Collected works of Shes-rab-rgya-mtsho, 1884-1968 on Gelukpa doctrines etc.

The introduction to the current quarterly issue.

Collected works of Sman-ri-ba Mnyam-med Shes-rabs-rgyal-mtshan, Bonpo scholar on Bon doctrines, reverential prayers, sadhanas and tantric texts.

Exegetical notes on the explanation of philosophical positions (siddhānta) of the Vaibhāsika, Sautrāntika, Yogācārya, and Mādhyamika schools of Buddhism with Hinduism based on the Dkon-mchog ʾJigs-med-dbaṅ-po's text.

Root text accompanied with autocommentary on Bon logic.

Corpus of treatises of Gelukpa doctrines, philosophies, rituals etc.

Commentary on Bon interpretation of Madhyamika philosophy; includes root-text Dbu ma bden gnyis kyi gzhung.

Study on Buddhist logic and Mādhyamika philosophy according to ʾBrug-pa Bkaʾ-brgyud's interpretation.

Comparative study on philosophical position (siddhānta) of the Vaibhāṣika, Sautrāntika, Yogācārya, and Mādhyamika schools of Buddhism.

On elementary Buddhist logic and dialectical studies.

Collected writings chiefly on Buddhist philosophy; includes Buddhist doctrines.

Study on Madhyamakālaṅkāra text by Śāntarakṣita, 705-762.

Study on Tibetan Buddhist logic and dialectical method.

Collection of texts on philosophical positions (sidhānta) of Vaibhāṣika, Sautrāntika, Yogācārya, and Mādhyamika schools of Buddhism with Hindusim.

Explanatory notes on the philosophical position (sidhānta) of Vaibhāṣika, Sautrāntika, Yogācārya, and Mādhyamika schools of Buddhist with Hinduism according to Sa-skya-pa scholar.

Introduction on various aspects of Buddhist philosophical concepts.

İslam'daki manevi hayatın ve ahlaki değerlerin ismi olan tasavvuf, İslam düşünce tarihinde önemli bir yere sahiptir. Yerel ve evrensel birçok unsuru içinde barındıran bu akım, dinin maneviyat boyutunu ön olanda tutar. İslam toplumu, ruhi ve manevi değerlerin birçoğunu tasavvufa ve onun kurumsal ifadesi olan tarikatlara borçlu olduğu görülmektedir. Tasavvufun en önemli özelliklerinde birisi, bireyin gündelik hayatının akışına müdahil olmasıdır. Dinin bireyin dünyasına nüfuzu anlamına gelen dindarlık ise bireyin günlük dünyasının duygusal yönlerinde Sufizmin etkisiyle güçlü değişiklikler meydana getirmektedir. Bununla beraber tasavvuf, (...) bireysel dinginliğin yanı sıra toplumsal alanda kendini gerçekleştiren bir maneviyat hareketi olma özelliği taşır. Bu çalışmanın amacı, kendini dindar olarak tanımlayan öğrencilerin dine tasavvufa, tarikatlara ve rabıta olgusuna bakışını sosyolojik olarak analiz etmektir. Bundan dolayı, kendini dindar olarak tanımlayan bireylerin tasavvuf, tarikat ve rabıta olgularına yaklaşımlarına odaklanılmıştır. Bu çalışmanın temel tezi hem tasavvufun bireyin hayatını değiştirdiği hem de bazı olumsuzluklarına rağmen dindar öğrencilerin tasavvufa olumlu yaklaştıklarıdır. Tasavvuf, bireyin dünyasında dinin derinleşmesine katkı sunmaktadır. Nitel verilere dayanarak yapılan, Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi İlahiyat Fakültesi’nde okuyan ve kendini dindar olarak tanımlayan öğrencilerle gerçekleştirilen mülakat verilerinin analizine dayanan bu makale, tasavvufun gündelik hayat içindeki varlığını tartışmayı amaçlamaktadır. İki ana bölümden oluşan bu makalenin ilk bölümünde toplumsal bir aktör olarak tasavvuf ile beraber gündelik hayatın sosyolojisine, ikinci bölümde de Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi İlahiyat Fakültesi dördüncü sınıfta okuyan dindar öğrencilerle yapılan mülakat verilerine odaklanılmıştır. Sonuç bölümünde ise tasavvuf, tarikat, rabıta ile beraber tasavvufi yaşamın gündelik hayata etkisi değerlendirilmiştir. Sonuç olarak yerel ve evrensel unsurları içinde barındıran tasavvuf, hem dinin etkisini artırarak bireyin dindarlaşmasına hem de ahlaklı bir toplumun oluşmasına katkı sunmaktadır. Tasavvuf kökenli dini grupların bazı ritüellerine karşı çıkmakla beraber tasavvuf olgusuna olumlu yaklaşan öğrencilere göre tasavvufun bireyin gündelik hayatında sağlamış olduğu temel katkı, dinin pratik ve ritüel boyutunu da içeren ahlak alanındadır. Bundan dolayı tasavvuf, ahlaki eylemler üzerinden toplumsal ve bireysel hayata etki etmekte ve bireyin eylem dünyasını biçimlendirmektedir. Bu bağlamda öğrencilerin nazarında tasavvuf merkezli dini grupların etkili ve meşru olmalarının sebebi, ahlakın merkezde olduğu bir dinselliği görünür kılmalarıdır. Bunun yanı sıra hem eğitim-öğretim sistemi hem de İlahiyat fakültelerindeki eğitim, sadece öğretimi esas aldığı ve pratiği dışarıda bıraktığı için eleştirilmektedir. Bu bağlamda bilgi ile eylemi harmanlayan yeni bir eğitim anlayışına olan ihtiyacın varlığı ortaya çıkmıştır. (shrink)

Explanatory notes on chapters 5th, 6th, 7th, and 8th of Bonpo Prajñāpāramitā philosophy parallel to Buddhist.

Exegetical notes on 1st chapter of Bon Prajñāpāramitā (Perfection of wisdom) philosophy parallel to Buddhist.

Exegetical notes on 2nd, 3rd, and 4th chapters of Prajñāpāramitā (Perfection of wisdom) text of Bon philosophical doctrine.

The Holy Quran is one of the fields of application and appearance of the rules regarding the Arabic language. Before the revelation of the Holy Quran, the Arab community had a characteristic language so they did not need to create a source or rule that they would accept as a basis for their language. After the Quran was revealed, different nations adopted the religion of Islam and a need of learning and teaching the sources of the religion emerged. New communities (...) that adopted the religion of Islam began to make some mistakes while reading the Holy Quran. When the misreading of the Holy Quran, which is one of the primary sources, became widespread, a group of scholars wrote independent works that were considered as sources on this subject due to the close connection of the Holy Quran and its sciences with the Arabic language, and thus fulfilled the duty of preserving the language. They also made a significant effort to serve Islam. As a result of these efforts, sciences related to the Arabic language emerged. The science of recitation, which examines different reading styles of the Holy Quran, and the science of i'râb, which examines the grammatical structure of the sentence while examining the reading ways of the verses from the Quran, are among the sciences that emerged as a result of these efforts. The science of recitation, which deals with the different reading of the verses from the Holy Quran, has set forth certain rules for the recitation of the verses from the Quran in different ways. The science of i'râb, which deals with the grammatical difference in the sentence, deals with the change in the sentence structure that occurs due to the characteristics of the Arabic language and some other factors, and deals with the possibility of this. The numerousness of recitations is also a manifestation of Allah's mercy. Although the recitations are diverse, the issue of which recitation will be accepted and which will be rejected has also been measured and it has been demonstrated with evidence that the selection process is not an undiscriminating process. In this study, primarily, the definition of the concept of recitation is given and issues such as the conditions for accepting any recitation and types of recitation are discussed. Thereafter, the issue of i'rab diversity as a feature of the Arabic language was discussed and the reasons for the i'râb differences in the Holy Quran were tried to be emphasized. (shrink)

Commentaries on the Abhisamayālaṅkāra (ascribed to Maitreyanātha) and Madhyamakāvatara of Candrakīrti.

L'oeuvre de Klong chen rab 'byams (alias Klong chen pa) a laisse une profonde empreinte dans la culture tibetaine, non seulement en raison de ses qualites proprement philosophiques, mais encore gryce ... sa dimension spirituelle et du fait ...

(Quinct., Rosc. Com., Caec., Leg. Agr., Rab. Perduell., Flacc., Pis., Rab. Post.) Edited by A. C. Clark.