Abstract

Hoewel depressie veel voorkomt, tasten we wat betreft de aard en behandeling ervan nog altijd in het duister. Dit komt volgens Van den Bergh omdat de stoornis vooral wordt benaderd als hersenziekte of hersenaandoening. De nadruk wordt daarbij gelegd op onze (neuro)biologische gevoeligheid zonder dat we echt stilstaan bij de maatschappelijke factoren die op deze gevoeligheid inwerken. Nog minder, aldus de auteur, wordt ingegaan op de culturele bronnen van deze impact. Deze blinde vlek in de depressieduiding stelt Van den Bergh in zijn boek centraal, en werpt zo een tegenlicht op het gangbare begrip van deze ‘stemmingsstoornis’.