This paper analyses what kind of conspiracy theories are generated because of the emergence and spread of diseases. Conspiracy theory narratives that are generated during the different kinds of pandemics – cholera, AIDS and COVID-19 – are described and analysed, with special attention given to COVID-19 conspiracy theories. We raise a conceptual issue for further research indicating that the disease-related conspiracies do not perfectly square with the current psychological interpretations of conspiracy beliefs.

The article focuses on the analysis of preparation of crime prevention programmes in Lithuania and assesses their level of compliance with the methodological requirements for programme preparation. Many crime prevention programmes are approved and implemented at national level in Lithuania. If such programmes were prepared in accordance with the principles and methods recommended in the scientific literature, the efficiency of crime prevention programmes would undoubtedly increase. In Lithuania, a number of studies on the efficiency of the existing crime prevention programmes (...) were carried out; however, none of them assessed the level of compliance of such programmes with the methodological requirements for the preparation of such programmes. The object of the study – crime prevention programmes in Lithuania. The goal of the study is to analyse the preparation of crime prevention programmes currently available in Lithuania, to identify major problems related to the preparation of such programmes, and to suggest possible solutions to these problems. In order to achieve that goal, the article lists and defines the main general aspects of crime prevention, and carries out an analysis of the principles and methodological aspects of preparation of crime prevention programmes. Subsequently, the crime prevention programmes available in Lithuania are analysed and their level of compliance with the methodological requirements for such programmes is assessed. Major problems related to the preparation of such programmes are defined. Research methods. Analysis of scientific literature, comparative analysis, analysis of legal documents, content analysis, statistical data analysis, systemising and generalisation. Main results and conclusions: • After investigating 49 crime prevention programmes it was found that none of the examined programmes conformed to all of the 16 criteria of the methodological requirements applicable for preparation of such programmes. Most of the crime prevention programmes have the following weaknesses: o problem-solving is formulated vaguely and inaccurately – the main problem for which the programme is created is not distinguished and its extent and content cannot be determined by objectively measurable indicators. o Permanence of solving problems is not defined – the programmes did not provide data showing the duration of an underlying problem. o Unidentified negative consequences of the phenomenon – negative consequences of the problem are not revealed, the damage is not assessed. o The goals do not correspond to the problem – the results of the goals, which would be expressed in terms of changes to be achieved, describing changes to the extent and/or content of the problem are not determined. o The goals are not concrete and exact – the objects of impact, their changes and expected results are not defined. o The goals are incomprehensible – they are vaguely formulated and treated like tasks. o Non-specific tasks – there are no outcomes measurable by objective indicators, after achieving that the tasks are resolved. o The potential effectiveness of the selected measures is not specified - there is no indication on the grounds of the conclusion as to the potential effectiveness of each measure. o The financial costs of implementing measures are not estimated. o The expected results are not determined - there is no indication as to the changes to be determined by the implementation of the programme. o There are no criteria provided for the assessment of effectiveness and impact. o The participation of the non-governmental organisations and individuals in the implementation of the measures is not defined. • On average, crime prevention programmes meet 6.8 of the criteria (out of the 16 criteria analysed). This means that on average the programmes meet less than half of all the criteria used. • Only 20 (41%) crime prevention programmes meet half or more of the criteria examined. Proposal. Given the irrational use of the allocated resources for the implementation of the poorly developed crime prevention programmes, the Government of the Republic of Lithuania should develop and adopt a mandatory and not a guidance methodology for the preparation of programmes, to be used by anyone preparing programmes financed from the state budget. (shrink)

Over the past few years, universities in Lithuania have make changes to the legal study programs—obligatory subject Criminology moved to list of alternative optional subjects. Therefore, is increasing the number of new lawyers, who have not studied criminology, which thinking about criminals, crime victims, crime, its causes and successful impact on crime, is based on stereotype understanding of a few centuries ago. However, the new lawyers, being professionals, pre-trial investigators, advocates, prosecutors, judges play a crucial role in criminal proceedings, to (...) decide the fate of people, how to use public resources for crime control and prevention. They will make speeches during the hearing in courts savour of their complete incomprehension of processes speaking about. Purpose of the article is to assess what criminological competencies are important to lawyers today, what are the possible consequences for the Lithuanian society if lawyers do not acquire these competencies. There are used the methods of analysis, aggregation, comparison and others. (shrink)

Accurate and valid data on criminality are the foundations of any efficient crime policy and crime prevention. However, modern criminal justice and crime prevention has to deal with multiple, often conflicting sources of data. Our paper considers the prospects of integration of the most important data on criminality:victimological and recorded data. The way of their integration – a two-rays approach (RAS) – has been proposed. A new integrated criminality research tool, able to combine victimological and recorded data has been developed. (...) This tool was used in the nation-wide representative study of criminality in Lithuania. The outcomes of this study and the integrated (“two-ray”) investigation of criminality are discussed. (shrink)

The goal of this paper is to present a way of reading Alfred Tarski\'s T-scheme as a definitional - and not material - equivalence. Anil Gupta and Nuel Belnap in their book The Revision Theory of Truth (MIT 1993), develop a theory of truth and a theory of definition, which are called Revision Theories - of Truth (RTT) and of Definition (RTD). They accept Tarski\'s T-sentences (such as: \"snow is white\" is true iff snow is white) and their central role (...) for the signification of truth. According to RTT and RTD the centrality of Tarski\'s T-sentences can be maintained only by accepting interdependent definitions. Gupta and Belnap claim that it is worthy to read the T-scheme as a definitional equivalence rather than as a material equivalence, for the former understanding allows us to solve the Liar paradox. To obtain this result, it is important to notice a structural similarity between the T-scheme and the general scheme of definition. Gupta and Belnap reject Tarski\'s demand for formal correctness of definitions and claim that it is logically justified to accept circular definitions. This is why they modify a general scheme of definition by adding a predicate which is being defined (definiendum) - e.g. an arbitrary predicate G — to the definiens, i.e. to the defining formula which occurs on the right side of the definitional scheme. A circular definition, which is constructed in such a way, is helpful in showing that different patterns of behaviour of the predicate G are similar to respective patterns of behaviour of the predicate \"true\". Such a result suggests that the concept of truth is itself circular. (shrink)

Zagadnienie prawdy jest jednym z podstawowych problemów filozoficznych, poruszanych przez A. N. Whiteheada w Adventures of Ideas. Zanim w niniejszym artykule skoncentrujemy się na problemie prawdy w tym dziele, omówimy kilka podstawowych terminów filozofii Whiteheada niezbędnych do zrozumienia jego koncepcji prawdy. Podstawowym pojęciem w whiteheadowskiej wizji świata jest aktualne zdarzenia. Aktualne zdarzenia autor Przygód idei nazywa także aktualnymi bytami. Aktualne zdarzenie stanowi najmniejsze jednostki rzeczywistości. Ich statut jest zbliżony do zdarzeń czasowoprzestrzennych. Zdarzenia tworzą ciągi. Powiązane ze sobą ciągi zdarzeń mogą (...) tworzyć zjawiska w sensie fizycznym. Aktualne zdarzenia są jakby elementami struktury rzeczywistości, której konstytutywna cech jest proces stawania się. Proces ten jest twórczym rozwojem dziki zasadzie kreatywności, która umożliwia pojawienie się w rzeczywistości nowych zdarzeń, albo ciągów aktualnych zdarzeń. Proces kreatywnego rozwoju rzeczywistości, według Whiteheada, nie powinien być utożsamiany z wariabilizmem Heraklita. Albowiem jego racjonalność jest zapewniona przez tzw. obiekty ponadczasowe, które gwarantują racjonalność procesu powstającej struktury otaczającego nas świata. Obiekty ponadczasowe determinują zakres możliwości ewolucji ciągów zdarzeń i są one potencjalnościami odpowiedzialnymi za determinowanie kierunków rozwoju rzeczywistości. Według Whiteheada zdarzenia i zjawiska zmiennego świata partycypują w obiektach ponadczasowych. Powiazania zachodzące pomiędzy aktualnymi zdarzeniami, obiektami ponadczasowymi i podmiotem poznającym są określone za pomocą pojecia odczucia i ujęcia. Ujęcie polega na powiazaniu konkretnego, aktualnego zdarzenia ze zdarzeniami, które wystąpiły w przeszłości. Ukazuje ono także powiazanie danego zdarzenia z wariantami ewolucji rzeczywistości w przyszłości, która jest określana przez obiekty ponadczasowe. Innymi słowy ujęcia są jakby wektorami ukazującymi kierunki procesu kształtowania się struktury rzeczywistości. Pojęcie odczucia odzwierciedla możliwość włączenia nowych danych do struktury bytu aktualnego lub podmiotu. (shrink)

Zagadnienie prawdy jest jednym z podstawowych problemów filozoficznych, poruszanych przez A. N. Whiteheada w Adventures of Ideas. Zanim w niniejszym artykule skoncentrujemy się na problemie prawdy w tym dziele, omówimy kilka podstawowych terminów filozofii Whiteheada niezbędnych do zrozumienia jego koncepcji prawdy. Podstawowym pojęciem w whiteheadowskiej wizji świata jest aktualne zdarzenia. Aktualne zdarzenia autor Przygód idei nazywa także aktualnymi bytami. Aktualne zdarzenie stanowi najmniejsze jednostki rzeczywistości. Ich statut jest zbliżony do zdarzeń czasowoprzestrzennych. Zdarzenia tworzą ciągi. Powiązane ze sobą ciągi zdarzeń mogą (...) tworzyć zjawiska w sensie fizycznym. Aktualne zdarzenia są jakby elementami struktury rzeczywistości, której konstytutywna cech jest proces stawania się. Proces ten jest twórczym rozwojem dziki zasadzie kreatywności, która umożliwia pojawienie się w rzeczywistości nowych zdarzeń, albo ciągów aktualnych zdarzeń. Proces kreatywnego rozwoju rzeczywistości, według Whiteheada, nie powinien być utożsamiany z wariabilizmem Heraklita. Albowiem jego racjonalność jest zapewniona przez tzw. obiekty ponadczasowe, które gwarantują racjonalność procesu powstającej struktury otaczającego nas świata. Obiekty ponadczasowe determinują zakres możliwości ewolucji ciągów zdarzeń i są one potencjalnościami odpowiedzialnymi za determinowanie kierunków rozwoju rzeczywistości. Według Whiteheada zdarzenia i zjawiska zmiennego świata partycypują w obiektach ponadczasowych. Powiazania zachodzące pomiędzy aktualnymi zdarzeniami, obiektami ponadczasowymi i podmiotem poznającym są określone za pomocą pojecia odczucia i ujęcia. Ujęcie polega na powiazaniu konkretnego, aktualnego zdarzenia ze zdarzeniami, które wystąpiły w przeszłości. Ukazuje ono także powiazanie danego zdarzenia z wariantami ewolucji rzeczywistości w przyszłości, która jest określana przez obiekty ponadczasowe. Innymi słowy ujęcia są jakby wektorami ukazującymi kierunki procesu kształtowania się struktury rzeczywistości. Pojęcie odczucia odzwierciedla możliwość włączenia nowych danych do struktury bytu aktualnego lub podmiotu. (shrink)

Alfred North Whitehead is a prominent contemporary philosopher and scientist. He was an active participant of the scientific revolution in the two very first decades of this century. In a concise book dedicated to his philosophy the Author considers the concept of beauty elaborated by Whitehead, especially in his two principal works: Process and Reality and Adventures of Ideas.

Alfred North Whitehead is a prominent contemporary philosopher and scientist. He was an active participant of the scientific revolution in the two very first decades of this century. In a concise book dedicated to his philosophy the Author considers the concept of beauty elaborated by Whitehead, especially in his two principal works: Process and Reality and Adventures of Ideas.

Drawing on phenomenological literature author presents understanding of the aesthetic experience of the musical work pointing to several things: 1. the deep grounding of the experience in myth and Orphic tradition, 2. to the metaphor of building worlds and 3. to being in the moment as one of the most important description of the experience of musical work. Further on author underlines the dynamic as well as fickle character of the experience of musical work, suspended between the sensual audio experience (...) and the conscious mental one. Phenomenological descriptions capture the aesthetic experience of musical work as processual, subjective, emotional, quality based and unfinished, in which they realize perfectly the complexity of the experience, claims the author. (shrink)

lnek rekapituluje ideov vchodiska Alfreda Schtze, kter se na pd metodologie spoleenskch vd sna o syntzu pspvk Edmunda Husserla a Maxe Webera. Pestoe v ranm obdob Schtz blzce nsleduje Husserlv fenomenologick pstup, projevuje se ji zde v prvn ad draz na empirick charakter zkoumn, kter navazuje na weberovskou linii argumentace a stav se i proti nzorm dalho ze Schtzovch velkch uitel, Ludwiga von Misese. lnek postupn analyzuje klov znaky Schtzovy vlastn metody a ukazuje klov postaven, kter hraje pi naem vdeckm (...) i kadodennm rozumn svtu, v nm ijeme, typizace a anonymizace. Z fenomenologickch vchodisek se tak dostvme k problematice Weberovch idelnch typ a v zvru i na pdu Rakousk ekonomie reprezentovan von Misesem, jeho nkter neudriteln vchodiska se Schtz sna modifikovat. (shrink)

Początki twórczości literackiej Alfreda Döblina, znanego przede wszystkim z monumentalnych modernistycznych oraz historycznych powieści, przypadają na okres studiów. Spośród powstałych w tym czasie opowiadań Die Ermordung einer Butterblume wyróżnia się oryginalnością formy i sposobem narracji. O szczególnym charakterze tego utworu zdecydowało połączenie w integralną całość talentu pisarskiego z doświadczeniem lekarza. Uwzględnienie wiedzy z zakresu psychiatrii w kreacji postaci Michaela Fischera umożliwiło Dóblinowi stworzenie dzieła, które jako pierwsze w historii literatury niemieckiej nazwano ekspresjonistycznym. Zawarta w tym tomie analiza opowiadania Die Ermordung (...) einer Butterblume odpowiada na pytania, w jakim stopniu lekarz wpłynął na pisarza i w jaki sposób pisarz wykorzystał fachową wiedzę z medycyny oraz pokazuje typowe cechy prozy okresu ekspresjonizmu. (shrink)

Tato studie je v první řadě studií z dějin filosofie. Jejím hlavním úkolem je popsat život a dílo autora, který byl v česko-slovenském intelektuálním prostředí dlouhou dobu opomíjen: anglo-amerického matematika, fyzika a filosofa Alfreda Northa Whiteheada. Jeho životní příběh bývá někdy popisován jako „příběh tří měst“: Cambridge v Anglii, Londýna a nakonec Cambridge v Massachusetts, kde sídlí Harvardova univerzita. Studie se soustředí na některé významné momenty ve filosofově životě a pokouší se je zdůraznit jako klíč k porozumění Whiteheadovu celoživotnímu projektu. (...) Na samotném závěru je dodáno několik poznámek o recepci Whiteheadových myšlenek v česko-slovenském myšlenkovém milieu. (shrink)

Tento text se soustřeďuje na prozkoumání vztahu dvou knih Alfreda Northa Whiteheada, Procesu a reality a Funkce rozumu, které byly publikovány ve stejném roce, v roce 1929. Autor textu nejprve představuje Whiteheadovo pojetí spekulativní filosofie, tak jak je představeno na úvodních stránkách Procesu a reality. Poukazuje, že Whitehead pro potřeby konstrukce filosofického schématu odmítl matematickou axiomatickou metodu a metodu rigidního empirismu a představuje Whiteheadovu vlastní filosofickou metodu, metodu deskriptivní generalizace. Ta může být ve stručnosti shrnuta jako imaginativní konstrukce spekulativního schématu, (...) založená na předchozích pozorováních, která je zpětně testována dalšími pozorováními. Text poukazuje na to, že v Procesu a realitě není předvedena imaginativní konstrukce Whiteheadovy filosofie. Jedna z fází deskriptivní generalizace tedy chybí. Text tvrdí, že tuto chybějící fázi deskriptivní generalizace můžeme najít ve Funkci rozumu. (shrink)

Pojęcia były zawsze jednym z najważniejszych obiektów badań filozoficznych. Szczególnie duży wkład do teorii analizy pojęć wnieśli przedstawiciele polskiej gałęzi XX-wiecznej filozofii analitycznej, czyli Szkoły Lwowsko-Warszawskiej. Badaniom filozoficznym w tej szkole przyświecał postulat jasności myślenia i mowy. Analiza i doskonalenie pojęć oraz języka filozoficznego jako ich nośnika były naturalnym wyrazem programu metodologicznego, jaki formacji tej nadał jej założyciel, Kazimierz Twardowski. W artykule przedstawiona jest procedura rekonstrukcji pojęć, stosowana powszechnie w szkole Twardowskiego. Okazuje się, że pomimo głębokich niekiedy różnic między poszczególnymi (...) przedstawicielami SLW da się wskazać pewne rysy wspólne prowadzonych w szkole badań nad pojęciami. Są to przede wszystkim moment kategorialny i moment konstrukcyjny, ze względu na który całą procedurę najlepiej określić właśnie jako „rekonstrukcję”. Bliżej zostały omówione dwa przykłady rekonstrukcji pojęć: praca Jana Łukasiewicza dotycząca pojęcia przyczyny oraz wyniki Alfreda Tarskiego dotyczące pojęcia prawdy. (shrink)

Tytuł tego artykułu jest podwójną parafrazą. Jest parafrazą tytułu głośnej monografii Alfreda Tarskiego Pojęcie prawdy w językach nauk dedukcyjnych, a jednocześnie jest też parafrazą tytułu artykułu Adama Groblera Pojęcie prawdy w językach nauk empirycznych. Sygnalizuje też pewien istotny związek rzeczowy z przedsięwzięciami obydwu panów. Podobnie jak Tarski w odniesieniu do nauk formalnych i Grobler w odniesieniu do nauk empirycznych, próbuję zbadać, czy klasyczna koncepcja prawdy może być efektywnie stosowalna również w naukach humanistycznych. Po rekonstrukcji i krytycznej analizie propozycji Tarskiego stwierdzam, (...) że o ile w naukach logiczno-matematycznych pojęcie prawdy jako prawdziwości w modelu zdaje się wystarczać, to w naukach empirycznych i humanistyce trudno jest uznać za zadowalające, ponieważ „nie sprowadza nas z drzewa języka”. Poszukiwanie trafnego modelu rzeczywistości za pomocą reguł inferencji i reguł empirycznej weryfikacji wiedzy także wydaje się mało skuteczne. W humanistyce bowiem dla konfrontacji modelu z rzeczywistością niezbędne wydaje się jeszcze uwzględnienie pewnych reguł rozumienia. Inaczej świat artefaktów i wartości będzie pozostawał dla nas całkowicie zakryty/niedostępny. A przeto i nasza konfrontacja z nim za pośrednictwem rozmaitych modeli - jeśli istotnie ma nas skutecznie chronić przed „ślepą” wędrówką po konstelacjach światów możliwych lub widmem bezdusznej naturalizacji - musi być oparta na takich regułach rozumienia i regułach sensu, które umożliwią nam źródłowe odsłonięcie specyficznych dla poszczególnych dziedzin przedmiotowych jakości oraz nadbudowanych nad nimi jednostek sensu i wartości. (shrink)

Slavoj Žižek ponawia ważne, choć rzadko stawiane pytanie: czy ogłoszona przez prezydenta Busha wojna z terrorem nie zagraża naszej wolności, czy ze strachu przed nowymi zamachami nie zgodzimy się na pełny nadzór ze strony władz? Słoweński filozof przypomina postać niedawno zmarłego Alfreda Stroessnera, którego autorytarny reżim w Paragwaju lat 60. i 70. "doprowadził logikę stanu wyjątkowego do nieprześcignionej absurdalnej skrajności. Jeśli chodziło o zapisany w konstytucji ustrój, Paragwaj był demokracją parlamentarną gwarantującą wszystkie swobody. Ale ponieważ, jak twierdził Stroessner, wszyscy żyliśmy (...) w stanie wyjątkowym ze względu na ogólnoświatową walkę wolności z komunizmem, realizacja postanowień konstytucji była wiecznie odkładana i wprowadzono permanentny stan wyjątkowy". Žižek ostrzega, że "terror" jest dziś równie abstrakcyjnym - i równie wygodnym dla rządzących - hasłem co "komunizm" trzydzieści lat temu. (shrink)

In the article the author is following the development of Alfred Rosenberg?s social and political theory. Special attention is given to the anti-Christian attitude of the so-called "chief ideologist of Third Reich". Although one among the creators of the apocalyptic anti-Semitist ideology he opposed Nazi "Eastern politics" during the World War II. Instead of atrocities against the eastern peoples he was prepared to give them certain autonomy and to treat them as some kind of racially inferior allies. For him, only (...) Jews deserved extermination and it was this ultimate goal he expected to shape not only German foreign policy but also war itself. U clanku autor prati razvoj socijalne i politicke teorije Alfreda Rosenberga Posebna paznja je posvecena antihriscanskom stavu takozvanog "glavnog ideologa Treceg rajha". Iako jedan od stvaralaca apokalipticne antisemitske ideologije, on je osporavao nacisticku "istocnu politiku" tokom Drugog svetskog rata. Umesto zverstava prema istocnim narodima, on je bio spreman da im da izvesnu autonomiju i da ih tretira kao svojevrsne rasno inferiorne saveznike. Za njega, samo su Jevreji zasluzivali istrebljenje i taj vrhovni cilj je po njegovom misljenju trebalo da oblikuje ne samo nemacku spoljnu politiku, nego i sam rat. (shrink)

Prakseologia jako praktyka czynu zainicjowana przez francuskiego intelektualistę Alfreda Espinasa i Aleksandra Bogdanowa to nauka o wszelkich sprawnościach ludzkiej działalności. Jak piszą Tadeusz Kotarbiński oraz Tadeusz Pszczołowski: będąc metodologią ogólną, której działania koncentrują się wokół wyodrębniania i systematyzacji bogactwa różnorodnych form działania, prakseologia staje się także próbą ich usprawnienia i upraktycznienia. To upraktycznienie zakłada analizę rzeczywistości oraz przyjęcie pewnych sposobów obchodzenia się z zasobami możliwości. Zatem prakseologia już jako tektologia każe nazywać wszelkie możliwe działanie organizowaniem lub łączeniem w całość bogatego (...) i skomplikowanego spiętrzenia zasobów. Jednym z efektów tego spiętrzenia powinna być gwarancja dopasowania środków do założonego celu, a zarazem towarzysząca temu okazja uzyskania optimum rezultatu. Artykuł pokazuje, że elementy prakseologiczne uobecniają się współcześnie w procesie coachingowym. Dzięki temu coaching jako aktywna forma komunikacji dialogicznej jest obecnie jedną z najskuteczniejszych form wspierania drugiego człowieka w samodzielnym odkrywaniu własnych zdolności oraz potencjału zasobów pozwalających sprawnie realizować wyznaczane cele. (shrink)

Z recenzji prof. Barbary Stawickiej-Pireckiej: Układ artykułów, przebieg granic tematycznych, zasięg problemowy proponowanych tekstów składają się na logiczną, ciekawą i różnorodną mapę tez i koncepcji, stanowiących niejako osnowę wiążącą Stary Kontynent z Nowym Światem, myśl głównych przedstawicieli filozofii hiszpańskiej – Unamuna i Ortegi y Gasseta – z „wędrującą”, wielokulturową świadomością bytu Marii Zambrano, złożone konteksty problematyki socjologicznej Peru w świetle nowelistyki Alfreda Bryce`a Echeniquego z polityczną utopią wybitnego meksykańskiego poety i eseisty – Octavio Paza. Filozoficzny wymiar dzieła literackiego w poszukiwaniu (...) nowych dróg dla słowa (Cervantes, Machado, Goytisolo, Cortázar) spotyka się w przedstawionym tomie z próbą odnalezienia nowych dróg dla koncepcji jednostki i społeczeństwa (teologia wyzwolenia, twórczość Santayany, koncepcje Manuela Castellsa i Nicolasa Gomeza Dávili). [...] -/- Wszyscy autorzy tekstów, piszący zarówno po polsku jak i po hiszpańsku, mają wypracowany własny, indywidualny sposób wypowiedzi, obrazowania, argumentacji. Czytelnik tomu obcuje zatem z dojrzałymi formami nie tylko opisu zjawisk i problemów, lecz także z ich wnikliwą i ciekawą interpretacją. (shrink)

Lemovo dílo Dokonalá prázdnota je sbírkou recenzí fiktivních autorů na neexistující vědecké práce. Patří sem i přednáška Alfreda Testy proslovená u příležitosti udělení Nobelovy ceny za fyziku. Je to vlastně rekapitulace kosmologického konceptu postaveného na objevu pozapomenuté myšlenky Aristida Acheropoula, která má vysvětlit silentium universi. Proč vesmír mlčí? Proč nám nikdo neodpovídá na naše výzvy posílané do mezihvězdných dálek? Proč je naše pátrání po mimozemských civilizacích neúspěšné? Testa ve své přednášce před posluchače postupně vrství fundamentální otázky vztahu matematiky a fyziky, (...) intertpretaci posledních objevů moderní kosmologie, vysvětlení fyzikálních zákonitostí teorie relativity a kvantové mechaniky včetně metafyzické otázky proč jsou právě takové. Protože Lem staví před čtenáře příběh vědeckého objevu, nabízí se možnost, vzít je zcela vážně nikoli jako fiction, ale jako science a podívat se na jeho jednotlivé komponenty očima soudobé vědy. (shrink)

Lemovo dílo Dokonalá prázdnota je sbírkou recenzí fiktivních autorů na neexistující vědecké práce. Patří sem i přednáška Alfreda Testy proslovená u příležitosti udělení Nobelovy ceny za fyziku. Je to vlastně rekapitulace kosmologického konceptu postaveného na objevu pozapomenuté myšlenky Aristida Acheropoula, která má vysvětlit silentium universi. Proč vesmír mlčí? Proč nám nikdo neodpovídá na naše výzvy posílané do mezihvězdných dálek? Proč je naše pátrání po mimozemských civilizacích neúspěšné? Testa ve své přednášce před posluchače postupně vrství fundamentální otázky vztahu matematiky a fyziky, (...) intertpretaci posledních objevů moderní kosmologie, vysvětlení fyzikálních zákonitostí teorie relativity a kvantové mechaniky včetně metafyzické otázky proč jsou právě takové. Protože Lem staví před čtenáře příběh vědeckého objevu, nabízí se možnost, vzít je zcela vážně nikoli jako fiction, ale jako science a podívat se na jeho jednotlivé komponenty očima soudobé vědy. (shrink)