Abstract

hindi malabong maisip ng ilan na kawalang-saysay, kung hindi man pagaaksaya ng panahon, ang paglilimbag ng isang akda na nagsusulong sa kahalagahan ng pagbabasa ng mga aklat at pagkatuto pang ibang paksa na di-hamak na mas napapanahon at mas dapat pagtuunan ng pansin sa gitna ng isang pandaigdigang krisis? Kahawig din nito ang isyung kinaharap ni C.S. Lewis noong panahon ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig. Makabuluhan pa ba ang pagaaral at pagkatuto sa gitna ng isang digmaang kahit kailan ay maaaring kumitil sa buhay nila at ng kanilang mga minamahal? Sa isang panayam sa Oxford noong 1939 ay ganito ang naging tugon ni Lewis sa katanungang ito: