In Het regeren van precairen analyseert Isabell Lorey hoe het mogelijk is dat een aanzienlijk deel van de bevolking van neoliberale samenlevingen met onzekerheid leeft zonder zich te verzetten. Zij concludeert dat de logica van het liberalisme precariteit tegenover veiligstelling plaatst, waardoor individuen zichzelf middels zelfregeringstechnieken proberen af te schermen en zich niet verzetten tegen precariteit.