Abstract

Bu araştırmada, ilköğretim Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi derslerinde hikâye kullanımının gerekliliği, öğrencilerin gelişim özellikleri ve öğrenme kuramları açısından temellendirilmeye çalışılmıştır. Bu gereklilik özetle şöyle ifade edilebilir:Soyut kavramları somut nesneler yardımıyla öğrenebilen 9-12 yaşlarındaki öğrenciler soyut dini kavramları hikâyeler yardımıyla anlamlandırabilirler. Hikâye kahramanlarına hayranlık duyulan bu yaşlarda ve inançların irdelendiği 13-15 yaşlarında hikâyeler aracılığıyla olumlu örnekler sunulması öğrencilerin dini ve ahlâki tutumlarını doğru şekillendirmelerini kolaylaştırır. Özellikle bilişsel kuramlarda ön plana çıkan hikâye etkinlikleri öğrencileri aktifleştirerek motivasyonun artmasına ve DKAB ders programında belirtilen kazanımların gerçekleşmesine katkı sağlar.