Abstract

Het thema van de verlossing en het onverbrekelijke verband tussen verlossing, liefde en dood loopt als een rode draad door Wagners late opera's. Scruton onderzoekt hoe dit thema vorm krijgt in de christelijke traditie, de Griekse tragedies en in de opera's van Wagner en dan met name in Tristan en Isolde. Hij analyseert nauwkeurig de verschillende 'settings' waarin verlossing gedaante krijgt. Zo beschouwt hij verschillende offerrituelen, de rol van de jacht daarbij, de gemeenschap tegenover het individu, de rol van geweld. Ook gaat hij in op hoe de slachtoffers zelf tegen hun opoffering aankijken. Alleen zo valt te begrijpen hoe zij verlossing kunnen vinden. En dat de liefde deze verlossing biedt.