Abstract

Η προετοιμασία του δεύτερου τόμου του Corpus des inscriptions grecques d'Illyrie méridionale et d'Épire, αφιερωμένου στο Βουθρωτό της νότιας Αλβανίας, οδήγησε τους συγγραφείς να αναζητήσουν, ανάμεσα σε χιλιάδες ονόματα ελεύθερων ανδρών (αρχόντων, ιερέων, ιδιοκτητών δούλων, μαρτύρων) που αναφέρονται σε επιγραφές αυτής της πόλης, το όνομα Άπποίτας 'Αντιγόνου. Το όνομα αυτό φέρει ο θεαροδόχος των Δελφών στο Βουθρωτό, στο σύντομο δελφικό κατάλογο που χρονολογείται γύρω στα μέσα του 2ου αι. π.Χ. Από τις 24 επιγραφές που αναφέρουν κάποιον Άπποίτα και λαμβάνοντας υπόψην τις μαρτυρίες χωρίς πατρώνυμο ή εθνικό, είναι δυνατόν να ταυτιστούν τρία διαφορετικά άτομα, που προσδιορίζονται με τα εθνικά Έρμίατος, Όπάτας και Κύ8εστος. Μόνον οι δύο τελευταίοι είναι με βεβαιότητα γιοι του Αντίγονου. Ο δεύτερος, ο Κύδεστος, φαίνεται να ταυτίζεται καλύτερα με την ιδιότητα του θεαροδόχου, μετά το 150, εξαιτίας του ρόλου που έπαιξε η οικογένεια του στο νέο κράτος των Πρασαιβών.