One of the main problems of the soul theory is how the soul, which has no material properties, interacts with body. Because it is difficult to understand how an immaterial being interacts with matter. In particular, as our scientific understanding of the way the brain works and how it affects our psychology expands, the question of whether a soul is needed for the mind manifests itself more strongly. In this context, current data on the close connection between the brain and (...) the mind is often used as an objection to the understanding of the soul. One of the recent data that has been claimed to have dealt a heavy blow against the understanding of the soul is the split-brain case. The split-brain case is the name given to the condition of patients whose brain hemispheres are surgically separated from each other. The difference of this case from other cases used against dualism is that it pointed out that the integrity of consciousness also depends on the brain. Because although there was a connection between many mental functions and the brain before, it was not between the unity of consciousness. For it was a new claim that the unity of consciousness also depends on the brain. On the contrary, arguments were used in favor of the existence of the soul, stating that the brain cannot provide the unity of consciousness due to its multi-part structure, and therefore an indivisible soul is necessary. Whereas, in the split-brain case, patients whose brain hemispheres were separated from each other could think and act like two different people. This is interpreted as contrary to the soul view, which argues that the individual and the soul are indivisible. The present study considers whether the split-brain case does indeed offer a strong argument against dualism. In this paper, first of all, more detailed information about the split-brain case will be given. Then, the arguments of those who use this case against dualism and why the issue seems problematic in terms of the soul view will be discussed. Afterwards, some solutions offered by dualists to this problem will be evaluated. There are three different strategies that dualists follow at this point. The first one rejects the idea that consciousness is divided as a result of the split-brain phenomenon, the second rejects the idea that the soul is indivisible, and the third way accepts both, but argues that they are not contradictory, because a single soul can have a divided consciousness. This paper argues that even if it is accepted that more than one stream of consciousness emerges as a result of the split-brain case, this cannot be seen as a finishing blow to dualism. Despite this, the case in question can be regarded as a strong argument against dualism. For a counter-argument to be strong, it does not need to conclusively demonstrate the falsity of what it opposes. It suffices to show the weakness of its probability of being true. In this respect, the split-brain case greatly weakens the probability of dualism being true. (shrink)

Today, when it comes to soul-body dualism, the view that comes to mind is the substance dualism that Descartes systematized. As the name suggests, this dualism implies that there are two different types of substances. Similarly, although Ibn Sīnā also adopted a kind of substance dualism by stating that the soul is a different type of substance than matter, his dualism differs from Descartes’ in important aspects. It can be said that the most important reason for this difference is that (...) both ideas belong to different traditions. While Ibn Sīnā’s dualism carries the traces of Aristotelian hylomorphism, Cartesian thought is built on the post-Newtonian understanding of the mechanical universe. This significant difference has deeply affected soul-body conception of both philosophers. The aim of this study is to reveal the fundamental differences between the dualistic understandings of these philosophers in the context of soul-body. Thus, it will become clearer where the Avicennian dualism stands in terms of contemporary philosophy of mind. In this context, the first question to be addressed here is whether, according to both philosophers, the immaterial part of man means the same thing. The answer to this question is negative. The functions that Ibn Sīnā and Descartes attribute to the immaterial substance are quite different from each other. According to Descartes, it can be said that the soul is actually identical with the mind. Because, he describes the soul as the substance whose essence is to think. Here, Descartes is not only referring to theoretical calculations by thinking. It also includes phenomenal consciousness, that is, conscious phenomena, which is also called qualia in contemporary philosophy of mind. Thus, according to the Cartesian tradition, the fundamental distinction between soul/mind (the immaterial substance) and body is phenomenal consciousness: A thing is a soul only if it can have phenomenal consciousness. Whereas, Ibn Sīnā does not see phenomenal consciousness, which is the most basic function that the present Cartesian dualist tradition attributes to the soul, as the basic function of the immaterial substance. In fact, he does not even see it as a function of the human nafs. In other words, according to him, the main function of the human nafs is not to feel/experience or to have phenomenal consciousness. Such functions can also be performed by animals that do not have an immaterial substance. According to Ibn Sīnā, the main functions of the human soul are theoretical or universal thinking and being self-conscious. One of the places where this distinction can be seen most clearly is their thoughts about animal souls. Both philosophers argue that animals do not have an immaterial substance in addition to their material bodies. However, while this means that animals are unconscious automatons for one philosopher (Descartes), it does not mean anything like that for the other. Because, according to Avicenna, an immaterial substance is not necessary to have consciousness or feeling. However, according to Descartes, for a being to be conscious or sentient requires it to have an immaterial substance. Since animals do not have such (substantial) souls, Descartes saw them as unconscious robots. Another point where the same difference can be observed is an argument put forward by Avicenna to prove this immaterial substance, which he addresses as the human soul. According to Avicenna’s argument, the existence of an immaterial substance is necessary for man’s access to universal knowledge, not for having consciousness. However, according to the argument used in the Cartesian tradition and known as the unity of consciousness argument, the existence of immaterial substance is necessary for the unity of consciousness (not knowledge). The aim of this study is to reveal the basic differences between the dualistic understandings of these philosophers in the context of soul and body. In order to reveal these differences, the following points will be discussed: The question of whether animals are conscious and Avicenna’s argument mentioned above. Because the differences in the handling of these two issues by both philosophers will guide us to reveal the fundamental differences in their dualistic understanding. In this study, it will be argued that the dualistic understanding of Avicenna and Descartes in the context of soul-body are radically different from each other, especially over these two issues. (shrink)

Richard Swinburne is one of the most important figures in philosophy of religion who took special interest in the soul. Also he is one of the most prominent defenders of dualism –also known as mind-body dualism or substance dualism– that regards humans as composed of two different substances called body and the soul. He defended the dualist view against contemporary problems of dualism and contributed to it with his three books, namely The Evolution of the Soul; Mind, Brain and Free (...) Will and Are We Bodies or Souls? alongside with other publications. In this paper, I will introduce Swinburne’s version of Cartesian dualism and critically investigate whether it provides us some reasons to believe in the soul. For this reason, I will examine the two principle arguments Swinburne offers in the explanations of dualism –one of them is known as the conceivability argument and the other is based on an imaginary scenario from transplants– along with their critics. To sum up, the main point drawn in this paper will be Swinburne’s arguments for dualism along with some of their critics. (shrink)

This paper outlines the methodology and experiments associated with the reshaping of human intentions based on robot movements within Human-Robot Interactions. Although studies on estimating human intentions are well studied in the literature, reshaping intentions through robot-initiated interactions is a new significant branching in the field of HRI. In this paper, we analyze how estimated human intentions can intentionally change through cooperation with mobile robots in real Human-Robot environments. This paper proposes an intention-reshaping system that includes either the Observable Operator (...) Models or Hidden Markov Models to estimate human intention and decide which moves a robot should perform to reshape previously estimated human intentions into desired ones. At the low level, the system needs to track the locations of all mobile agents using cameras. We test our system on videos taken in a real HRI environment that has been developed as our experimental setup. The results show that OOMs are faster than HMMs and both models give correct decisions for testing sequences. (shrink)

Welcome to the 23rd volume 2nd issue of Cumhuriyet Theology Journal which left behind 22 years of academic publication journey. It is important to carry out valuable scientific studies in academic life as well as to reach a wide audience. Our journal has achieved great progress in both national and interna-tional academic publication. Today, almost all scientific knowledge can be reached through online access. The researchs in the field of religious studies in Turkey deserves to reach all the world beyond (...) the boundaries of the libraries. Cumhuriyet Theology Journal has gained a very rapid acceleration in the last five years by meeting the international publication criteria with its format and publication principles and has managed to attract the attention of the scientific world. The Isnad Citation Style developed within our journal and workshops con-ducted under the leadership of our journal are examples of the Theology Field Journals. We are pleased to announce two important news in this issue. The first is that the 2nd Edition of the Isnad Citation System is available to you, and the second is the addition of the Arabic language option to our journal. In 23rd volume 2nd issue two Arabic articles were published for the first time. Our journal now has been indexed by various international indexes: TURKISH NATIONAL DATABASE Social Sciences and Humanities Database (Accept-ed: 13/11/2015) The European Reference Index for the Humanities and the Social Sciences (Accepted: 25/03/2016) ATLA RDB©: ATLA Religion Database© (Indexing and Abstracting Start: 20/05/2016) BROWZINE Academic Journal Collections (Accepted: 07/07/2016) J-GATE: E-Journal Gateway (Accepted: 07/07/2016) ROAD: Directory Of Open Access Scholarly Resources (Accepted: 24/08/2016) DOAJ: Directory of Open Access Journals (Accepted: 02/09/2016) MLA International Bibliography (Indexing and Abstracting Start: 14/06/2016) CEEOL: Central and Eastern European Online Library (Accepted: 06/10/2016) EBSCO Humanities International Index (Indexing and Abstracting Start: 07/01/2016) EBSCO Humanities Source Ultimate Database (Indexing and Abstracting Start: 07/01/2016) PHILPAPERS: Bibliography of Philosophy (Accepted: 01/01/2016) ROOT INDEXING: Journal Abstracting and Indexing (Accepted: 12/02/2017) ESCI: Emerging Sources Citation Index (Indexing and Abstracting Start: 01/01/2016) ProQuest Central (Accepted: 15/01/2017, 21/1) ProQuest Turkey Database (Accepted: 15/01/2017, 21/1) Index Islamicus (Indexing and Abstracting Start: 13/12/2017) Scopus (S.Date: 01/01/2016; Accepted: 23/01/2018) Moreover, we have also announced the preliminary review form and the review form for the blind review process. We examine Turkish and English titles, summaries, and keywords to make sure that they correspond to the field’s terminology. Furthermore, we require proper nouns and concepts/terms to be written in the reference style of TDV Ency-clopaedia of Islam. We also particularly require for the articles to use the Isnad Citation Style. To improve the academic quality of the journal, we have also checked the article up for plagiarism. The articles that are marked with a result above %15 are returned to the authors with a plagiarism report. It might be right to note here that we have been getting more attention from scholar-ly world day by day with our mission and standards. The journal has received 73 articles between July 1- Sptember 15, 2019 from the academic world. All articles went through the pre-review process to check the referencing and transliteration style before testing them using a plagiarism checker. We then have forwarded the articles that successfully passed the plagiarism check to our reviewers. Following this process, we have been able to offer to you 40 articles, a bookreview and a symposium review at two our issues. We are delighted to offer you the various ranges of themes and topics with this new issue. We sincerely thank the contributors for their submission, the editorial and review board, and particularly to the assistant editors, Dr. Adem Çiftci, Dr. Fatma Kurttekin, Res. Asst. Maruf Cakır, Res. Asst. Alper Ay, Res. Asst. Esma Güneş, Res. Asst. Bayram Ün-ce, Res. Asst. Sena Kaplan, Res. Asst. Gülistan Aktaş, Res. Asst. Hamit Demir Res. Asst. Merve Yetim, Res. Asst. Rukiye Göğen, Res. Asst. Ömer Faruk Özbek, Res. Asst. Salime Bera Kemikli, Res. Asst. Naim Yaman, Res. Asst. Sema Tombul, Res. Asst. Nurgül Akdoğan, Res. Asst. Ayşe Mine Akar, Res. Asst. İlknur Bahadır and the editors of the language review-process Prof. Dr. Ömer Faruk Yavuz, Dr. Miyase Yavuz Altıntaş, Zeynep Yucedoğru, Dr. Zuhal Ağılkaya Şahin, Dr. Metin Güven and Dr. Kenan Tekin. For the next issue, which will be published on June 15, 2020 we announce the ac-ceptance of the articles from Jenuary 1 to March 15 by our editorial board. We wish you convenience in your studies. (shrink)

Gayretimin bir kısmı bilim dünyasına hizmet, ama diğer çok mühim bir gayesi ise; koskoca bir İslam aleminin yitirmiş olduğu kendine hürmeti, güveni ve insanlık tarihindeki yerini hatırlatmak, kaybettiklerini inşa etmek içindir. Prof. Dr. Fuat Sezgin Prof. Dr. Fuat Sezgin anısına ithaf ettiğimiz Felsefe ve Din Bilimleri Özel Sayımıza hoşgeldiniz. Prof. Dr. Fuat Sezgin, 24 Ekim 1924 tarihinde Bitlis’te dünyaya gelen Fuat Sezgin, il-kokulu Doğubayazıt’ta, ortaokul ve liseyi ise Erzurum’da bitirdikten sonra 1943 yılında İstanbul’a geldi. İstanbul Üniversitesi şarkiyat (Doğu bilimi) Araştırmaları (...) Enstitüsü’nde ünlü Alman şarkiyatçı Prof. Dr. Hellmut Ritter’in (1892-1971) öğrencisi olan Sezgin, Ritter’in tavsiyesi üzerine İslâm bilimlerine yöneldi. 1951’de İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakülte-si’den mezun olduktan sonra Arap Dili ve Edebiyatı alanında “Buhârî’nin Kaynakları Hakkın-da Araştırmalar” başlıklı teziyle doktorasını tamamladı. Bu çalışmasıyla, hadis kaynağı olarak İslâm kültüründe önemli bir yere sahip olan Buhârî’nin sözlü kaynaklar yerine yazılı kaynaklara dayandığı tezini ortaya attı. Doçent unvanını 1954 yılında alan Sezgin, 1960 askeri darbesinin ardından üniversi-telerden uzaklaştırılan 147 akademisyen arasında kendi adının da bulunması üzerine 1961’de Türkiye’den ayrıldı ve çalışmalarına Goethe Üniversitesi’nde (Frankfurt) devam etti. Câbir bin Hayyân hakkında hazırladığı ikinci tezini 1965’te Goethe Üniversitesi Doğa Bilimleri tarihi Enstitüsü’ne sunan ve bir yıl sonra profesörlüğe yükseltilen Sezgin, aynı yıl kendisi gibi şarkiyatçı olan Ursula Sezgin ile Evlendi. Alanında şimdiye kadar yazılan en kapsamlı eser kabul edilen Geshichte des arabisc-hen Schrifttums (Arapça Yazma Eserler Literatürü Tarihi) başlıklı kapsamlı eserinin ilk cildini 1967’de yayımlayan Sezgin, 1978’de Kral Faysal İslâmi İlimler Ödülü’ne lâyık görüldü. Bu ödül nedeniyle kendisine takdim edilen maddi desteği değerlendirerek 1982’de Goethe Üniversitesi Arap-İslâm Bilimleri Tarihi Enstitrüsü’nü, ertesi yıl ise bu enstitü bünyesinde, tarih boyunca Müslüman bilim insanlarının icat ettiği 800’den fazla bilimsel alet ve düzene-ğinin modellerinin sergilendiği İslam Bilim ve teknoloji Müzesi’ni kurdu. Bu müzenin bir benzerini 2008 yılında istanbul’da kuran Sezgin, 2010 yılında Prof. Dr. Fuat Sezgin İslam Bilim Tarihi Araştırmaları Vakfı’nın kuruluşuna öncülük etti. Kahire Arap Dili Akademisi, Şam Arap Dili Akademisi, Fas Rabat Kraliyet Akademisi, Bağdat Arap Dili Akademisi, Türkiye Bilimler Akademisi şeref üyeliği de dâhil olmak üzere çok sayıda ödül ve nişana layık görülen Sezgin’e; Erciyes Üniversitesi, Atatürk Üniversitesi, Süleyman Demirel Üniversitesi ve İstanbul Üniversitesi tarafından fahri doktora unvanları verildi. Frankfurt am Main Goethe Plaketi, Almanya Üstün Hizmet Madalyası, İran İslâmi Bilimler Kitap Ödülü ve Cumhurbaşkanlığı Kültür ve Sanat Büyük Ödülü ile taltif edildi. Prof. Sezgin’in öncülüğünde kurulan İstanbul İslâm Bilim ve teknoloji tarihi Müzesi, Kültür ve Turizm bakanlığı 2016 özel Ödülü’ne lâyık görüldü. Arapça, Süryanice, İbranice, Latince ve Almanca başta olmak üzere 27 dil bilen Prof. Dr. Fuat Sezgin, 30 Haziran 2018’de İstanbul’da vefat etti ve Gülhane Parkı’ndaki İstanbul İslâm Bilim ve teknoloji tarihi Müzesi’nin bahçesine defnedildi. Vefatının ardından, 2018/6 sayılı Cumhurbaşkanlığı genelgesi ile 2019 yılı “Prof. Dr. Fuat Sezgin Yılı” olarak ilân edildi. Cumhurbaşkanlığı genelgesinde "İslam kültür ve medeniyetinin daha iyi anlaşılmasını sağlamak ve onu yeni nesillere en doğru şekilde aktarmak amacıyla yapılacak söz konusu çalışmalara ilgili tüm kamu kurum ve kuruluşlarınca her türlü destek ve katkının sağlanması hususunda gereğini rica ederim." İfadelerine yer verilerek Fuat Sezgin’in ülke sathında anlatılması ve düşüncelerinin anlaşılması için çeşitli faaliyetlerin yürütülmesi istenmişti. Koordinasyon Merkezi olarak da Kırıkkale Üniversitesi seçildi Dünyanın önde gelen bilim tarihçilerinden olan, İslam Bilim Tarihi alanındaki çalışmaları bulunan Prof. Dr. Fuat Sezgin’i gelecek nesillere tanıtmak, fikirlerini anlatmak amacıyla Sivas Cumhuriyet Üniversitesi tarafından da birçok faaliyet yapıldı. Dünyanın önde gelen bilim tarihçilerinden Prof. Dr. Fuat Sezgin’e, İslam Bilim Tarihi alanındaki çalışmalarından dolayı Üniversitemiz tarafından “Fahri Bilim Doktoru” unvanı verildi. Prof. Dr. Sezgin’e fahri bilim doktoru unvanı verilmesi dolayısıyla Üniversitemiz Kül-tür Merkezi’nde düzenlenen tören İstiklal Marşımızın okunması ve saygı duruşuyla başladı. Programa Rektörümüz Prof. Dr. Alim Yıldız, Sivas Belediye Başkan Yardımcısı Ah-met Özaydın, Fatih Sultan Mehmet Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Musa Uzun, öğretim elemanları ve öğrenciler katıldı. Rektörümüz Prof. Dr. Alim Yıldız yaptığı açış konuşmasında, "İnsanlara İslam bilimlerinin gerçeğini tanıtmak, benlik duygularını olumsuz etkileyen yanlış yargılardan onları kurtarmak ve ferdin ehemmiyetine olan inancı kazandırmak amacıyla İslam Bilimi Tarihi araştırmalarına adanmış bir ömürdür Prof. Dr. Fuat Sezgin Hocamız. Öyle büyük bir otoritedir ki onu anmadan, onun hazırladığı eserlere bakmadan, bilim tarihiyle, İslam tarihiyle ilgili ortaya bir şeyler sunabilmek çok zordur. Bilim tarihinin en çalışkan, en birikimli bilim insanlarından biridir. İslam tarihine, İslam düşüncesine, İslami eserlere ve bilim dünyasına vermiş olduğu katkılarıyla bir medeniyet kâşifi, eşi bulunmaz bir değer ve ‘darbeler neden kötüdür’ sorusunun mücessem cevabıdır Prof. Dr. Sezgin. Bizim medeniyet ve kültürümüzde kültür, sanat ve beşerin, Yaratıcının her eserinde müşahede ettiği güzellikleri, çeşitli yol ve yöntemlerle ortaya koymasının vasıtasıdır. Bilgiyi hikmetle taçlandırıp irfana ulaştırmadıkça hiçbir şeyi yerli yerine oturtamayız." dedi. Konuşmanın ardından Rektör Yıldız, 93 yaşındaki Prof. Dr. Fuat Sezgin’e cübbe giydirdi. Daha sonra Sezgin katılımcılara ‘Arap İslam Tarihinden Bazı İzlenimler’ konulu ders verdi. Prof. Dr. Fuat Sezgin, “İnsanların bilgi tarihi ile ilgili verileri yazılı olarak kaydetme gayreti, politik tarihe olana nispetle tesadüflere ve keyfi değerlendirmelere göre çok geri zamanlarda oldu. İslam bilim tarihi yüksek ve kaliteli görüşleri yansıtır. Bunları burada sunamayacağım. Birçoğunu Arap-İslam tarihi adlı kitabımın bugüne kadar çıkmış olan 17. cildinde kaydetmeye çalıştım. Onu İstanbul’da Gülhane Parkı’nda İslam Tarihi Araştırmaları Vakfı yayınları arasında bulabilirsiniz.” dedi. Prof. Dr. Sezgin “Bilimler tarihinin verilerini değerlendirmekte, yaşanılan zamanın etüt şartını gözden kaçırılmasının esas olması gerektiğini anladım ve henüz kitabımı yazma-ya başlamadan rastladığım Fransız Coğrafya tarihçisi Joseph Toussaint Renaud (1795-1867)’un şu sözleri beni çok etkilemişti. “Tesadüf teknik ve sanatın ilerlemesinde çok büyük bir rol oynamaz. İnsanlar buluşlarında devamlı bir şekilde birden bir sıçrayışla değil, adım adım hareket eder. Her zaman aynı hızda değil, fakat devamlı olarak insan icat etmez. Olanı ilerletir.” ifadelerine yer verdi. Konuşmasının sonunda Prof. Dr. Sezgin, “Benim 65 yıldır yaymaya çalıştığım Arap İslam bilimleri tarihi hemen hemen her gün beni hayata bağladı. İslam dünyasında büyük bir hızla ilerleyen bilimler MS. 8. yüzyıldan itibaren Fransa ve İngiltere’ye diğer taraftan 10 ve 11. yüzyıldan itibaren Sicilya’ya ve İtalya’ya 9. yüzyıldan itibaren Bizans’a ulaştılar. Avrupa-lılar teknik bilimleri diğer bilimlere nazaran daha kolay anlıyor ve alabiliyorlardı. Bu anlam-da onlar 16. yüzyılda bazı yönlerde Müslümanlara ulaşmaya hatta onları geçmeye başladılar.” ifadelerini kullandı. Programın sonunda Rektörümüz ve Fatih Sultan Mehmet Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Musa Duman, Prof. Dr. Fuat Sezgin’e tezhipli bir tablo hediye ettiler. 2019 Prof. Dr. Fuat Sezgin Yılı kapsamında Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Merkezî Kütüphanesi’ne Prof. Dr. Fuat Sezgin’in ismi verildi. Ayrıca Üniversitemiz Rektörlüğü tarafından düzenlenen 5’inci Hazan Şiir Dinletisi Sezgin anısına ithaf edilmiştir. 2019 yılının Haziran ayı içerisinde ise Üniversitemiz Rektörlüğü öncülüğünde ve İlahiyat Fakültesi Dekanlığınca ile Sivas Merkez Ulu Cami’de merhum Prof. Dr. Sezgin için Kur’an-ı Kerim tilaveti ve Mevlid-i Şerif programı gerçekleştirilmiştir. Son olarak üniversitemiz rektörlüğü tarafından desteklenen ve Sivas Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi tarafından yayımlanan Cumhuriyet İlahiyat Dergisi’nin 23. Cilt 3. Sayısı (Felsefe ve Din Bilimleri Özel Sayısı) Prof. Dr. Fuat Sezgin anısına ithaf edilmiştir. Felsefe ve Din Bilimleri alanından birçok güncel ve ilgi çekici araştırmayı bir araya getirdiğimiz sayımızı sizlere sunmaktan heyecan ve mutluluk duyuyoruz. Bize emanet edi-len değerli çalışmaları uluslararası alana taşımak için geniş bir ekiple tüm gayretimizi gösterdiğimizi ifade etmek isteriz. Yeni sayımızda başta makale sahibi değerli bilim insanlarımıza, yayın, danışma ve hakem kurullarımıza, Rektörlüğümüz Basımevi personeline ve özellikle dergimizin yayın aşamasında yadsınmaz emekleri olan alan editörlerimiz Dr. Öğr. Üyesi Adem Çiftçi, Arş. Dr. Öğr. Üyesi Gör. Fatma Kurttekin, Arş. Gör. Maruf Çakır, Arş. Gör. Alper Ay, Arş. Gör. Esma Güneş, Gör. Bayram Ünce, Arş. Gör. Sena Kaplan, Arş. Gör. Gülistan Aktaş,Arş. Gör. Hamit Demir Arş. Gör. Merve Yetim, Arş. Gör. Rukiye Göğen, Arş. Gör. Ömer Faruk Özbek, Arş. Gör. Salime Bera Kemikli, Arş. Gör. Naim Yaman, Arş. Gör. Sema Tombul, Arş. Gör. Nurgül Akdoğan, Arş. Gör. Ayşe Mine Akar, Arş. Gör. İlknur Bahadır ile Arapça dil editörü Prof. Dr. Ömer Faruk Yavuz ve İngilizce dil kontrolü sorumluluğunu üstlenen alan editörlerimiz Dr. Miyase Yavuz Altıntaş, Uzm. Zeynep Yücedoğru, Dr. Öğr. Üyesi Zuhal Ağılkaya Şahin, Dr. Metin Güven ve Dr. Kenan Tekin’e teşekkür ederiz. Dergimizin 23. Cilt 2. ve 3. Sayı (Özel Sayı)’larından itibaren Yazı İşleri Müdürü olarak Dr. Ahmet Çelik’in görevlendirildiğini bildirir kendisine yeni görevinde başarılar dileriz. Önceki sayılarımızda dergimizin Yazı İşleri Müdürlüğünü ifa eden Doç. Dr. Ali Yılmaz’a teşekkürlerimizi sunarız. 15 Haziran 2020’de yayınlanacak bir sonraki sayımız için makale kabul tarihlerinin yayın kurulumuz tarafından 1 Ocak- 15 Mart olarak değiştirildiğini hatırlatır çalışmalarınız-da kolaylıklar dileriz. (shrink)

We have a rough idea of what artifacts are: artifacts are objects made to serve a certain purpose. However, there is no consensus on how to specify this definition. Essentialists argue that objects are grouped into artifact kinds by sharing non-trivial artifact essences, while anti-essentialists argue that there is no such essence to be found. However, the prominent essentialist and anti-essentialist accounts suffer from extensional and definitional problems. I argue that the problems current essentialist and anti-essentialist accounts face mainly stem (...) from the assumption of artifact concept monism. According to artifact concept monism, there is only a single way to group objects into artifact kinds. To remedy the problems that stem from artifact concept monism, this paper offers an alternative framework by drawing parallels from the debates on species concept pluralism and art concept pluralism. (shrink)

This study examined the validity and reliability of a Turkish version of the Modified Moral Sensitivity Questionnaire for Student Nurses. After obtaining permission to adapt the MMSQSN into Turkish, the translation/back-translation method was used with expert opinions to determine content validity. Factor analysis was conducted to examine the construct validity and test–retest was performed on the questionnaire to determine reliability. Cronbach’s alpha coefficients were calculated to assess for internal consistency. Participants included 272 baccalaureate degree student nurses who took ethics lessons (...) prior to their clinical internship. The factor analysis revealed that even though the factor structure in the original scale was the same, relevant items were categorized with similar components, and factor loads were sufficient. The correlation coefficient in the analyses of test–retest scores was.66 for the total scale and the Cronbach’s alpha was.73 for the total scale. The translated MMSQSN is a valid and reliable measure of ethical sensitivity in student nurses in Turkey. (shrink)

Are the members of echo chambers blameworthy for their beliefs? If we follow Sarah Stroud's account of friendship, we end up with the following conclusion: if echo chambers involve friendship, then the individuals have strong reasons not to live up to epistemic demands or ideals when the friendships are formed in the echo chambers they are members of. This result stands in striking contrast with the received view, according to which the members of echo chambers are blameworthy for their epistemic (...) vices and faulty beliefs. The received view uses individual epistemic vices to propose individualistic solutions for the problem of echo chambers. I argue that this is misleading, simply because the members of echo chambers are not blameworthy due to the friendships cultivated in the echo chambers. (shrink)

This thesis develops a pragmatic theory of metaphors and slurs. In the pragmatic literature, theorists mostly hold the view that the framework developed by Grice is only applicable to the sentence-level pragmatic phenomena, whereas the subsentential pragmatic phenomena require a different approach. In this thesis, I argue against this view and claim that the Gricean framework, after some plausible revisions, can explain subsentential pragmatic phenomena, such as metaphors and slurs. In the first chapter, I introduce three basic theses I will (...) defend and give an outline of the argument I will develop. The second chapter discusses three claims on metaphor that are widely discussed in the literature. There I state my aim to present a theory of metaphor which can accommodate these three claims. Chapter 3 introduces the notion of "phrasal implicature", which will be used to explain phrase-level pragmatic phenomena with a Gricean approach. In Chapter 4, I present my theory of metaphor, which I call "phrasal implicature theory of metaphor" and discuss certain aspects of the theory. The notion of phrasal implicature enables a new conception of what-is-said and a different approach to the semantics-pragmatics distinction. Chapter 5 looks into these issues. In Chapter 6, I compare my theory of metaphor with three other theories. Finally, in Chapter 7, I develop a phrasal implicature theory of slurs, which I argue outperforms its rivals in explaining various uses of slurs. (shrink)

From the psychic rat to the gorilla in the room, from British double-agent Kim Philby to comedian Steve Martin, The Incredible Shrinking Mind not only offers a provocative and entertaining critique, but also a profound and practical ...

Ansiklopedik tarzda kaleme alınan eserler, yazıldıkları dönemindeki ilmi seviyeyi göstermek ve muhataplarının ihtiyaç duydukları pratik bilgileri bir araya getirmek bakımından büyük öneme sahiptir. Zira bu tür eserlerin, hem müellifin çeşitli ilim dallarına vukufiyetini ortaya koyma hem de eserden istifade edecek kesimlerin ihtiyaç duyduğu bilgi birikimini tespit etme noktasında kıymetli veri kaynakları oldukları aşikârdır. İslam dünyasında erken dönemde kaleme alınan bu türdeki eserlerden biri de müellifin tek eseri olarak günümüze gelmiş ve şöhreti ile müellifini geride bırakmış olan Muhammed b. Ahmed el-Hârizmî’nin (...) Mefâtîhu’l-‘ulûm aslı eseridir. Bu çalışmada Hârizmî’nin bir bürokrat olarak kendi meslektaşlarının ihtiyaç duyduğu bilgileri bir araya getirdiği eserinde felsefeye ve felsefî ilimlere yaklaşımı incelenecektir. Çalışmanın planı, müellifin eserinde felsefeye ayırdığı bölüme başlıkları üzerinden düzenlenmiştir. (shrink)

Linguistic synesthesia (or synesthetic/intrafield/crossmodal metaphor) refers to crossmodal instances in which expressions in different sensory modalities are combined as in the case of sweet (taste) melody (hearing). Ullmann was among the first to show that synesthetic transfers seem to follow a potentially universal hierarchy that goes from the so-called “lower” (i.e., touch, taste and smell) to “higher” senses (i.e., hearing and sight). Several studies across languages, cultures, domains and text types seem to support the hierarchy in linguistic synesthesia despite some (...) crosslinguistic differences and varying explanations . To extend results to an underrepresented language and thus, to test the universality of the crossmodal hierarchy, 5,693 token cases of linguistic synesthesia in written and spoken Turkish were investigated using a general-purpose, large corpus. Token, type, and hapax legomena frequencies showed that although three backward and thus, hierarchy-inconsistent transfers (i.e., from taste to touch, from sight to smell and from sight to hearing) were more frequent than their hierarchy-consistent counterparts, forward transfers in the canonical direction were more frequent overall than the backward transfers in Turkish. We conclude that Turkish linguistic synesthesia complies with the hierarchy as a descriptive generalization. Results are discussed in comparison to the crossmodal use of sensory words in other languages. (shrink)

Bu yazıda Ömer Naci Soykan'ın felsefesi üç farklı çalışması üzerinden değerlendirilmektedir.

The increasing number of companies providing internet services and auction tools helped popularize the online reverse auction trend for purchasing commodities and services in the last decade. As a result, a number of owners, both public and private, accepted the online reverse auctions as the bidding technique for their construction projects. Owners, while trying to minimize their costs for construction projects, are also required to address their ethical responsibilities to the shareholders. In the case of online reverse auctions for construction (...) projects, the ethical issues involved in the bidding technique directly reflects on the owner’s ethical and social responsibilities to their shareholders. The goal of this paper is to identify the shareholder ethics and responsibilities in online reverse auctions for construction projects by analyzing the ethical issues for the parties involved in the process. The identification of the ethical issues and responsibilities requires clear definition and understanding of professional ethics and the roles of the involved parties. In this paper, first, the concept of professional ethics and social responsibility is described in a general form. To illustrate the ethical issues and responsibilities, a sample case of bidding for a construction project using online reverse auction techniques is presented in which the shareholders were actively involved in questioning the ethical issues. The issues involved in the bidding process and their reflection on the shareholder responsibilities are described and analyzed for each stage of the process. A brief discussion of the overall process is also included to address the general ethical issues involved in online reverse auctions. (shrink)

Öz: Frege özel adların (ve diğer dilsel simgelerin) anlamları ve gönderimleri arasında ünlü ayrımını yaptığı “Anlam ve Gönderim Üzerine” (1948) adlı makalesinde, bu ayrımın önemi, gerekliliği ve sonuçları üzerine uzun değerlendirmeler yapar ancak özel adın anlamından tam olarak ne anlaşılması gerektiğinden yalnızca bir dipnotta kısaca söz eder. Örneğin “Aristoteles” özel adının anlamının Platon’un öğrencisi ve Büyük İskender’in öğretmeni ya da Stagira’da doğan Büyük İskender’in öğretmeni olarak alınabileceğini söyler. Burada dikkat çeken nokta örnekteki özel adın olası anlamları olarak gösterilen belirli betimlemelerin (...) de özel ad içeriyor olması. Anlamın Frege için bileşimsel olduğu, bir başka deyişle bir dilsel simgenin anlamının (varsa) parçalarının anlamlarınca belirlendiği düşünülürse, örnekteki belirli betimlemelerin anlamlarının saptanabilmesi için içerdikleri özel adların da anlamları saptanıp betimleme içinde geçtikleri yere konmalıdır. Bu işlem hiçbir özel ad kalmayana kadar sürdürülmelidir. Ancak biraz düşünülünce bir özel adın nesnesini tekil olarak betimleyecek ve içinde özel ad geçmeyecek bir betimleme bulmanın kolay olmadığı görülür. Örneğin yukarıdaki betimlemelerde geçen “Platon”, “Büyük İskender” ve “Stagira” gibi özel adların anlamları olabilecek ancak özel ad içermeyen betimlemeler bulmak pek kolay görünmüyor. Ortaya bir sonsuz gerileme sorunu çıkmış gibi duruyor. Frege’nin anlam-gönderim ayrımını için ciddi sonuçları olabilecek bu sorunu Frege çözebilir mi? Bu yazıda bu sorunun yanıtını arayacağım. Sorunu betimledikten sonra Frege’nin önündeki seçenekleri (örneğin bağlama duyarlı terimlerden (gösterme adılları veya belirteçler) yararlanma veya bağlamı sınırlama gibi) değerlendireceğim. -/- Abstract: In his “Sense and Reference” (1948), Frege makes his famous distinction between the sense and the reference of a proper name (and other signs) and discusses at length the significance, necessity and consequences of the distinction, but he explains how the sense of a proper name should be understood very briefly in a footnote. According to him, for example, the sense of the proper name “Aristotle” can be taken as the pupil of Plato and teacher of Alexander the Great or the teacher of Alexander the Great who was born in Stagira. What is interesting here is that the definite descriptions given as the possible senses of this proper name do themselves contain proper names too. Since the sense is something compositional for Frege, which means the sense of a linguistic sign is determined by its constituents (if there are any), in order to determine the sense of definite descriptions in question, we should first determine the senses of proper names they contain and substitute these senses with the proper names themselves. This process should continue until no proper name remains. However, it does not seem easy to find a definite description which describes the object of a proper name uniquely but contains no proper name itself. For instance, could we find appropriate senses that contain no proper name for “Plato”, “Alexander the Great” and “Stagira”? It does not seem likely. A problem of infinite regress appears to arise. Can Frege solve this problem, which poses a serious threat for his sensereference distinction? I will explore this problem in this paper. After explaining the problem, I will discuss the options (e.g. turning to indexicals or context restriction) Frege can take to deal with it. (shrink)

Bu yazıda Cengiz Gündoğdu'nun geliştirdiği roman inceleme yöntemiyle Ahmet Hamdi Tanpınar'ın "Saatleri Ayarlama Enstitüsü" adlı romanı incelenmektedir.

Genetic discrimination is becoming an increasingly important problem in the United States. Information acquired from genetic tests has been used by insurance companies to reject applications for insurance policies and to refuse payment for the treatment of illnesses. Numerous states and the United States Congress have passed or are considering passage of laws that would forbid such use of genetic information by health insurance companies. Here we argue that much of this legislation is severely flawed because of the difficulty in (...) distinguishing genetic from nongenetic tests. In addition, barring the use by insurance companies of a genetic test but not a nongenetic test (conceivably for the same multifactorial disease) raises issues of fairness in health insurance. These arguments suggest that ultimately the problems arising from genetic discrimination cannot be solved by narrowly focused legislation but only by a modification of the entire health care system. (shrink)

The Scopes trial fuelled discussion in the United States on the social and political implications of Darwinism. For the defenders of the 1925 Tennessee law – which prohibited the teaching of Darwinism in schools – Darwinism was, amongst other things, responsible for the German militarism which eventually led to the First World War. This view was supported by İsmail Fennî, a late Ottoman intellectual, who authored a book immediately after the trial which aimed to debunk scientific materialism. In it, he (...) claimed that Darwinism blurred the distinction between man and beast and thus destroyed the foundations of morality. However, despite his anti-Darwinist stance, İsmail Fennî argued against laws forbidding the teaching of Darwinism in schools, and emphasized that even false theories contributed to scientific improvement. Indeed, because of his belief in science he claimed that Muslims should not reject Darwinism if it were supported by future scientific evidence. If this turned out to be the case, then religious interpretations should be revised accordingly. This article contributes to the literature on early Muslim reactions to Darwinism by examining the views of İsmail Fennî, which were notably sophisticated when compared with those of the anti-religious Darwinist and anti-Darwinist religious camps that dominated late Ottoman intellectual life. (shrink)

Thomas Kuhn’un 1962 yılında yayımlamış olduğu “Bilimsel Devrimlerin Yapısı” adlı kitabı bilimsel gelişme, bilimin doğası ve bilimsel bilginin özerkliği gibi çeşitli bilim felsefesi konularında alanında rölativist ya da göreci bir anlayışa katkıda bulunarak bilimin sarsılmaz statüsüne zarar verip vermediğine yöneliktir. Kuhn’un rölativistlikle suçlanmasına yol açan argümanlardan ön plana çıkan ikisi; iki farklı rakip paradigmaya bağlı olan kuramların kıyaslanmasının mümkün olmadığını ileri süren metodolojik eşölçülemezlik argümanı ile kuramdan bağımsız nötr gözlem önermelerinin olamayacağını belirten gözlemlerin kuram yüklü olduğu savıdır. Kuhn bu argümanlar (...) çerçevesinde kendisine getirilen görecilik iddialarına karşı çıkar ve bilim felsefecilerinin ona yöneltmiş olduğu eleştirilere yıllar içerisinde “Bilimsel Devrimlerin Yapısı” kitabının ek bölümlerinde cevap vermektedir. Bu bağlamda, Kuhn’un bu iddialara ikna edici bir cevap verip vermediğini tespit edebilmek ve onun gerçekten bilim ve bilimsel bilginin statüsü konusunda rölativist olup olmadığını soruşturmak için ortaya konulan eleştirilerin etraflıca ele alınması gerekliliği ortaya çıkmaktadır. Diğer bir deyişle, Kuhn'un görecilik konusu ile ilgili bir neticeye varabilmek amacıyla onun bütün bilim anlayışının göz önünde bulundurulması önemlidir. Dolayısıyla Kuhn'un genel bilim tasviri bu çalışmanın odağını oluşturmaktadır. Bu bakımdan çalışmada, ilk olarak kısaca “göreciliğin” ne anlama geldiği ortaya konulacak, ardından Kuhn’un eşölçülemezlik ve kuram yüklülük tezleri ayrıntılandırılarak, bu çerçeve içerisinde neden rölativist olarak kabul edildiği serimlenecektir. Nihai olarak, Kuhn'un kendisine getirilen eleştirilere karşı ortaya koyduğu cevapların rölativist suçlamalardan sıyrılması için sağlam gerekçeleri sağlayamadığı ortaya konulacaktır. (shrink)

Fen eğitimi ve öğretiminin anahtar unsurlarından bir tanesi bilimin doğasının ve özelliklerinin doğru bir şekilde tespit edilmesidir. Bilimin doğasına yönelik tespitler fen eğitimi yöntemlerini birçok açıdan etkilemektedir. Fen eğitimi ve fen öğretimi ile ilgili olan kişiler bilimin doğasının açık bir şekilde öğretilmesi gerektiğini kabul etmektedir. Thomas Kuhn’un bilim tarihi, bilim felsefesi ve bilim sosyolojisi alanlarını içeren incelemeleri neticesinde ileri sürdüğü bilimin yapısına, işleyişine ve doğasına yönelik tezleri (paradigma, olağan bilim, bilimsel devrimler, eşölçülemezlik, bulmaca çözme, kuram seçimi, keşif ve gerekçelendirme ayrımı) (...) fen eğitimi ve öğretimi alanında sıklıkla başvurulan kaynaklar olmuştur. Bu doğrultuda makalede mantıkçı pozitivist bilim anlayışının bilimin nesnel, evrensel, kesin gerçekleri ortaya çıkaran, sosyal-kültürel değerlerden ve ön yargılardan bağımsız, bilimsel bilginin birikimsel bir şekilde ilerlediği yönündeki iddiası bilimin gerçek doğasını yansıtamadığı düşüncesiyle Kuhn’un görüşleri çerçevesinde tartışılmaktadır. Makalenin temel savı Kuhn’un bilime ve bilimin doğasına yönelik tespitlerinin bilimin gelişen, dönüşen ve değişen yapıdaki gerçek doğasına vurgu yaptığı ve böylece fen eğitiminde sıklıkla başvurulan bilimin doğasına yönelik kavrayışı dönüştürdüğüdür. (shrink)

This study focuses on the concept of people developed by Ernesto Laclau and Chantal Mouffe in the context of radical theories of democracy and populism. People is defined as a subjectivity established as a contingency in the conflictual environment of politics. The construction of the people is a condition of the existence of populist politics as a form of subject that enables the division of politics and social into two camps in the form of friend/enemy and the formation of antagonisms. (...) The article seeks to answer the question of how to create a political order in Laclau and Mouffe's conception of the people in a pluralistic society, in order to cleanse politics from antagonistic (struggle between enemies) relations and transform it into agonistic (struggle between adversaries) relations, despite the danger of eliminating each other through a friend-enemy relationship. In this study, it will be discussed whether the antagonism that constitutes the foundation of politics and society is indestructible and whether it is a subject figure in which the people is organized as a counter-hegemonic subject against certain kinds of antagonisms and whether those who are partners can come together agonistically. (shrink)

Although religiosity fosters some antisocial behaviors, it is well-known that it also enhances in-group cooperation and prosociality. Supernatural punishment hypothesis suggests that the fear of punishment from an invisible, potent, and powerful supernatural agent can keep everyone in line, and encourage prosociality. We first investigated this relationship in a predominantly Muslim country and then tested a model suggesting that attachment to God can lead people to think God as authoritarian, which in turn leads them to report more prosocial intentions. The (...) results demonstrate that there are some findings suggesting that Attachment to God Inventory is a reliable measure in Turkey, seeing God as authoritarian is positively correlated with prosociality, and our above-mentioned model was supported by the data. Results generally support the supernatural punishment hypothesis and additionally show the utility of attachment theory in explaining the religiosity-prosociality link. (shrink)

This work focuses on the analysis of Paul Virilio, an important representative of the Contemporary French Thought, pertaining to society. Virilio sees modern society as the transformation of time-space relations within the context of the proliferation of speed-producing vehicles. The proliferation of speed and speed producing tools has brought about the end of space and also has reconstructed time as accelerated time. Speed is seen as a dominant logic in the organization of economic, political, military, social and urban spheres. In (...) other words, modern society is built on the basis of a new logic of speed in which not only merely economic transformations but also political, military, spatial and technological changes occur. According to Virilio, the modern age brought a model of society based on movement through the proliferation of speedgenerating tools. He defines the transformations in modern society with the concept of "dromology" (speed science). This approach evaluates the speed as a central category in formation and development of all socities. To Virilio, speed is an important tool determining both power and controlling means and the distribution of money and wealth. The study discusses the transformation of the speed, which is questioned by Virilio by means of such concepts as dromologic revolution, dromologic progress, dromocratic society, within the social and historical processes as well as the change of military and spatial organizations within the mdoernity. The study, in a way, draws a framework that aims to understand the new social organization of information, information, money and labor flows caused by globalization as a radical dromologic situation. (shrink)

This study focuses on the ideas of Antonio Negri and Michael Hardt, the most influential thinkers of recent period, about the concepts of the Empire, Multitude and Biopolitical production. These concepts being at the center of contemporary political discussions problematise the ideaitonal foundations of the idea of Empire evaluated as a new form of sovereignty, the economic transformation in the contemporary capitalism and the new form of subjectivity in this age. To Negri and Hardt, Empire is seen as a logic (...) of network operating at global level and a new logic of sovereignty and governance going beyond the political boundaries of nation states as form of sovereignty. In this regard, multitude is evaluated as a collective and joint social subject against the power and command forms of empire. As for biopolitical production, it is defined as the production of life in which feelings, symbols, communication and cooperation go beyond the understanding that centers the production of tangible goods within the capitalist production and work organization. These three concepts draw an important framework in terms of understanding the economic, political transformation of the contemporary world. In this study, it was aimed at interpreting the nature of global changes brought forward by the Negri and Hardt thought within the boundaries of these three concepts. (shrink)