Abstract

Antik Çağ’ın erdem merkezli ahlâk anlayışının farklı kültür, coğrafya ve tarihlerde uyarlanma çabası ve paradigmanın adâlet kavramı üzerindeki dramatik etkisini incelemek adına kaleme alınmış bu makalede Aristoteles’ten ilham olunan bir erdemin Nasîruddin Tûsî, Kınalızâde Ali ve Alasdair MacIntyre’ın düşünce dünyalarındaki karşılıkları açıklanmaya çalışılmıştır. Tûsî ve Kınalızâde’nin erdemleri İslâm ahlâkına adaptasyon biçimleri ile MacIntyre’ın “erdem ahlâkına dönüş”ünün imkânı ve günümüz değerlerinin, Aristoteles’in erdemleri ile aynı potada eritmenin ne derecede mümkün olduğu sorgulanmıştır.