Abstract

Celem artykułu jest przedstawienie semantyki Donalda Davidsona na tle jego sytemu filozoficznego. Poza filozofii języka, która pełni w nim centralną rolę, system ten składa z eksternalistycznej epistemologii, filozofii psychologii, metafizyki zdarzeń, teorii działania, teorii racjonalności oraz filozofii prawdy. Stanowiąca trzon semantyki Davidsona teoria interpretacji, rozszerzana stopniowo z ekstensjonalnej części języka naturalnego na zdania performatywne, zdania wyrażające postawy propozycjonalne, wyrażenia cudzysłowowe oraz przysłówki działania tworzy spójny system z jego pozostałymi poglądami filozoficznymi. W artykule stawiam tezę, że nie jest możliwe zrozumienie jednego działu filozofii Davidsona bez zrozumienia pozostałych działów. Uzasadniam również szczegółowo powody oraz filozoficzne motywy, dla których Davidson oparł swą semantykę na teorii prawdy Tarskiego oraz wskazuję na związki między tak rozumianą semantyką a innymi działami filozofii.