Includes 2 texts: Lucio Anneo Seneca, by Juan Fernando Ortega Muñoz, and Andaluces universales, by Francisco García Bazán.

ObjectivesTo examine implicit and explicit attitudes toward gay men and lesbian women among heterosexual undergraduate and graduate psychology and nursing students.MethodsImplicit attitudes were measured via the Implicit Association Test and explicit attitudes via the Attitudes Toward Lesbian Women and Gay questionnaire.Main resultsAll groups held negative implicit attitudes toward gay men and lesbian women. Among undergraduates, nursing students reported holding more negative explicit attitudes toward gay men and lesbian women than psychology students.ConclusionThe curricula in both nursing and psychology studies need to (...) address the medical and paramedical needs and issues of sexual minorities. (shrink)

¿Qué relación existe entre el cine y la filosofía, entre la narración y el pensamiento, entre la imagen y el concepto? ¿Qué tipo de conocimiento puede ofrecer el cine? ¿Qué quiere el cine de la filosofía? ¿Y la filosofía del cine? ¿Puede hacerse filosofía a través del cine o toda la filosofía que se hace es siempre una proyección de filosofía que no tiene nada que ver con el cine ni con las películas? ¿Puede el cine hacer algo más que (...) ilustrar ideas filosóficas previas? ¿Pueden los cineastas transmitir con sus películas ideas filosóficas originales? ¿Existe un pensamiento cinematográfico que se resiste a ser traducido al lenguaje conceptual? ¿Qué han dicho los filósofos sobre el cine? (shrink)

What are the grounds for the distinction between the mental and the physical? What is it the relation between ascribing mental states to an organism and understanding its behavior? Are animals and complex systems vehicles of inner evolutionary environments? Is there a difference between personal and sub-personal level processes in the brain? Answers to these and other questions were developed in Daniel Dennett’s first book, Content and Consciousness (1969), where he sketched a unified theoretical framework for views that are now (...) considered foundational in cognitive science and philosophy of mind. -/- Content and Consciousness Revisited is devoted to reconsider the ideas and ideals introduced in Dennett’s seminal book, by covering its fundamental concepts, hypotheses and approaches, and taking into account the findings and progress which have taken place during more than four decades. This book includes original and critical contributions about the relations between science and philosophy, the personal/sub-personal level distinction, intelligence, learning, intentionality, rationality, propositional attitudes, among other issues of scientific and philosophical interest. Each chapter embraces an updated approach to several disciplines, like cognitive science, cognitive psychology, philosophy of mind, and cognitive psychiatry. (shrink)

The ability to convert human somatic cells into induced pluripotent stem cells (iPSCs) is allowing the production of custom‐tailored cells for drug discovery and for the study of disease phenotypes at the cellular and molecular level. IPSCs have been derived from patients suffering from a large variety of disorders with different severities. In many cases, disease related phenotypes have been observed in iPSCs or their lineage‐specific progeny. Several proof of concept studies have demonstrated that these phenotypes can be reversed in (...) vitro using approved drugs. However, several challenges must be overcome to take full advantage of this technology. Here, we highlight recent advances in the field and discuss the main challenges associated with this technology as it applies to disease modelling. (shrink)

On connaît de Giordano Bruno son funeste destin : brûlé par l'Inquisition après un long procès. Sa pensée est la réponse à une période de troubles, assez similaire à celle que nous vivons aujourd'hui, caractérisée par la montée des excès de toutes sortes - religieux, apocalyptiques -, des transformations sociales tous azimuts et une science qui transforme le rapport de l'homme au monde et de l'homme avec lui-même.

This article discusses two issues of majority-minority relations in deeply divided societies. The first is the legitimacy of the transfer of a homeland minority — along with the territory it inhabits — to a neighboring kin-state against the will of the minority or most of its members. The second is the constitutional validity of legislation that renders citizenship or the right to vote contingent upon an oath of allegiance to the state or to its fundamental attributes. These two interrelated steps, (...) advanced by a central partner in the current government coalition in Israel, are aimed at the Arab-Palestinian minority. This article’s main focus is the examination of Israeli constitutional law safeguards that may prevent the implementation of these initiatives, which I find to be very dangerous. (shrink)

Miguel Angel Muñoz brings together in this book several inteviews he made over more than two decades in England, France, Spain and Mexico. These conversations complete and close a cycle, not of creation, but of the exercise of conversing with multiple creators: poets, historians, anthropologists and novelists. These are works that he believes coincide in an identical aesthetic conviction: they insist on concern not only for creativity but also for the complex social and cultural history that we live in the (...) world of yesterday and today. (shrink)

Deizm başından beri kendini ana akım dinî kabullere karşı heterodoks dinî bir kimlik olarak konumlandırmış, felsefe ve teolojinin temel düşünce üretim alanları olan Tanrı tasavvurları, Allah-âlem ilişkisi, din-bilim ilişkisi, kötülük meselesinden kaynaklı ahlakî tartışmalarda geleneksel kabullere aykırı görüşler ileri sürmüştür. Bu yönüyle deizm, dinin kendi içinden bir eleştirisidir. İngiltere’de deizmin babası olarak isimlendirilen E. Herbert of Cherbury’nin deizmin beş ilkesi bu eleştirinin en başat örneğidir. Ona göre; 1. Yüce bir Tanrı vardır, 2. Bu yüce Varlığa ibadet edilmelidir, 3. Erdem ibadetin (...) yarattığı bir değer olduğu için din ve ahlak arasında doğrudan bir ilişki vardır, 4. İnsanlar zayıf yaratıldıkları için tövbe ihtiyacındadırlar; bu da Tanrı’yla iletişime açıklık demektir, 5. Ölümden sonraki hayatta ceza ve mükâfat vardır. Deizmin iddiaları zaman içinde değişikliğe uğramıştır. Bu değişimi, farklı deizm iddialarını tasnif eden ve eleştiren Samuel Clarke’ta görmek mümkündür. Bununla birlikte, deistler şu konularda ortak fikre sahiptirler: imanın kurtarıcılığına karşı bilginin kurtarıcılığı esastır; kurumsal dinî yapılar reddedilmelidir; akıl ve insan doğası yüceltilmelidir; ahlak akılla temellendirilebilir; (vahyin imkânını kabul eden deistlere göre) vahyin doğrusu ile aklın doğrusu uyum içinde olmalıdır. Türkiye’de deistler dini reddetmekten daha çok onun akılla uyumunu talep etmekte, hurafelerden arındırılmasını ve radikal söylemlerden temizlenmesini istemektedirler. Kurumsal dinî otorilerin yerine, insanın aklına ve doğasına yaslanan doğruları önermektedirler. Bu doktrin temeline ek olarak Türkiye’de deizm ilginç veriler ve sonuçlar üretmektedir. Türkiye’de muhafazakâr bir yönetim iş başındayken deizmin artış kaydetmesi çok çarpıcıdır. Kamusal alanda dinin daha fazla görünür olmasına rağmen, deizmin ve sekülerleşmenin artması, din-siyaset ilişkisinin çok sıkı kurulduğu ülkelerde dine yabancılaşma gibi bir sonucun ortaya çıktığı tezini bir kez daha doğrulamış görünmektedir. Bu çalışma deizmin farklı iddialarını dikkate alarak ve Türkiye’de lise öğrencileri arasında yapılan araştırmalara dayanarak şu sonuçları okuyucuyla paylaşmaktadır: Mezhep farklılığının tetiklediği şiddet, radikal söylemler, buyurgan din dili, mitolojik anlatımlar genç zihinleri geleneksel olarak tevarüs ettikleri birikimi yeniden değerlendirmeye itmektedir. Kendilerini dinin dışında konumlandırmak istemeyen bu zihinler, yeni bir dini kimliği tercih etmektedirler. Bu kimlik bugün artık heterodoks bir kimlik olarak kendini göstermektedir. Bu aynı zamanda sekülerleşmiş bir ortodoksinin ortaya çıktığının da açık göstergesidir. (shrink)

Si en un primer momento se intuía que el monumental proyecto de Homo sacer (1995-2015) consistía en una crítica acotada a la lógica de la soberanía y al estado de excepción, ahora podemos ver con claridad que el pensamiento de Giorgio Agamben desplegó una arqueología de la potencia con el fin de hacer legible y pensable la destitución del aparato de la economía y la ontología que han ordenado el mundo de la vida en Occidente. La arqueología sobre diversas zonas (...) de nuestra tradición política no puede sino tener consecuencias decisivas para el devenir de una forma de vida en apertura a la musicalidad propia de todo pensamiento. Giorgio Agamben - Jorge Álvarez Yágüez - Cristina Basili - Alejandra Castillo - Andrea Cavalletti - Emanuele Coccia - Rodrigo Karmy Bolton - François Loiret - Alberto Moreiras - Miguel Morey - Gerardo Muñoz - Elettra Stimilli - José Luis Villacañas. (shrink)