Abstract
Bu çalışmanın amacı güzel, aletheia ve sanat arasındaki ilişkinin Platon’un perspektifinden nasıl ve hangi kavram çatıları altında ele alındığını konumlandırmaktır. Bilindiği gibi Platon’da sanatın aletheia ile bağını zayıflatan şey onun taklide dayanan bir etkinlik olmasıdır. Bu bağlamda Platon’a göre resim, müzik, şiir, tiyatro, heykel türünden mimetik sanatların hepsi hakikatin önünde bir engeldir. Bu yönüyle sanatın güzeli de sunduğu iddia edilemez. Çünkü Platon’da sanatın aletheia’ya ile ilişkisi güzel ideasını ne denli yansıttığına bağlıdır. Böylece her ne kadar sanat güzeli hiçbir zaman mükemmel biçimde sunamayacak olsa da yine de kendisine güzeli rehber edinmelidir ki bu şekilde hakikate yaklaşabilsin.