Abstract

Głównym celem niniejszych rozważań jest połączenie trzech idei. Po pierwsze, idei filozofii jako posiadającej charakter pojęciowy w szerokim sensie, której autonomiczną dziedziną badań są pojęcia, a którą będziemy określać mianem filozofii jako działalności pojęciowej. Po drugie, idei głoszącej zgodnie z inferencjalizmem semantycznym Roberta Brandoma, iż źródłem pojęciowości czy też treści pojęciowej jest praktyka społeczna, której modelem jest gra w podawanie i pytanie o racje. Po trzecie, psychologicznej koncepcji podstawowych zdolności poznawczych leżących u podstaw praktyki społecznej, ge nerującej treść pojęciową, czyli hipotezy dzielonej intencjonalności oraz koncepcji myślenia jako współdziałania Michaela Tomasello.