Abstract

Autor analizuje radykalną zmianę zachodzącą obecnie w Kościele katolickim. Instytucja, która zwykle uchodzi za uosobienie konserwatyzmu i niezmienności w traktowaniu własnego nauczania, gwarantowanego dogmatem nieomylności papieża, deklaruje gotowość zmiany tego nauczania, jeśli zaistnieją ku temu racjonalne przyczyny. Mamy do czynienia z dynamicznym procesem, którego zakończenie jest trudne do przewidzenia. Już w chwili obecnej dają się jednak wyróżnić pewne tendencje, które można nazwać swoistymi odsłonami filozofii dialogu. Autor dowodzi, że nowa odsłona dialogu stała się faktem niezależnie od tego, czy Kościół katolicki jest w stanie ją przyjąć czy nie.