Abstract

Van Oenen stuit op een opvallende paradox: democratie wordt niet bedreigd door mensen die tegen democratie zijn, maar juist door degenen die zeer enthousiast zijn over de democratie. Wij lijken nooit genoeg democratie te hebben. Dit is een motor voor veel van de democratische onvrede die vandaag de dag door velen ervaren wordt. Maar de democratie is eigenlijk volledig gerealiseerd, zo stelt Van Oenen, en begint inmiddels vormen van slijtage te vertonen. Het lastige aan een volledig gerealiseerde democratie is dat het steeds moeilijker wordt de bestuurders verwijten te maken over zaken die niet goed lopen. Wij zijn in dat geval immers zelf medeschuldig, want wij hebben deze mensen verkozen. Volgens Van Oenen is ook dit een belangrijke motor van ontevredenheid.