Abstract

De joden na 1945 in het niet-antisemitische Europa van de Raad van Europa en van de Europese Gemeenschap. De problematische relatie tussen Europa en de joden sinds de Irak-oorlog. De plaats van Israël in deze problematische relatie. De voorwaarden voor verzoening tussen Europa en de joden na de Irak-oorlog. De invloed van de Europese sjoa-herdenkingen uit de tachtiger en negentiger jaren. De verzoening tussen Europa en de joden wordt vergemakkelijkt door onder meer een bezinning op het idee van een joods-christelijke traditie. De complexe relatie die veel joden hebben met de Europese democratie. Onder de Amerikaanse joden blijft de invloed bestaan van de gevoelens van die joden van Oost-Europa die eind negentiende en begin twintigste eeuw een continent ontvluchtten van ellende en antisemitisme. Een open vraag blijft, of de verzoening te verwachten is van de kant van 'de eigen joden van Europa, met hun dubbele erfenis en identiteit, … samen met "een coalitie van bereidwilligen" uit andere delen van de joodse wereld'