Yenidoğanlara ve hayvanlara dair herhangi bir soru sorduğumuzda ve soruyu cevaplamaya çalıştığımızda çoğu örtük olan birtakım varsayımlarımız vardır. Bunlardan en önemlisi, insanı insan yapan ve diğer canlılardan ayıran temel unsurlar hakkındadır. Yani, “insanı insan yapan nedir?” sorusuna keskin sınırları olan bir cevabımız varsa, bu cevabımız, aynı zamanda yenidoğanlara ve hayvanlara dair birtakım soruların da cevabı haline gelir. Örneğin “insanı insan yapan veya en azından onu diğer canlılardan ayırt eden unsurların en önemlilerinden biri dildir ve dil öğrenebilmesidir” dersek, bu ifade, en (...) temelde, dünyaya henüz gelen bebeğin ve örneğin bir kedinin yalnızca “gelişmemiş” değil, aynı zamanda “aynı zeminde gelişmemiş” olduğu yönünde bir varsayıma bizi götürür, zira dil öğrenmek veya öğrenebilmek ve bu süreç neticesinde alışageldiğimiz, bildiğimiz anlamda diller aracılığıyla iletişim kurabilmek ve düşünebilmek “gelişmek”tir. Bu yazının amacı, yenidoğanlara ve hayvanlara dair özellikle bilinç çalışmalarının, bu eksende yürütülen dil ve en genel anlamda felsefe ve psikoloji araştırmalarının (yukarıdaki örnekteki gibi) temel varsayımlarını ve hareket noktalarını sorgulamak ve son dönemde Yalçın Koç’un geliştirdiği aşkınlık tasavvuru çerçevesinde eleştiriler ve öneriler sunmaktır. Son olarak, bir tecrübe sahibi olmak ile en geniş anlamıyla tecrübe sahibi olmaya dair bir fikriyat inşa etmek ve -mümkünse- bilimini yapmak arasındaki ilişkiye değineceğiz. (shrink)

İdrak ve niteliği felsefenin en önemli problemlerinden biridir. İbn Sînâ hissî, hayalî, vehmî ve aklî olmak üzere dört farklı idrak mertebesi dillendirir. Buna göre insan nefsi nesnelerin suretlerini duyu yetileriyle algılar. Daha sonra bu suretleri hayal yetisine teslim eder. Akabinde akıl bu sureti barındırdığı maddî eklentilerden arındırarak aklî suretlerin oluşumu için gerekli zeminleri hazırlar. Daha sonra faal akıl insan nefsine aklî suretleri verir. İnsan zihninde duyularla algılanan bu kavramlardan başka kavramlar da vardır. Bu küllî kavramların yeri nesnel âlem değil öznel (...) âlemdir. İslam felsefesi geleneğinde Fârâbî ilk defa bu ayırımı yapar ve ma‘kūlleri birinci ve ikinci ma‘kūller diye iki kısma ayırır. İbn Sînâ da bu sınıflandırmayı benimser ve konu hakkında yeni açıklamalar getirir. İbn Sînâ, ikinci ma‘kūllerin sonraki dönemlerde yapılan felsefî ve mantıkî ayırımını her ne kadar dillendirmese de eserlerinden bu iki ma‘kūl türünün farklılığına teveccüh eder. Bu çalışmada İbn Sînâ felsefesinde idrak olgusunun gerçekleşme niteliği ele alınacak ve daha sonraki dönemlerde dillendirilen ikinci felsefî ma‘kūl anlamların İbn Sînâ felsefesindeki yeri açıklanacaktır. (shrink)

Bu makale, Platon’un mektupları arasında “felsefî” içeriği bulunan 2. 7. ve 10. Mektup’un diyaloglar ile arasındaki ilişkiyi açığa çıkarma çabasıdır. Literatürde hem Platon’un mektuplarının Türkçe çevirisi hem de mektuplar ile diyaloglar arasındaki tutarlılık veya tutarsızlık meselesi hakkında ciddi bir eksiklik mevcuttur. Dolayısıyla, bahsi geçen mektupların en azından “felsefi” olarak kabul edilen kısımlarının Türkçeye çevrilmesi ve diyaloglar ile tutarlı olup olmadığının açığa çıkarılması gerekmektedir. Makalenin ilk kısmında, diyaloglar ile mektuplar arasında ciddiye alınması gereken ölçüde tutarlılık olduğu savunulmaktadır. Özellikle 2. 7. 10. (...) Mektuplara ve diyaloglara bir bütün olarak bakıldığında, Platon’un sisteminde hayatî önem taşıyan hakiki-sahte ayrımının tutarlı bir şekilde anlatılmaya çalışıldığı, bu ayrım temelinde Platon’un dönemin Surakousa kralı Dionûsios ile ilişkisi üzerinden “philosophia” derken ne kastettiğini ve ne kastetmediğini birbirinden ayırt etmeye çalıştığı görülmektedir. Myles Burnyeat, Platon sisteminde hayatî bir anlamı bulunan söz konusu hakiki-sahte aslî ayrımını dikkate almadan diyaloglar ile 7. Mektup arasında bir bütünlük bulunmadığını hatta çeliştiklerini iddia ederek ironik bir şekilde 7. Mektup’u “sahte” ilân etmiştir. Makalenin ikinci kısmında, 7. Mektup’un sahte olduğunu iddia eden Burnyeat’in “7. Mektup’un Sahte-Felsefi Ara-Sözü” başlıklı makalesine bir eleştiri sunulmuştur. (shrink)

Excerpt from Grundlinien der Philosophie des Rechts, oder Naturrecht und Staatswissenschaft im Grundrisse Unb mit jener eifernen @raft gn (R)tanbe gebraebt toorben bie bor ?i[iem unfern %rennb anbgeicbnete, ibobi aber in ber ?in@fiibrnng, 2[norbnnng nnb in ber gang tonnbérbaren ecbiteftonif, mit ber jebe @eite unb jeber $ranm bebanbeit, in bern %ieif3e, ber jebem qbintet beb (R)ebänbeb angetoanbt ift, in bein einen ebenmiifgigen unb bocb toieber berfcbiebenen (c)tbte, ber bon ber (R)bitg;e bi@ gur (R)rnnbtage ficb bewerten Iäfit, unb ber ba(R) (R)ange (...) jenen sbanten be 9rittetatter@ an bie (R)eite fetgt, bie aneb anf befä;ränften unb engen btätgen erricbtet, trot; bem bnrcb ibre @rbabenbeit bon ber 11rngebnng abgieben, unb naeb ibren (c)bben ben (c)inn 5n ricbten toiffen. I(R)enn toa@ bat ber bentfcbe (R)eift niebt afie@ begriinbet ober 311 begrünben berfncbt? Rnit ber (R)dpanfei unb bein (R)baten ift man bei nné trnnrer bei ber (R)anb, 2riffe 311 Einfügen (R)ebänben werben tbobt aa berfertigt, unb ibre 2in(R)fiibrnng bern C nfet ber niebt mebr baran benit übertaffen, aber fetten finb bie (R)ebanfen, tbeicbe bie 2ibftraftion abfcbtobrenb, aneb (R)eftatten Werben, feitener ber nn; ermnbiicbe (R)eift ber in jebe weitergefcbrittenefläerf bicbtnng feineé (R)tofieö bie %rifcbe be8 qinfangß unb ben bermebrten be6 bnrebianfenen $?reifeß bringt. About the Publisher Forgotten Books publishes hundreds of thousands of rare and classic books. Find more at www.forgottenbooks.com This book is a reproduction of an important historical work. Forgotten Books uses state-of-the-art technology to digitally reconstruct the work, preserving the original format whilst repairing imperfections present in the aged copy. In rare cases, an imperfection in the original, such as a blemish or missing page, may be replicated in our edition. We do, however, repair the vast majority of imperfections successfully; any imperfections that remain are intentionally left to preserve the state of such historical works. (shrink)

This anthology consists of a collection of papers on the nature of dis positions and the role of disposition concepts in scientific theories. I have tried to make the collection as representative as possible, except that problems specifically connected with dispositions in various special sciences are relatively little discussed. Most of these articles have been previously published. The papers by Mackie, Essler and Trapp, Fetzer (in Section 11), Levi, and Tuomela appear here for the first time, and are simultaneously published (...) in Synthese 34, No. 4, which is a special issue on dispositions. Of the previously published material it should be emphasized that the papers by Hempel and Fisk have been extensively revised specially for this anthology. The papers are grouped in four sections, partlyon the basis of their content. However, due to the complexity of the issues involved, there is considerable overlap in content between the different sections, especially between Sections land 11. I wish to thank Professors James Fetzer and Carl G. Hempel for helpful advicc in compiling this anthology. (shrink)

An algebraic semantics, based on factor algebras, for one-way and two-way implicative verbs is proposed. Implicative verbs denote elements of filters or of ideals generated by identity functions in factor algebras. This semantics explains in particular the problem of implicational equivalence raised by two-way implicative verbs, and shows that the negation necessary to establish the implicativity of these verbs is the negation which preserves the presuppositions of sentences with implicative verbs. In addition, it follows from the proposed semantics that any (...) two implicative verbs denoting in the same algebra but belonging to different categories, are semantically related. (shrink)

R T Allen; Rational Autonomy: the destruction of freedom, Journal of Philosophy of Education, Volume 16, Issue 2, 30 May 2006, Pages 199–207, https://doi.org/10.

R T Allen; I'll Say it Again: a rejoinder to Jim Mackenzie, Journal of Philosophy of Education, Volume 22, Issue 1, 30 May 2006, Pages 113–114, https://doi.org/.

R T Allen; Metaphysics in Education, Journal of Philosophy of Education, Volume 23, Issue 2, 30 May 2006, Pages 159–169, https://doi.org/10.1111/j.1467-9752.198.

R. E. Allen's superb new translation of Plato's Symposium brings this classic text to life for modern readers. Allen supplements his translation with a commentary that not only enriches our understanding of Plato's philosophy and the world of Greek antiquity but also provides insights into present-day philosophical concerns. Allen reveals the unity of Plato's intentions in the Symposium, explores the dialogue's major themes, and links them with Plato's other dialogues. His wide-ranging commentary includes discussions of Greek religious, social, and sexual (...) practices, the conceptual connections between the Symposium and Freud, the influence of the Symposium on later writers, and recent scholarship on the dialogue. Allen's primary focus is philosophical, however, and he succeeds in explicating the doctrine of Eros in Plato's Symposium so that the reader can see how wish and desire relate to Plato's moral philosophy, epistemology, and metaphysics. (shrink)

We discuss five kinds of representations of rationales and provide a formal account of how they can alter disputation. The formal model of disputation is derived from recent work in argument. The five kinds of rationales are compilation rationales, which can be represented without assuming domain-knowledge (such as utilities) beyond that normally required for argument. The principal thesis is that such rationales can be analyzed in a framework of argument not too different from what AI already has. The result is (...) a formal understanding of rationales, a partial taxonomy, and a foundation for computer programs that represent and reason with rationales.The five kinds of rationales are as follows: (c)ompression and (s)pecialization, which yield rules, and (d)isputation, which yields a decision. These are modeled as potentially changing the focus of the dispute. Then there are (f)it, a rationale for rules, and (r)esolution, a rationale for decisions. These cannot be modeled as simply; they force disputation to a meta-level, at least temporarily. (shrink)

İslâm coğrafyasının genişlemesi neticesinde Arap olmayan toplulukların İslâm dini ile tanışmaları beraberinde bir takım problemleri de getirmiştir. Bu problemler arasında, Kur’ân’ın yanlış anlaşılma endişesi en başı çekmektedir. Arapçaya hâkim olmamaktan kaynaklanan dil hatalarının âyetlere kadar sirayet ettiğini gösteren birçok rivayetin varlığı da bunu teyit etmektedir. Bundan dolayı hicrî birinci yüzyılın ikinci yarısından itibaren dil ile ilgili faaliyetler aralıksız bir şekilde devam etmiştir. Bu faaliyetler arasında, Kur’ân’ın üslûbunu, âyetlerde yer alan kelimelerin delâleti ve sesletimini, cümlelerin iç bütünlüğü ile filolojik tahlillerini ele (...) alan çalışmalar bulunmaktadır. Bu çalışmalar, Arap gramerinin oluşturulması ve bazı gramer ekollerinin ortaya çıkmasıyla birlikte genellikle “Ma‘âni’l-Ḳur’ân” ve “İ‘râbü’l-Ḳur’ân” başlıkları kullanılarak daha sistemli bir şekilde hicri dördüncü yüzyılın sonlarına kadar devam etmiştir. “Ma‘âni’l-Ḳur’ân” başlığını kullanarak eser yazan âlimler arasında gramer ilmiyle birlikte tefsir alanında da önemli bir konuma sahip olan Yahyâ b. Ziyâd el-Ferrâ da bulunmaktadır. Sözü edilen eserde Ferrâ’nın, lügavî tahlilleri esnasında özellikle sözcüklerin siygası ve çok anlamlılığı doğrultusunda dil-kültür ilişkisine örnek olabilecek birçok bireysel değerlendirmesine rastlanılmaktadır. Onun bazı ayetler etrafında sergilenen çeşitli görüşlere yer verdikten sonra Arap toplumu nezdinde bir yönüyle de bile olsa kabul gören semantik tahlillere ayrıca yer vermesi, müfessirlerin, çoğu zaman anlaşılması güç ayetlerle birlikte murad edilenin dışında bir yorumun önlenmesi için dönemin kültüründen yararlanmaları gerektiği şeklinde de değerlendirilebilir. Bu bakımdan Kur’ân-ı Kerîm’in insanlığa sunduğu mesajların en doğru şekilde anlaşılabilmesi adına bazı âyetlerin tefsiri ve değerlendirmesi yapılırken başvurulacak ilmî merci ve disiplinlerin geniş tutulması önem arz etmektedir. Binâenaleyh makalede Ferrâ’nın kendisine özgü tahlilleriyle beraber, görüşlerine yer verdiği başka âlimlerin analizlerinden sadece dil-kültür ilişkisine örnek olabilecek tespitler üzerinde durularak kültür ve dil etkileşiminin âyet yorumundaki rolüne işaret edilecektir. (shrink)

Every person acquires a worldview, a picture of reality. Within that picture, the existence of some things will be taken wholly for granted as the background to, and support of, everything else. Their existence will rarely be questioned. The cosmos or universe, the gods, God, Brahman, Heaven, the Absolute--R. T. Allen claims that all these and other world- views have been held to be that which necessarily exists and upon which all other beings depend in one way or another. European (...) philosophers, since antiquity, have offered arguments to show that their chosen candidates for the role of the necessary being or beings that support the rest of reality do actually exist. The Necessity of God sets the valid core of previous ontological arguments. It does not and cannot prove that God exists, but only that something necessarily exists. In an a priori manner and without inferring anything from what in fact exists, Allen proceeds to show that which necessarily exists is one, transfinite, eternal, and the archetype of personal existence: in short, that it is God as classically conceived. As for everything else that may exist, it must be finite and dependent for its existence upon God as its creator and sustainer. Few things are more erroneous in philosophy and disastrous in practice than artificial constructions produced without constant reference to concrete reality. That which necessarily exists may be the one exception. Before this constructive argument, Allen examines previous examples of ontological arguments in order to show exactly where they go wrong and to extract the valid core obscured within them. This will make clear the difference between them and his new version. The reader who is eager to engage the philosophical sources of belief will find a distinct treasure in The Necessity of God. (shrink)

R. S. Peters, C. A. Mace; VII—Emotions and the Category of Passivity, Proceedings of the Aristotelian Society, Volume 62, Issue 1, 1 June 1962, Pages 117–142, h.

Annihilationism provides a fruitful point of contact between philosophers and theologians for further reflection on nonexistence. In this paper I articulate a key commitment of annihilationism; namely, that some persons cease to exist. Such a commitment, I argue, amounts to the claim that some persons exist at time t and then do not exist at t+1, become ‘annihilated objects.’ Claims about annihilated objects induct the annihilationist into a wider realism/anti-realism debate about nonexistent objects. I survey some major viewpoints in this (...) debate. I then draw out some implications for each view for the annihilationist’s commitment to annihilated objects. I show that annihilationism is consistent with some forms of realism and anti-realism and inconsistent with others. (shrink)