The aim of this article is to present the subject matter of secretariats and secretaries at the courts of Polish queens during nearly two hundred years of the Jagiellonian dynasty. The chancellery of queens, where the secretaries worked, has not been the subject of a separate study to date. Information about the secretaries’ activities is scattered in numerous and highly diverse sources and, usually marginally, in the vast literature. Because of the secretaries’ personal ties to the queens and their special (...) access to monarchs’ wives and their affairs, looking at this group is valuable research-wise, not only from the point of view of the chancellery, or even diplomacy. This group can be especially important for knowing and understanding the queens themselves, their relationships with immediate circles along with the people who had constant and close contacts with the queens. Such contacts were often difficult, complicated, and marked by a whole range of relationships and emotions. The queen’s secretaries assisted her in contacts with state institutions, dignitaries and other persons performing public functions. However, due to the queen’s place in the structure of power, or rather the lack of it, she was accompanied, above all, in contacts with her spouse during periods of separation and with her family, or both families, the one she left behind in her homeland and scattered around Europe, as well as her new one, which she entered with her marriage. With the right personality, talents and skills, the secretary, who after all had access to numerous secrets, thoughts and plans of the queen, could become a close and influential associate, advisor or confidant of hers. The key, however, was loyalty to his lady. (shrink)

Podobnie jak wcześniejszy numer „Rocznika”, również ten składa się z dwóch zasadniczych części. Pierwsza z nich poświęcona została kulturalnemu i intelektualnemu klimatowi dworów królowych w średniowiecznej i nowożytnej Europie. Jeszcze na początku lat dwutysięcznych uprawniona była opinia, że w polskiej historiografii niewiele wiemy zarówno o samych królowych i ich roli w państwie, jak o ich otoczeniu, a poza głównym nurtem badawczym pozostają struktury dworów polskich księżnych i królowych, były ze wszech miar słuszne. Przez ostatnich dwadzieścia lat tematyka związana z dworem (...) polskich królowych w średniowieczu i w epoce nowożytnej doczekała się grona badaczy, którzy coraz śmielej wychodzą poza dociekania o charakterze strukturalno-personalnym, a w polskich badaniach widoczny jest coraz wyraźniej nurt _queenship, _wpisujący się w tę problematykę i cieszący się zauważalną popularnością w historiografiach zachodnich. (shrink)

Międzynarodowe konferencje naukowe Komisji Historii Czech i Stosunków Polsko-Czeskich PAN mają długą, sięgającą 1996 r. tradycję, a w r. 2023 odbyło się już trzynaste naukowe spotkanie tego gremium. Współorganizatorem konferencji było Muzeum Okręgowe w Lesznie. Z jego ramienia sprawami organizacyjnymi kierowała dr Kamila Szymańska, dyrektor placówki, a nad sprawnym przebiegiem obrad czuwał Jakub Piwoński. Patronat honorowy nad konferencją objął Prezydent Miasta Leszna, Łukasz Borowiak.