Abstract

W niniejszym artykule chcę się krytycznie ustosunkować do tzw. hierarchicznego modelu autonomii osoby ludzkiej, wprowadzając kilka poprawek do zasadniczych idei owego modelu: idei samoidentyfikacji osoby i jej samooceny. Rezultatem moich zabiegów będzie zastąpienie koncepcji skrajnej autonomii osobowej przez ideę troski o samego siebie, mówiąc inaczej, zastąpienie wizji osoby skrajnie autonomicznej przez wizję umiarkowanie heteronomiczną.