909 participants at 1-year. The CAHHM policy followed a restricted approach, whereby routine feedback on IFs was not provided. Only IFs of severe structural abnormalities were reported.ResultsSevere structural abnormalities occurred in 8.3% of participants, with the highest proportions found in the brain and abdomen. The majority of participants informed of an IF reported no change in quality of life, with 3% of participants reporting that the knowledge of an IF negatively impacted their quality of life. Furthermore, 50% reported increased stress in learning about an IF, and in 95%, the discovery of an IF did not adversely impact his/her life insurance policy. Most participants would enrol in the study again and perceived the MRI scan to be beneficial, regardless of whether they were informed of IFs. While the implications of a restricted approach to IF management was perceived to be mostly positive, a degree of diagnostic misconception was present amongst participants, indicating the importance of a more thorough consent process to support participant autonomy.ConclusionThe management of IFs from research MRI scans remain a challenging issue, as participants may experience stress and a reduced quality of life when IFs are disclosed. The restricted approach to IF management in CAHHM demonstrated a fair fulfillment of the overarching ethical principles of respect for autonomy, concern for wellbeing, and justice. The approach outlined in the CAHHM policy may serve as a framework for future research studies.Clinical trial registrationhttps://clinicaltrials.gov/ct2/show/nct02220582. (shrink)
Kavramlar doğru anlamlandırılmadığı takdirde meselelerin anlaşılması noktasında yanlış sonuçlara varmanın kaçınılmaz olduğu bir hakikattir. Fıtrat kavramı bu manada insanın neliği bağlamında başat kavram olarak her daim farklı değerlendirmelere konu olmuştur. İnsanın, gerek kendisini var eden Allah ile olan ilişkisi gerekse hemcinsleriyle ve içerisinde yaşadığı âlemle ilişkisi çerçevesinde bu kavramın anlam alanının tespiti yine ait olduğu dünya üzerinden yapıldığı zaman konu hakkında doğru sonuçların elde edilmesine imkân tanıyacaktır. Kur’ân ve hadislerde yerini bulan fıtrat kavramının anlam alanına yönelik çalışmaların bu alanlarda derinlemesine (...) tahlili noktasında söz konusu metinleri, kendi iç bütünlükleri ve birbirleriyle olan ilişkileri bağlamında meseleyi ele alması, en sağlıklı yol olacaktır. Bu çalışmada kavramın önce sözlük anlamı, türevleri üzerinden ele alınmış daha sonra Kur’ân ve hadislerde geçtiği durumları, belirtilen usûl üzerinden değerlendirmeye tâbi tutulmuştur. Sonuç olarak luğavî anlamı da dikkate alınarak fıtrat kavramı ile Kur’ân’da insanın Allah’la ilişkisine, hadislerde ise insanın doğasındaki sâfiyete ve insanlarla olan ilişkisinde dikkat gerektiren yönüne vurgu yapıldığı ortaya konulmaya çalışılmıştır. (shrink)
In his later work, Metafizicheskie predpolozheniia poznaniia. Opyt preodoleniia Kanta i kantianstva [Metaphysical Presuppositions of Knowledge. An Attempt to Overcome Kant and Kantianism], Evgeny N. Trubetskoy tried to overcome the Kantian tradition in philosophy in order to advance his conception of all-unity and the philosophy of absolute and unconditional consciousness. Despite insisting on the distinction between the “historical Kant” and Neo-Kantianism, in reality Trubetskoy was strongly dependent on the Neo-Kantian interpretation of Kant’s philosophy, which meant that his fight against Kantian (...) philosophy was really fought against a conception of Kant he unconsciously adopted from the Neo-Kantians. Evidence of this can be seen in his interpretation of the theory of knowledge and its tasks, his thesis concerning the antimetaphysical direction of Kantian philosophy, and his insistence on the presence of the transcendental method in Kant’s philosophy. (shrink)
Öz Çalışmanın konusu irfanî geleneğin on beşinci yüzyıldaki önemli temsilcilerinden ve aynı zamanda İbnü’l-Arabî’nin takipçilerinden biri olan İbn Türke’nin varlık mertebelerine dair görüşleridir. Konu, İbn Türke’nin varlık ve varlığın mertebeleri ile ilgili düşüncelerinden hareketle hazırlanmıştır. Birincil kaynakların esas alındığı bu çalışmada, İbn Türke ve Ekberî geleneğin önemli temsilcilerinin eserlerine müracaat edilmiştir. Çalışmanın amacı, felsefe ve kelâmın yanı sıra tasavvuf felsefesinin en önemli konularından biri olan varlık düşüncesi ve varlık mertebelerini İbn Türke’nin görüşleri çerçevesinde ele alarak âlemdeki varoluşun hakikatinin ne olduğu, (...) insanoğlunun özünün nereden geldiği gibi temel sorulara cevap olabilecek özgün bir çalışma ortaya koymaktır. Bu çalışmayla; varlığın bir ve tek hakikat olduğu, Hak’tan feyz ederek görünür âlemde ortaya çıkan her şeyin O’nun isim ve sıfatlarının tecellisi olduğu, her ne kadar Hak’tan ayrıymış gibi görünse de aslında Hakk’a doğru sonsuz bir dönüş içerisinde olduğu, dolayısıyla tek varlıktan kaynaklı çok sayıda varlığın esasen yokluğa mahkûm olduğu ve asıl varlığın Allah olduğu sonucuna varılmıştır. (shrink)
According to familiar accounts, Rousseau held that humans are actuated by two distinct kinds of self love: amour de soi, a benign concern for one's self-preservation and well-being; and amour-propre, a malign concern to stand above other people, delighting in their despite. I argue that although amour-propre can (and often does) assume this malign form, this is not intrinsic to its character. The first and best rank among men that amour-propre directs us to claim for ourselves is that of occupying (...) 'man's estate'. This does not require, indeed it precludes, subjection of others. Amour-propre does not need suppression or circumscription if we are to live good lives; it rather requires direction to its proper end, not a delusive one. (shrink)
