Abstract

Scruton ziet popmuziek als het hart van de populaire cultuur. Hij gaat in op de kenmerken van deze muziek, op het gebied van de klank, en op sociologische aspecten als de relatie tussen de uitvoerder en de fan, de versmelting van het idool met zijn werk en de iconisering van het idool, en stelt dat deze muziek de jeugd de kunst van het horen verleert.