“Where did this unexpected mobility of epistemological arrangements come from…? What event, what law, do these mutations obey, these mutations that suddenly decide that things are no longer perceived, described, expressed, characterized, classified, and known in the same way…?” The recent wave of interest in the work of Jacques Rancière in North America can likely be traced back to the unique status he gives to the category of the aesthetic in its relation to the political. Coming after the exhaustion of (...) debates surrounding the notion of “aesthetic ideology,”1 and expressing dissatisfaction with familiar arguments about the aestheticization of politics, Rancière’s oeuvre seems to offer the promise of a.. (shrink)

거꾸로 흐르는 MB강에 던진 전문가의 직설 처방전『참 녹색국가의 길』. 이 책은 폭넓은 정책 연구와 환경운동을 펼쳐온 진보적 환경 기수 조길영 박사의 통쾌하고 날카로운 성찰과 환경정책에 대한 현실적 제언을 담은 환경칼럼 모음집이다. 4대강 토목사업에 숨겨진 정략과 녹색으로 포장된 녹색성장의 비밀을 파헤치며, 기후변화시대가 요구하는 진정한 정치 리더십과 위기에 처한 지구호의 참된 기후안보체제를 말한다.

It is rare these days to read a book as ambitious as Irving Goh's The Reject. Taking up the question that Jean-Luc Nancy posed in 1988—"Who comes after the subject?"—Goh's study proposes a theory of "the reject" as a crucial figure through which to reconceptualize modern critical and political theory's reliance on the centrality of the subject. Engaging in a reading that charts this figure through a range of contemporary French philosophers, the study simultaneously attempts to articulate how "the reject" (...) might help to posit, as Goh puts it, "another ethics, another 'religion without religion,' and another politics, all 'without the subject'". Not content merely to articulate a coherent theory of "the reject,"... (shrink)

This paper approaches the problem of the relation between Deleuze and Derrida by focusing on their respective readings of Heidegger's interpretation of Nietzsche's eternal return. It argues that the difference between Deleuze and Derrida cannot be measured in terms of their explicit statements about Heidegger, but in terms of how they relate their own readings of Nietzsche to Heidegger's positioning of him as the last metaphysician. The paper focuses on Deleuze's brief analyses of Heidegger in Difference and Repetition and Derrida's (...) numerous references to the eternal return throughout his oeuvre, particularly in the essay Différance. I argue that Deleuze and Derrida articulate two different relations to the simulacrum through the way in which they position their own work in relation to Heidegger's understanding of Nietzsche. (shrink)

This cross-sectional study was carried out to investigate the frequency of consanguineous marriage in a group of army conscripts in Ankara and the factors affecting this. Of 4153 soldiers, 387 were married. The rate of marriage between first cousins was found to be 19·1%, and the overall rate of consanguineous marriage was 24·1%. Consanguineous marriage was found to be significantly prevalent among soldiers who were born in and still living in the Eastern region; among those who lived in villages; among (...) those whose parents as well as themselves had low educational levels; and among those whose marriages were arranged by their families. Neither the payment of bride-price nor the presence of consanguinity between parents was a significant factor for consanguineous marriage. In addition, the age of the soldier and the age at marriage were significantly lower among soldiers married to first cousins than among soldiers whose marriages were not consanguineous. (shrink)

إن هذا المبحث ما هو إلا دراسة لذلك الشيء الغامض الذي دائما ما يناقشنا ويجادلنا ويحاورنا بل أحيانا يخاصمنا, هذا الشعور المتولد في داخلنا هو ما نسميه الإنسان الآخر.. هل ذلك الشعور هو حقيقة ثابتة أم جزء من الخيال نصنعه في محيطنا الذاتي لنجد صيقا نثق به, فنحاوره ونجادله, أعني هل هذا المتكون داخلنا هو جزء من الذات أم جزء من الخيال الذي نخترعه لنجد الصديق الحقيقي الذي كثيرا ما نحتاجه, فلن يوجد أحد صادق كصدق ذلك الآخر المتولد والمتشكل داخلنا (...) في لحظات ما.. إنه الإنسان الآخر فتعالوا ندرسه ونفهمه ولو قليلا..! (shrink)

Indonesian and Javanese translations of Waṣāyā al-ābāʼ lil-abnaʼ, a work on Islamic ethics and religious education of children.

Fārābī; Avicenna, 980-1037; Avempace, -1138 or 1139; logic; Islamic philosophy; history.

On the conduct of life and ethics for religious scholars and students.

Discourse on Indic philosophy; Hinduism, Christianity, and Islam.

Kadınların mukaddes görevlerini, insan neslinin devamlılığını sağlamayı yerine getirebilmelerine imkân veren aylık kanama dönemlerinin ironik bir şekilde kirlilik sebebi sayılması kadim bir kabuldür. Belki de ilkel inançlarda kana yüklenen tabu anlamı bu kabulün benimsenmesinde rol oynamıştır. Her ne kadar feminist akımlarla beşeriyet tarihinin başlangıcındaki anaerkil dönemde kadınlara kutsallık katan doğurganlıklarının bir uzantısı olan adet görmelerinin, ataerkil düzene geçişle bir aşağılanma ve murdarlık sebebi sayılmaya başlandığı iddia edilmiştir. Fakat bu görüşün dayanakları doğruluğunu ispatlayacak sağlamlıkta olmadığı gibi alanın uzmanlarınca da ortaya atılmıştır. (...) Bir hukukçunun mitolojik anlatıları da referans alarak yaptığı taraflı bir antropolojik okumadır. Ayrıca tarihi süreçte kadınların regl dönemlerindeyken bereket ve şifa kaynağı görüldüklerinin de etrafına pislik bulaştıran bir murdarlık halinde kabul edildiklerinin de örnekleri bulunmak mümkündür. Bununla birlikte hayızlı kadını kirli kabul eden anlayışın daha yaygın olduğu söylenebilir. Özellikle bu güne ulaşan şekliyle Yahudilikte, Cennette işlediği ilk günah sebebiyle cezalandırılmasının sonucu olarak adet gördüğü kabul edilen kadın, manen kirlidir ve bu kiri dokunduğu her şeye bulaştırdığından tecrit edilmelidir. Kanaması bittiğinde temizlenmesiyse özel ritüellerle mümkündür. Zaten Yahudilikte kirlilik sebepleri ve kirliliğin toplumda yaygınlaşmaması için alınması gereken tedbirler ile ilgili ahkâm, geniş ve karmaşıktır. Onlara göre cüzzam hastalığına yakalanmak da kirlilik sebeplerindendir ve cüzzamlı olan kişi de, özellikle din adamlarından, tecrit edilmelidir. Güncel Hristiyanlık, Yahudiliğin hayızlı kadınla ilgili düzenlemelerinin neredeyse uygulanamaz yükünden hepsini yok sayarak kurtulmuştur. Fakat ontolojik açıdan kadını ilk günahtan sorumlu tutma anlayışını genel olarak devam ettirmektedir. Cüzzamlıysa Hz. İsa (as) aracılığıyla tedavi edilerek Tanrı'nın rahmetinin ulaştığı bir konuma gelmiştir. İslam dini ise ilk günahı işlemede kadına ayrı bir sorumluluk yüklemediği gibi adet dönemini de bir kirlilik sebebi saymaz. Ama Medine'de Yahudilerle bir arada yaşayan Müslümanların, İslam öncesi Arap kültüründe de bulunan adetli kadını kirli sayma inancından etkilendiği anlaşılmaktadır. Öyle ki Yahudiler gibi hayızlı eşlerini evden çıkarmaları gerekip gerekmediğini, yaptıkları yemeği yiyip yiyemeyeceklerini sorgulamışlardır. Hz. Muhammed (as), hayızlı kadın hakkında indirilen ayetteki ifadeleri açıklarken, kadınları kirli kabul edip tecrit etmenin yanlış bir yorum olduğunu vurgulamıştır. Aksine bu dönemdeki kadınların temiz oldukları hakikatini hem sözleriyle hem de uygulamalarıyla göstermiştir. Sünnete uygun davranışın adetli eşle, tam bir cinsel birliktelik hariç, ilişkinin devam ettirilmesi olduğunu açığa çıkaran rivayetlerin sayısı çoktur. Öncellikle uygulamaya bizzat şahit olan müminlerin annelerinden ve diğer sahâbeden; Hz. Peygamber'in hayızlı eşiyle aynı yatak ve yorganı kullandığını, aynı sofrada yemek yediği hatta onun ısırdığı yerden ısırıp bardakta dudağının değdiği yerden içtiğini, hayızlı kadının elinin, kan bulaşmadıkça giydiklerinin, tükürüğünün temiz olduğunu açıklayan bilgiler aktarılmaktadır. Yine de konu etrafındaki tartışma ve yanlış uygulamalar tabiîn döneminde devam etmiştir. Zira adetli eşle yatılır mı, aynı yorgan kullanılır mı, yaptığı yemek yenilir mi, döktüğü suyla abdest alınır mı gibi sorgulamalar sürdürülmüştür. Hz. Peygamber'in aile efradından İbn Abbas'ın hayızlı hizmetlisine saçını taratmaktan çekindiği, tabiîn fakihlerinden loğusalık kanaması bittiği halde eşini kırk gün geçmeden yanına kabul etmeyenin veya aynı yorganla yatmamayı tavsiye edenin olduğu nakledilmektedir. Kadim inançların değişiminin zorluğu bu örnekte de açığa çıkmaktadır. Ayrıca kadınların aybaşı hali İslamî literatürde çoğunlukla fıkhî açıdan ele alınmıştır. Çünkü kadınların bu dönemde bulunması ibadetler ve muamelat açısından farklı sonuçlar doğurmaktadır. Bu arada kadınla ilgili kökleri Eski Ahid'deki yaratılış kıssasına giden ontolojik suçluluğu ve cezayı hak ettiği inanışlarının Hz. Peygamber'in sünnetiyle ret edilmesinin önemi dikkatten kaçmaktadır. Kur'an'ın deyimiyle eza/sıkıntı çeken kadına muhabbet ve ilgi gösterip desteklemenin sünnette vurgulanması da meselenin ihmal edilen bir yönüdür. Oysaki nasıl cüzzamlı Hz. İsa aracılığıyla uzak durulması gereken murdarlıktan Allah'ın bir peygamberi aracılığıyla şifa ulaştırılmasına layık kulu konumuna geldiyse, hayızlı kadın da Hz. Muhammed'in sünnetindeki uygulamayla bir arada yaşanacak, manen temiz kişi konumuna getirilmiştir. (shrink)

The Intensification and Reorientation of Sunni Jihad Ideology in the Crusader Period: Ibn ʿAsākir of Damascus and His Age, with an Edition and Translation of Ibn ʿAsākir’s The Forty Hadiths for Inciting Jihad. By Suleiman A. Mourad and James E. Lindsay. Islamic History and Civilization, vol. 99. Leiden: Brill, 2013. Pp. xv + 222. $133.

FriedrichJulius Stahl (1802-1861), der einst berühmte konservative Staatsphilo­ soph, Kirchenrechtslehrer und Politiker, gilt heute in der Hauptsache als Theoretiker des »monarchischen Prinzips« und als Verfechter eines autoritären Staats- und Kir­ chenbegriffs. Dieses Urteil erfaßt jedoch nur eine Seite der Leistung Stahls; es ver­ leitet dazu, seine politische Theorie als Konstruktion zur Rechtfertigung des monar­ chischen Prinzips und des »Obrigkeitsstaates« anzusehen und daher als überholt ab­ zutun. Die fruchtbaren Ansätze der politischen Wissenschaft, die in Stahls Werk enthalten sind, werden dabei übersehen. (...) In der Literatur ist Stahl bisher relativ wenig Aufmerksamkeit gewidmet wor­ den. Die liberale Staatslehre seiner Zeit sah in Stahl primär den politischen Gegner und bemühte sich kaum um ein tieferes Eindringen in sein Denken 1. Die erste philo­ sophisch gründliche Kritik an Stahl übte 1861 der Herbartianer Thilo 2; sein philo­ sophischer Standpunkt hinderte ihn jedoch daran, die auf Schelling zurückgehende Komponente in Stahls Denken verständnisvoll zu erfassen. So sieht er Widersprüche bei Stahl auch dort, wo keine sind. (shrink)

Lehet-e filozófiai értelemben beszélni a betegségről? Lényegében ezt a kérdést járja körbe a kolozsvári egyetemi tanár könyve. Király V. István szerint ezt az explicit filozófiai diskurzusban igencsak elhanyagolt témát, nem ellentéte, - a filozófus számára sokkal ismerősebb - egészség viszonyában, hanem önmagában sui generis kell megragadni. A betegség alapvető létmódja a lehetőség, hiszen miden ember és élőlény - lényegénél és léténél fogva - megbetegedhet. Az arisztotelészi lehetőség (dynamis) fogalma pedig a szabadsághoz vezet el, így a betegségről való meditáció - hasonlóan (...) a halálról való elmélkedéshez (a szerzőtől ld.: Halandóan lakozik szabadságában az ember) - az emberi egzisztencia megértéséhez visz közelebb. A kiadvány érdekessége, hogy egy igen bőséges, mintegy ötven oldalra rugó angol összefoglalás kíséri. A heideggeri létfilozófia által inspirált, igen eredeti, de a filozófiában kevéssé járatosak számára is befogadható, gondolatébresztő mű. (shrink)

This article presents a close reading of Ibn ʿAsākir’s biography of ʿUmar II in the Tārīkh madīnat Dimashq. Although there was an earlier and substantial historiographical tradition, Ibn ʿAsākir’s biography is distinct from those of his predecessors in two major ways. First, he strategically arranged his biography to emphasize or de-emphasize certain aspects of ʿUmar II’s life, including his youth, rise to the caliphate, and reputation as a redeemer. Second, Ibn ʿAsākir’s legitimizing historiography appears to be bi-directional. Namely, where earlier (...) biographers depicted ʿUmar II as the “fifth of the Rāshidūn,” bolstering the later Umayyad’s reputation through an association with earlier authorities, in Ibn ʿAsākir’s account problematic aspects of the early civil wars and fitna-ridden Rāshidūn period are also elided through the Rāshidūn’s association with the famously pious ʿUmar II. The context for this bi-directionality is to be found in the political and social environment in which Ibn ʿAsākir compiled his Tārīkh, where dual pressure from Crusader and Shiʿite opponents contributed to his articulation of a particular Sunni vision of political and religious continuity that relied heavily on ‘Umar II’s unique persona. (shrink)

Özet: Bilgi kirliliği eski bir sorun olsa da sosyal medya ve Internet tabanlı mesajlaşma uygulamalarının yaygınlaşmasıyla daha sık gündeme gelmeye başladı. Salgın hastalık gibi kriz dönemlerinde kirli bilginin etkinliğinin tehlikeli olabilecek boyutta arttığı görüldü. Bu yazıda bilgi kirliliği sorununu felsefi açıdan inceleyeceğim. Bilgi kirliliğinin ne olduğu sorusunu tartıştıktan sonra bilgi kirliliğinin üç türü arasındaki ayrımları ele alacağım. Son olarak bilgi kaynağı ve bilgi aktarıcısı olarak bir öznenin sorumluluklarının neler olduğu konusunu inceleyeceğim. Tartışmanın pratik sonuçlarını salgın hastalık konusuyla bağlantılı örnekler seçerek (...) canlandırmaya çalışacağım. -/- Abstract: Although disinformation is an old problem, it has become more common with the rise of social media and Internet-based messaging applications. In times of crisis such as pandemics, it has been observed that the effectiveness of disinformation has increased to a dangerous extent. In this work, I will examine the problem of disinformation from a philosophical point of view. After discussing the question of what disinformation is, I will distinguish between the three types of disinformation. Finally, I will explore an agent's responsibilities as an information source and sharer. I will try to illustrate the practical implications of the discussion by giving examples related to the pandemic. (shrink)

Novel regulatory elements that enabled expression of pre‐existing immune genes in reproductive tissues and novel immune genes with pregnancy‐specific roles in eutherians have shaped the evolution of mammalian pregnancy by facilitating the emergence of novel mechanisms for immune regulation over its course. Trade‐offs arising from conflicting fitness effects on reproduction and host defenses have further influenced the patterns of genetic variation of these genes. These three mechanisms (novel regulatory elements, novel immune genes, and trade‐offs) played a pivotal role in refining (...) the regulation of maternal immune systems during pregnancy in eutherians, likely facilitating the establishment of prolonged direct maternal–fetal contact in eutherians without causing immunological rejection of the genetically distinct fetus. (shrink)