Skip to main content
Log in

Podstawy logiki nazw

  • Published:
Studia Logica Aims and scope Submit manuscript

This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.

Access this article

Price excludes VAT (USA)
Tax calculation will be finalised during checkout.

Instant access to the full article PDF.

References

  1. Koncepcję przedstawionej tu logiki nazw wysunal prof. drRoman Suszko.

  2. Zob. J. Slupecki:Leśniewski's calculus of names. Studia Logica III (1955), s. 7–71 orazC. Lejewski:On Leśniewski's Ontology Ratio I (1958), s. 150–176.

    Google Scholar 

  3. “Przegląd Filozoficzny” 37 (1934);Z historii logiki zdań, s. 417–437 orazZnaczenie analizy logicznej dla poznania, s. 369–377.

  4. Jak wiadomo, sylogistykę Arystotelesa można traktować jako fragment logiki elementarnej, której język zawiera zmienne (wolne i związane) jednego rodzaju, stale indywidualne, predykaty i funktory, spójniki zdaniowe i kwantyfikatory. Podobnie, logika nazw jest również pewnym, znacznie obszerniejszym fragmentem logiki elementarnej. Można jednak pokazać, że logika nazw jest, jak się zdaje, maksymalnym fragmentem logiki elementarnej, który można wyprowadzić metodą schematów logicznych z języka naturalnego. Sprawa ta zostanie przedstawiona w innym miejscu.

  5. Zob.R. Suszko:Concerning the method of logical schemes, the notion of logical calculus and the role of consequence relations. Studia Logica XI (1961).

  6. Szkic nasz odpowiada przedstawieniu logiki przez Quine'a zob.W. V. Quine:Methods of Logic. New York 1950.

  7. Oraz ewentualnie inne jeszcze, jak: dysjunkcje, ekskluzje i binegacje, które tu pomijamy.

  8. Przy przyjętej tutaj notacji formuł konieczne jest stosowanie dodatkowo nawiasów jako symboli pomocniczych.

  9. Nasza lista oczywiście nie jest kompletna. Można by np. uwzględnić również zdania kategoryczne postaci:\(\begin{gathered} (Z^ \star - 3.1) co najmniej k - - - jest \ldots \mathop V\limits_k [ - - - est \ldots ] \hfill \\ (Z^ \star - 3.2) dokladnie k - - - jest \ldots \mathop {\mathop V\limits^ \bullet }\limits_k [ - - - est \ldots ] \hfill \\ (Z^ \star - 3.3) co najwy\dot zej k - - - jest \ldots \mathop {\mathop V\limits^ \circ }\limits_k [ - - - est \ldots ] \hfill \\ \end{gathered} \) gdziek jest liczebnikiem (jeden, dwa, trzy…).

  10. W sprawie ewentualnych uzupełnień porównaj odnośnik 9.

  11. Lista nasza nie jest kompletna. Można by uwzględnić jeszcze nazwy postaci:\(\begin{gathered} (N^ \star - 5.1) \ldots od co najmniej k - - - \ldots \mathop \downarrow \limits_k - - - \hfill \\ (N^ \star - 5.2) \ldots od doklanie k - - - \ldots \mathop \downarrow \limits_k - - - \hfill \\ (N^ \star - 5.3) \ldots od co najwy\dot zej k - - - \ldots \mathop {\mathop \downarrow \limits^ \circ }\limits_k - - - \hfill \\ \end{gathered} \) gdziek jest liczebnikiem, zaś w miejscu kropek stoją relatywy, a w miejscu kresek-nazwy.

  12. Zauważmy, że strukturę zwrotu “instruktor hodowców koni” można przedstawić w dwa następujące sposoby:

  13. W sprawie ewentualnych uzupełnień porównaj odnośnik

  14. Rozważania semantyczne można prowadzić w ograniczeniu do poszczególnych poziomów oddzielnie. Stosujemy przy tym następujące pojęcia i symbole teorii mnogości:

  15. Klasę modeli języka logiki nazw można obrać inaczej zmieniając warunki nałożone naU i Δ. Można np. żądać dodatkowo, żeby zachodził co najmniej jeden z następujących warunków: Δ (N k )≠ϕ, Δ (N k )≠U. Można też nie narzucać zbiorowiU warunku niepustości. Modyfikacje klasy modeli pociagnęłyby oczywiście pewne zmiany w konstruowanej logice nazw.

  16. Zamiast wyrażenia “zawsze i tylko wtedy, gdy” używamy w metajęzyku znaku ≡.

  17. Stosunkiem pomiędzy poziomem IV a Ontologią Leśniewskiego zajmuję się w innym miejscu.

  18. A. Tarski:On the Calculus of Relations. Journal of Symbolic Logic6 (1941), s. 73–89.

    Google Scholar 

  19. Można dokonać redukcji zn-formuł postaci I[N est M] opierając się na tautologiczności następującej zn-formuły:\(I[N_1 est N_2 ] \leftrightarrow \wedge [N_1 est N_2 ] \wedge \wedge [N_2 est N_1 ]\) Jednak ze względu na dalsze badania nad logiką nazw wygodnie jest zachować zn-formuły postaci I[N est M] na wszystkich poziomach.

  20. Można dokonać redukcji n-formuły Ob opierając się na tautologiczności następującej zn-formuły:\(I[Ob est [\overline {N_1 \wedge \bar N_1 } ]]\) Ze względu na dalsze badania nad logiką nazw zachowujemy n-formulę Ob na poziomie III i na poziomach wyższych.

Download references

Authors

Additional information

Allatum est die 26 Novembris 1960

Rights and permissions

Reprints and permissions

About this article

Cite this article

Morawiec, A. Podstawy logiki nazw. Stud Logica 12, 145–161 (1961). https://doi.org/10.1007/BF02126831

Download citation

  • Issue Date:

  • DOI: https://doi.org/10.1007/BF02126831

Navigation