Since the Restitution of Land Rights Act 22 of 1994 came into operation, courts have come to attach considerable significance to historian expert testimony when ruling on land claims that made it to court. Therefore, a universal approach had to be adopted. Over the years the Supreme Court of Appeal and Constitutional Court have developed tried and tested methodologies to aid the courts in determining the weight and admissibility of a witness' testimony. In the Salem Commonage case, both the Land (...) Claims Court and the majority of the Supreme Court of Appeal deviated from these precedents by adopting arguably a broader interpretation of the Act than intended. The case is unique in the sense that the dispute involves a commonage that was subdivided via a court order in 1940, resulting in the removal of the remaining black African population from that land. The question therefore was whether or not this group of people fulfilled the requirements for a valid claim as set out in the Act. The Land Claims Court and Supreme Court of Appeal felt that it had. The landowners applied for leave to appeal to the Constitutional Court. The application was granted, but in his judgment, Edwin Cameron agreed with the rationale of both courts, and held that there was a valid claim. This was despite the fact that the testimony of the claimants' 'star witness', Msile Nondzube, was heavily criticised by the landowners as well as a Supreme Court of Appeal judge. The Constitutional Court emphasised that the Act was an extraordinary piece of legislation and had to be interpreted in such a way so as to address the injustices of the past. This included provisions of the Act which dealt with how oral and expert evidence would be dealt with. (shrink)

Merleau-Ponty’s attitude to psychoanalysis was ambiguous. On the one hand, he realized that the phenomena psychoanalysis deals with require to go beyond the area of ​​act intentionality, and that, from a different angle, psychoanalysis addresses the same problem as Gestalt psychology, which played the central role in Merleau-Ponty’s philosophical project. On the other hand, he explicitly rejected the terms used by Freud for conveying his discoveries. Merleau-Ponty replaced unconscious mental contents, which act on conscious behavior, by ambiguous consciousness. In the (...) Structure of Behavior and Phenomenology of Perception, he used the terms “habit,” “bad faith,” “bodily expression,” “affective intentionality,” and “body schema” to specify his notion of experiential “ambiguity.” This paper aims to present the key concepts of Merleau-Ponty’s early interpretation of the psychoanalytic concept of the unconscious. A partial task is to show how Merleau-Ponty’s concept of bad faith differs from that of Sartre, and to distinguish existential ambiguity from the psychoanalytic concept of overdetermination. (shrink)

Cílem této studie je prozkoumat postavení metafory na poli zkoumání významu a následně představit potenciál metafory, a obrazných vyjádření obecně, zastávat pozici kritéria hodnocení teorií významu. Jako výchozí bod si práce bere několik vlivných pojetí metafory, na nichž ukazuje šíři bádání o metafoře a obraznosti a zároveň různorodost možných přístupů k vysvětlení těchto jazykových fenoménů. Dále je věnována pozornost několika sporným bodům opakovaně se objevujícím v různých teoriích metafory. Na základě analýzy těchto sporných bodů jsou předloženy argumenty zpochybňující předpokládanou (...) odlišnost mechanismů konstituování významu u obrazných a doslovných vyjádření. Následkem toho je pak vznesen návrh, zda by metafora, pro své kvalitativní a kvantitativní rysy, nemohla být chápána jako prubířský kámen teorií významu, tj. byla nástrojem k hodnocení těchto teorií, k jejich falsifikování, modifikování či přímo k jejich vytváření.The main aim of this study is to examine the role that metaphor plays in investigation of linguistic meaning and to present the potential of metaphor and figurative language in general to maintain a position of an evaluating criterion for theories of meaning. Several influential theories of metaphor are used as a starting point for this inquiry, to show how vast the field of investigation of metaphors and figurative language might be and how various approaches attempt to explain these language phenomena. I then focus on a number of problematic points repeatedly resurfacing in various theories of metaphor. My analysis of these problems issues in arguments questioning supposed difference between constituting mechanisms of literal and figurative meaning. Having this in place, I propose that, on account of its quantitative and qualitative features, metaphor could be understood as a touchstone of theories of meaning, i.e. the tool for their evaluating, refuting, modifying and even for creating new ones. (shrink)

Celem artykułu jest krytyczna analiza koncepcji J.H. Newmana, zgodnie z którą doświadczenie sumienia prowadzi jednostkę do wiary w Boga. Fenomenologiczna analiza doświadczenia moralnego prowadzi Newmana do wniosku, że doświadczenie to jest zrozumiałe tylko wtedy, jeśli zinterpretujemy sumienie jako głos Boga. Pokazuję – wbrew Newmanowi – że doświadczenie sumienia nie jest jednoznaczne. Nie da się wyjaśnić, dlaczego jednostka interpretuje je w kategoriach teistycznych, a nie jakichś innych. Potrzebne jest przyjęcie dodatkowych mechanizmów, które tłumaczą, dlaczego jednostka zinterpretowała swoje sumienie w kategoriach (...) teistycznych. Wskazuję, że w dziele Newmana można wyróżnić trzy takie mechanizmy. (shrink)

Fenomén zakoušené psychedelie (doslova „vyjevení mysli“) stojí na pomezí filosofického zkoumání a antropologického bádání. V našem příspěvku se pokusíme nahlédnout jedno ze základních filosofických východisek amerického etnobotanika a antropologa Terence McKenny, které našel u Hérakleita a jeho pojetí logu. Dle Terence McKenny se při psychedelické zkušenosti děje "emanace" Logu a je to také Logos, který dle Terence McKenny promlouvá k modernímu člověku skrze technologii. V tomto článku není zkoumána úplnost oprávnění ztotožnění McKennova pojetí logu s tím Herakleitovským, ale úvodní vyložení (...) McKennových inspirativních úvah. (shrink)

Studie tematizuje dva fenomenologické přístupy k tělu a poukazuje na jejich slabiny. Větší pozornost je věnována Husserlově výkladu těla v Idejích II: zejména analýzou teorie „lokalizace“ se snažíme ukázat, že Husserl nedoceňuje význam extenzionality těla. Merleau-Pontyho koncepce z Fenomenologie vnímání je poté interpretována jako takový přístup k tělu, v němž je tělo redukováno na neosobní dovednost, resp. mohutnost jednání. Studie dospívá k závěru, že fenomenologie nemůže pojmout tělo jako princip zjevování, jehož konstitutivní působení by dokázala artikulovat analýzou prožívání, (...) nýbrž spíše je musí respektovat jako „sféru“ nezjevnosti, která se v prožívání a zjevování projevuje autonomním způsobem.The study interprets two phenomenological approaches to the body and underlines their weak points. More attention is dedicated to Husserl’s explication of the body in Ideas II: particularly on the basis of his theory of “localization“ we try to show that Husserl underestimates the extensionality of the body. Merleau-Ponty’s concept in Phenomenology of Perception is then interpreted as such an approach to the body that reduces it to an impersonal skill of our (bodily) actions. Our conclusion is that phenomenology cannot conceive the body as a principle of appearing, the constitutive role of which it might articulate through an analysis of experience, but instead it should respect it as an “area“ of the un-apparent that manifests itself autonomously in experience. (shrink)

The aim of my paper is to interpret S. Kierkegaard's concept of a leap as a metaphor for the process of moving from one conceptual scheme to another. The basis for this reading of the concept is provided by the growing recognition of Kierkegaard's philosophy as dealing with conceptual schemes, equipements or paradigms through which reality is interpreted. I use Kierkegaard's metaphor as a point of departure for the analysis of the conditions of possibility and the very process of changing (...) conteptual schemes in general. I use the story of Abraham and Isaac, as described in „Fear and Trembling”, as a source of examples illustrating more general points I make during my analysis. Firstly, I present a general understanding of what a conceptual scheme is and how it is functioning. Afterwards, I show how this functioning is impaired in case of Abraham and Isaac. Finally, I put forward a hypothesis that the problems that Abraham's scheme is encountering due to God's demand to sacrifice Isaac can all be reduced to the fact that a very deep change in meaning of certain terms within the conceptual scheme, such as "God", "good" or "duty", has occured. The adoption of new meanings would be equivalent to moving into another conceptual scheme. (shrink)

In his theory of society Protagoras, one of the most influential sophists thinkers, applies a contractarian approach, similar in many respects to those of Locke, Hobbes and Rousseau. Protagoras, unlike Aristotle or Plato, was convinced that individual perceptions and beliefs as well as those of the body political are relative, because there is no uniform ground on which things could be perceived or experienced. He offers an evolutionary account of the development of human species, arguing that society is a result (...) of a contract among its members, based on commonly shared and taught social virtues. On the other hand, Protagoras is not a nihilist: In his account there is still a possibility of an expertise within the polis, related to the good of the particular community. (shrink)

Artykuł prezentuje filozofie Kanta i Husserla w odniesieniu do Hartmannowskiego rozumienia irracjonalności. W metafizyce poznania Hartmanna irracjonalność, która odpowiada częściowej niepoznawalności bytu, okazuje się argumentem przeciwko idealizmowi, który zakłada całkowitą racjonalność naszego poznania ijego przedmiotu. W artykule autor pokazuje, że można wskazać podobieństwa między Kanta ideą niepoznawalności przedmiotu transcendentalnego, Husserla koncepcją transcendentalnej konstytucji świata i Hartmanna pojęciem gnoseologicznej irracjonalności. W transcendentalizmie Kanta irracjonalność implikuje asymetria między warunkami możliwości doświadczenia i warunkami możliwości przedmiotów doświadczenia, jako że niepoznawalność przedmiotu transcendentalnego i (...) rzeczy samej w sobie wskazuje, że nie wszystkie warunki przedmiotów są jednocześnie warunkami możliwości doświadczenia. Według Husserla świadomość transcendentalna nie jest racją wystarczającą świata w aspekcie jego Da- sein i Sosein, ponieważ fakt konstytucji świata jest faktem irracjonalnym i nie może być wyprowadzony z istoty świadomości. Autor próbuje wykazać, że analogia między Husserlem i Hartmannem w kwestii irracjonalności otwiera nowe możliwości interpretacyjne relacji między fenomenologią transcendentalną i Hartmannowską filozofią. (shrink)

W artykule przedstawiono twórczość jako integralny składnik procesu poznania. Podział pola percepcyjnego na figurę i tło jest przejawem obecności twórczości w procesie poznania, podobnie jak jej efektem jest konstrukcja spostrzeżenia składającego się z: czucia i informacji (teoria J.Gibsona), czy z informacji przetwarzanych „od góry” i „od dołu” (teorie poznawcze). Konsekwencją ścisłego związku twórczości z poznaniem są odstępstwa twórców (in plus lub in minus ) od tzw. normy psychicznej.

The article concentrates on attempts of treating the maternal perspective as valuable in moral philosophy. The author traces the evolution of maternal behaviours in history and reconstructs the development of ethical theories determining women’s proper role in society. She raises the question why none of the philosophers gave any consideration to the maternal experience. Her conclusion is that traditional philosophical discourse assumes motherhood as just part of a wide group of issues determined as,,family”. Classical philosophers claim that maternal love is (...) natural and innate so it cannot be valuable. Their analyses fail to take account of maternal experience as a source of moral virtues like self-sacrifice, patience, responsibility, care or devalues this terms as not so important as male virtues like impartiality, non-interference, justice or individual’s autonomy. The author presents an alternative, new, female approach to morality. Simone de Beauvoir, Lucy Irigaray and Adrienne Rich criticize classical vision of motherhood in Western culture. They challenge traditional conviction of producing children as a natural destiny of all women determined by inborn maternal instinct. They treat maternal function in category of independent and deliberate choice. This new perspective replace traditional approach describing motherhood in terms of reproduction and,,natural obligation”. Motherhood in modern thinking is something more than biological production of children. The figure of mother could become an important symbol in ethics and various aspects of our culture. Acceptance of women’s culture would show that women have the same moral and social authority as man. In conclusion the author emphasize the need to present motherhood as a remarkable philosophical and moral value in modern ethics. (shrink)

The principal task of Marxist ethics is not to formulate particular moral principles or to implement them but to describe and explain moral reality. Ethics is not a philosophical discipline although as a science of morals in its own rights it is based on philosophical premises of historical materialism. Trying to define the principal tasks of Marxist ethics in the socialist society the author contends that Marxist ethics should determine the contents, the forms and the ways in which the communist (...) morality develops and functions: in the analysis and scientific examination of the social reality it should reveal the causes of contradictions and moral conflicts in the socialist society, it should also identify favourable conditions for an extensive acceptance of the communist morality. (shrink)

Agata Żaroń An Attitude as a Three-Determinant Model Defining the Essence of GoodPeople have always been trying to find a principle that could define the essence of good. The present paper propounds a model, based on moral attitudes, which takes into account three determinants: emotional, cognitive and behavioral ones. The first is connected with feelings, especially with moral emotions and sensibility, the second is based primarily on intellectual reflection, which creates appropriate beliefs. They both motivate people to good or evil, (...) and determine their more or less suitable reactions. The last determinant, behavior, is an act that constitutes a condition of existence in interpersonal space and determines whether good or evil are possible to be taken into account. These three determinants are dependent upon each other and they all make a composition which in fact is an attitude. The good in this model is then achievable thanks to manifesting an appropriate attitude. Keywords: essence of good, behavior, feelings, moral emotions. (shrink)

Larry Laudan v článku z roku 1983 označil problém demarkace, tj. rozlišení „vědy" a „pseudovědy", za filosofický pseudoproblém, kterým není třeba se zabývat, a slova „vědecké" a „pseudovědecké" za prázdné pojmy, které můžeme z našeho slovníku zcela vyškrtnout. V předkládané studii zpochybňuji toto Laudanovo stanovisko a předkládám argumenty ve prospěch tvrzení, že 1) rozlišení vědy a pseudovědy představuje důležitý a aktuální problém, kterým je třeba se zabývat, a že 2) možný způsob řešení tohoto problému nabízejí současná sociální studia vědy. Jejich (...) východiskem je pojetí vědy jako „formy života" a pojetí demarkačního kritéria jako proměnlivého souboru charakteristik, který sice nelze jednoznačně definovat, ale přesto jej lze zkoumat, a to prostřednictvím sociologické analýzy vědecké praxe. Mým záměrem je na příkladu několika vzorových studií představit specifika sociologického přístupu z hlediska jeho metodologie i povahy nabízených řešení a zhodnotit jeho možnosti i omezení pro filosofii vědy. (shrink)

Investigating the role of visualisations in science (broadly defined) is a meta-scientific question, a self-reflexive inquiry into, among other things, the method of research activity itself. In the field of philosophy, such a self-reflective inquiry can be illustrated by the following questions: Can visualisations express philosophical content? Can visualisations serve as philosophical arguments? In this article, I will discuss—also with the help of a poster—some of the weaknesses of a certain anti-cognitivist line of argument against considering visualisations as philosophical argumentative (...) tools. (shrink)

Artykuł proponuje rozumienie filozofii jako współmyślenia, rozumianego m.in. tak, jak ujmuje to Cezary Wodziński, czyli współmyślenie z filozofem, którego dzieło ma charakter swoistego wyzwania. Jednakże wyzwaniem może być wiele innych zjawisk czy wydarzeń, jak np. zamach 9/11, pandemie, skażenie środowiska itp. Filozofia w całości jest ponadczasową praktyką współmyślenia. Współmyślenie wynika oczywiście ze „współbycia”. Według innych współmyślenie filozoficzne jest dzieleniem wspólnej miłości do tego, co istotowe. Warunki współmyślenia to m.in.: wzajemny szacunek, pokora, tolerancja, otwartość, rzetelność myślenia, polemika ad rem. Kierunkiem (...) filozoficznym, który współmyślenie stawia w centrum swojej uwagi, jest niewątpliwie filozofia dialogu. Filozofia musi być otwartością na to, co Inne. W ten sposób myślenie filozoficzne może wyrastać ze wspólnej troski myślicieli o los człowieka i cywilizacji. (shrink)