Abstract

Tijdens de eerste wereldoorlog, toen de ergste golf van Germaanse oorlogszuchtigheid was weggeëbd, las Karl Kraus fragmenten voor uit zijn tragedie in vijf bedrijven Die letzten Tage der Menschheit. Zijn afgrijzen over de waanzin van de collectieve moordlust heeft hij in bijtende satire van zich afgeschreven. Hij was de dwarsligger bij uitstek, die zichzelf de treurige taak had toebedeeld om de ondergang van zijn wereld te beschrijven.