In Queer Marxism in Two Chinas Petrus Liu demonstrates how queer Marxist critics in China use queer theory as a non-liberal alternative to Western models of queer emancipation, and in doing so, he revises current understandings of what queer theory is, does, and can be.

In lieu of an abstract, here is a brief excerpt of the content:Feminist Studies 47, no. 2. © 2021 by Feminist Studies, Inc. 341 Petrus Liu Thinking Gender in the Age of the Beijing Consensus Originally formulated to dispute biologically deterministic explanations of women’s subordination, the analytical distinction between sex and gender has developed in unexpected ways in transitions from one language to another. Drawing on a wide range of sources, from John Money’s sexological writings to Simone de Beauvoir’s (...) dictum, “One is not born a woman, but rather becomes one,” Anglophone feminists in the 1970s developed the distinction between sex (understood as anatomy) and gender (understood as social identity) to argue that a woman’s biological sex ought not dictate the kind of work she should do or the kind of life she should live.1 In her landmark 1975 essay, “The Traffic in Women,” Gayle Rubin coined the phrase “sex/gender system” to examine “the set of arrangements by which a society transforms biological sexuality into products of human activity, and in which these transformed sexual needs are satisfied.”2 In more recent years, however, the distinction 1. Simone de Beauvoir, The Second Sex (Paris: Gallimard, 1949; New York: Knopf, 1993), 281. Citations refer to the Knopf edition. For an account of feminist reformulations of John Money and Robert Stoller, see Jennifer Germon, Gender: A Genealogy of an Idea (New York: Palgrave Macmillan, 2009). 2. Gayle S. Rubin, Deviations: A Gayle Rubin Reader (Durham, NC: Duke University Press, 2011), 34. It is worth mentioning that sex in Rubin’s sex/gender system refers to sexual practice rather than the distinction between male and female. This understanding forms the basis of her theoretical disagreements with Judith Butler, who preserves the semantic ambiguity of sex (as 342 Petrus Liu between sex and gender has taken on an entirely different meaning as it comes to inform transgender movements and politics seeking to decouple a person’s sex assignment at birth from their future gender identity. At the same time, theories of intersectionality, women-of-color feminisms, and transnational feminisms have all developed their own theses of gender variability to contest the myth of the universal woman. The life of gender—in academic theory, politics, and social movements— has confounded the original intentions of its American theorists. It is clear that there is no singular or stable account of gender; rather, gender is always in a state of flux, incessantly rethought and reforged by the demands of an increasingly complex and asymmetric world.3 Gender is always a translation—from one discipline, context, or language to another—ineluctably intertwined with the geopolitical problems created by the violences of imperialism, colonialism, and transnational capitalism. The translation of gender into non-European languages, such as Chinese, raises questions about whether spaces previously resistant or exterior to world capitalism are now being assimilated and enfolded into the structure of neoliberal globalization defined by the Washington Consensus. Against this view, some critics maintain that China’s precipitous ascent presents an alternative model of development for the Global South called the Beijing Consensus. Considering how gender has entered different languages, including Chinese, to create new coinages that may at times appear as instruments of an imperial takeover, Judith Butler argues that the translation of gender actually offers a path of linguistic humility for English, a reminder that we cohabit a multilingual world in which no one ever owned the term.4 But how exactly do we describe that complex, multilingual world and how does gender both gender and sexuality) as the point of departure for a different kind of feminist inquiry. See Gayle Rubin with Judith Butler, “Interview: Sexual Traffic,” differences: A Journal of Feminist Cultural Studies 6, nos. 2–3 (1994): 67. 3. See Heather Love, ed. “Rethinking Sex.” Special issue, GLQ 17, no. 2 (2011): 1–221. This collection of essays conveys a sense of how Rubin’s methodological distinction between sex and gender has given rise to new ways of thinking across different disciplines about sex radicalism, crip sexuality, Black feminism, and sex trafficking. 4. Judith Butler, “Gender in Translation: Beyond Monolingualism,” philoSOPHIA 9, no. 1 (Winter 2019). Petrus Liu 343 transform it? How is the translation of gender inflected by the material conditions... (shrink)

In The Specter of Materialism Petrus Liu examines what "materialism" means for progressive queer theory and Marxist approaches to China's postsocialist economy. Liu recasts the history of queer theory in light of the Beijing Consensus, arguing that North American queer theory's inability to sustain a materialist analysis is the result of its positioning of the United States, rather than China, as the focal point of contemporary global capitalism. Analyzing relations of gender and sexuality that have been reconfigured by China's (...) global capitalist accumulation-such as dagongmei (female migrant laborers in China's export-oriented sunbelt) and money boys (rural-to-urban sex workers)-Liu argues for a materialist queer theory that positions China at the center. (shrink)

“Doğal din” terimi, bazen doğanın kendisinin ilahi olduğu bir panteistik doktrine atıfta bulunur. “Doğal teoloji” terimi ise aksine, başlangıçta gözlemlenen doğal gerçekler temelinde (ve bazen) Tanrı’nın varlığını savunmaya yönelik projeye atıfta bulunur. Bununla birlikte çağdaş felsefede, hem “doğal din” hem de “doğal teoloji” genel olarak, dinî veya teolojik konuları araştırmak için insana, “doğal” olan bilişsel yetilerini – akıl, algı, içgözlem- kullanma projesini ifade eder. Doğal din veya teoloji, mevcut anlayış üzerine, doğayla ilgili ampirik araştırmalarla sınırlı olmamakla birlikte ayrıca panteistik bir (...) sonuçla da bağlantılı değildir. Bununla birlikte o, özel doğal olmayan yetilere (ESP, telepati, mistik deneyim) veya doğaüstü bilgi kaynaklarına (kutsal metinler, vahiy teolojisi, inanç otoriteleri, doğrudan doğaüstü iletişim) hitap etmekten kaçınır. Genel olarak, doğal din veya teoloji (bundan böyle “doğal teoloji” olarak anılacaktır), diğer felsefi ve bilimsel girişimlerle aynı rasyonel inceleme standartlarına uymayı amaçlamaktadır ve aynı değerlendirme ve eleştiri yöntemlerine tabidir. (shrink)

Mitos ve Logos kavramları Antik Yunan uygarlığında söz kavramına karşılık gelen sözcükleri karşılamak için kullanılmıştır. Felsefe tarihinin başlangıcı için yapılan tanımlamalarda ise mitos kavramının yerine logos kavramının tercih edilmesi iki kavram arasında bir farklılığı ortaya koymak için yapılmaktadır. Bu ayrımın nedeni ise mitos’un daha çok dinsel içerikle anılması logos’un ise içerisinde bir tür akılsallık barındırması şeklindeki yorumlarda kendini göstermektedir. Ancak söz konusu ayrımın ilk doğa filozofu/ilk felsefeci olarak nitelendirilen Thales için geçerli olup olmadığı geçmişte olduğu gibi günümüzde de halen tartışılmaktadır. (...) Felsefe tarihi yazımlarında ilk sıraya konan Thales’in anılan kavramları gerçekten farklı şekilde yorumlayıp yorumlamadığı bizce de tartışmaya açık bir husustur. Bu açıdan bakıldığında Thales, söz konusu kavramları iki farklı problemler alanı olarak mı görmüştür? Onun düşüncelerinde kendinden önceki mitolojik mirasın izleri bulunabilir mi? O, katışıksız bir rasyonel midir, yoksa henüz felsefenin yeni filizlendiği bir toplumda bir ara basamağı mı temsil etmektedir? Bu makalenin içerisinde tartışacağımız bu sorular, felsefe tarihinin başlangıcına ilişkin kavramsal arka planın ne olduğu hakkında bize katkı sağlayacaktır. (shrink)

v. 1. Dualism in the Archaic and Early Classical periods of Greek history -- v. 2. Dualism in the political and social history of Greece in the fifth and fourth century B.C. -- v. 3. Dualism in Greek literature and philosophy in the fifth and fourth centuries B.C. -- v. 4. Dualism in the ancient Middle East -- v. 5. A cultural history of Dualism -- v. 6. Dualism in the Hellenistic world -- v. 7. Dualism in the Palestinian-Syrian region (...) during the first century A.D. until. ca. 140 -- v. 8. Gnostic dualism in Asia Minor during the first centuries A.D. (2 v.) -- v. 10. Dualism in Roman history: 1. Imperialistic dualism -- v. 11. Dualism in Roman history: 2. Dualism in interior politics and social life -- v. 12. Dualism in Roman history: 3. The Christian church in conflict with the Roman Empire and with Judaism -- v. 13. Dualism in Roman history: 4. The struggle between orthodoxy and heterodoxy in the early Christian church -- v. 14. Dualism in Roman history: 5. Enemies of the Roman Order -- v. 15. Imperialism in medieval history I : dualism in Byzantine history, 476-638 and dualism in Islam, 572-732 -- v. 16. Imperialism in medieval history II : dualism in German history I -- v. 17. Imperialism in medieval history III : dualism in German history II -- v. 18. The dualism of the Christian and Muslim worlds during the middle ages -- v. 20. Gnostic-dualistic tendencies in the history of medieval Europe -- v. 21. Dualism and non-dualism in medieval theology and philosophy. (shrink)

This volume will be of special concern to those involved in experimental research as well as theoretical moorings.

Modal ontolojik argüman, Tanrı’nın varlığını sadece bilfiil gerçek olan bu dünyada değil, bütün mümkün dünyalarda göstermeye yönelik bir argümandır. Anselm’in (1033-1109) Proslogion adlı eserinin 3. bölümünde “kendisinden daha büyüğü düşünülemeyen” şeklinde tanımlanan; Tanrı’nın var olmamasının da düşünülemeyeceğini, bu yüzden de varolmamasının imkansızlığı üzerinde kurulu yeni bir argüman bulunduğunu öne süren bazı araştırmacılar, bu argümanı mümkün dünyalar semantiği yardımıyla formüle edip, “modal ontolojik argüman” şeklinde adlandırmışlardır. Çok farklı şekillerde formüle edilmiş bu argüman kabaca Tanrı’nın mümkünse zorunlu olması, dolayısıyla bilfiil gerçek olan (...) bu dünyada da var olması gerektiğini savunur. (shrink)

Studies of epistemic communities and collaborative research in the social sciences have deepened the understanding of how science works, and more specifically how the social dimensions of scientific practice both enable and impede social scientists in realizing their epistemic goals. Two types of studies of epistemic communities are distinguished: general theories of epistemic communities aim to construct accounts of theoretical change applicable to all social scientific specialties, whereas historical studies emphasize the contingencies that affect specific social scientific disciplines, subfields, or (...) institutions. Although collaborative research plays a less pronounced role in the social sciences than in the natural sciences, collaboration has enabled social scientists to investigate topics that would otherwise be difficult to investigate. (shrink)

Çağdaş epistemoloji içerisinde, dışsalcı, güvenilirci ve erdeme dayalı epistemolojik tartışmaların bir benzerini, dini epistemoloji içerisinde etkili bir şekilde yer edinen ve reformcu epistemoloji olarak bilinen yaklaşım üzerinden görebilmek mümkündür. Alvin Plantinga, Nicholas Wolterstorff ve William Alston gibi filozofların öne çıktığı bu yaklaşımın ana iddiası, kanıta ya da argümana dayanmaksızın, Tanrı’nın varlığına inanmanın bütünüyle doğru, rasyonel, makul ve güvenilir olacağı şeklindeki bir tezdir. Kanıtın, gerekçelendirme için zorunlu bir koşul olmadığı fikri, algısal deneyimlerin gerekçelendirilmesine benzer şekilde, dini deneyimlerin de öyle olduğu ve (...) dolayısıyla, aynı epistemik statüye sahip olması gerektiğini öne süren, eşitlik tezine dayanır. İlk ortaya çıktığı günden bugüne, üzerinde çokça konuşulan ve tartışılan bir yaklaşım olan reformcu epistemoloji, özellikle son beş yıl içerisinde, oldukça farklı bir hale gelmiştir. Zira bu yaklaşımı, kanıtsalcılıkla uyumlu, erdem epistemolojisiyle bağlantılı ve diğer teistik dinler üzerinden değerlendiren yeni çalışmalar ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, bu makalede, reformcu epistemoloji ana hatlarıyla ele alınmıştır. Beraberinde, ona yöneltilen itirazlara değinilmiş ve sonrasında, bahsi geçen yenilik iddiaları soruşturulmaya çalışılmıştır. Son olarak, teistik inancın rasyonalitesiyle ilgili, farklı bir bakış açısı sunulmuştur. (shrink)

Duhem is commonly held to have founded his view of history of science as continuous on the ‘metaphsical assertion’ of natural classification. With the help of a strict distinction between formal and material characterization of natural classification I try to show that this imputation is problematic, if not simply incorrect. My analysis opens alternative perspectives on Duhem's talk of continuity, the ideal form of theories, and the rôle of ‘bon sens’; moreover it emphasizes some aspects of Duhem's realism that play (...) an important part in his philosophy of science. (shrink)

In this article, I would like to clarify Austin's thesis that illocutionary acts are essentially conventional and to show, how this idea is connected with his concept of securing uptake. Contrary to what most critics believe, I will show that Austin provides a criterion characterising the nature of all illocutionary acts and allowing to distinguish them from perlocutionary acts.

Güvenilirci (reliabilist) bilgi teorisi, çağdaş epistemik gerekçelendirme kuramları içerisinde, dışsalcı (externalist) kuramın bir türü olarak kendisine yer bulmaktadır. Kısaca, bir inancı gerekçelendiren şeyin o inancın oluşturulduğu sürecin güvenilirliği olduğunu öne süren bu yaklaşım, bu bilişsel süreçleri özne dışı unsurlara bağladığı içinde dışsalcı bir pozisyonda yer almaktadır. Bu bilgi teorisinin tam karşı konumunda yer alan içselci (internalist) bilgi teorisi ise, özne merkezli bir yaklaşımla, doğru inancı gerekçelendirecek yöntemin, kişinin kendi zihinsel yapısından yola çıkarak, belli kognitif süreçler sonucunda ulaşılabileceğini öne sürmektedir. Epistemik (...) gerekçelendirme kuramları içerisinde birçok tartışmada kendisine yer bulan bu iki bilgi teorisi, kendi içerisinde de birçok farklı kurama kapı aralamıştır. Burada içselci bilgi teorisinden ortaya çıkan erişim içselciliği, farkındalık içselciliği gibi kuramları ve dışsalcı bilgi teorisinden ortaya çıkan süreç güvenilirciliği, gösterge güvenilirciliği ve erdem güvenilirciliği gibi farklı türden kuramları örnek olarak verebiliriz. Öte yandan çağdaş epistemolojideki bu tartışmalar, dini epistemoloji içerisinde de kendisine yer bulmuştur. Özellikle Alvin Plantinga, kendi dini epistemolojisi içerisinde dışsalcı bir tutum sergilemiş ve son dönem çalışmaları içerisinde de güvenilirci bir anlayışla Tanrı inancının epistemik mahiyetini ortaya koymaya çalışmıştır. Bu makalede öncelikle dışsalclık ve onun bir türü olan güvenilirci bilgi anlayışını ve bu kuramlara getirilen eleştirileri ele almaya çalışacağız, daha sonra A. Plantinga’nın son dönem dini epistemolojisinin de yönünü belirleyen güvence (warrant) kavramını açıklayıp, bu kavramın bütün teist dinlere uygulanabilirliğini sorgulayacağız. (shrink)

Epistemolojik olarak bilgiye başvuran ve bilme faaliyetinde bulunan insanın, Kur’an’da önemli bir yeri vardır. Buradaki bilme faaliyetini, salt teolojik bir buyruk olarak, yani Allah’ı bilmek olarak değil, doğru bilgi ile yanlış bilgi arasında hem teorik hem de ahlaki bir farklılık olarak anlamak ve Kur’an'da insana epistemik özellikler atfedildiğini ve böylece insanın epistemik başarılarından dolayı övüldüğünü söyleyebilmek mümkündür. Bu açıdan bakıldığında herhangi bir önermeye yönelik olarak rasyonel bir tutum benimseyen, yani bilen özne ile bu faaliyette isteyerek ve istemeyerek giren kişinin durumu (...) arasında bir fark olduğu açıktır. Doğrusu bu farkın epistemik önceliği kadar, ahlaki önceliği de dikkate değerdir. Nitekim buradaki ahlaki üstünlük, doğru bilgiyi hedefleme ve ona ulaşma noktasında ortaya çıkan erdemdir. Doğru bilgiye ulaşmanın entelektüel bir erdem olduğu düşünüldüğünde, Kur’an’ın Erdem epistemolojisi üzerinden değerlendirilmesi bu noktada önemlidir. Doğrusu erdemli bir bilişsel faaliyet, Kur'an’da açık bir şekilde ana fikir olarak ortaya konulur ve buna göre cehaletten kaçınmak ve doğru bilgiye ulaşmak için erdemli bir çaba göstermek önem taşır. Kur’an’daki ifadeleri bilgeliğe ulaşmak olarak anlayacak olursak, asıl hedef; bilgi ve anlayışımızın, entelektüel ve ahlaki vicdanımızı veya takvamızı güçlendirmesi için kullanılabileceği söylenilebilir ve bu inanç, erdem epistemolojisine dayalı bir yaklaşım içerisinde şekillendirilebilir. (shrink)

Editio princeps of Peter Thomae's De ente. It is generally acknowledged by historians of philosophy that medieval philosophers made key contributions to the discussion of the problem of being and the fundamental issues of metaphysics. The Quaestiones de ente of Peter Thomae, composed at Barcelona ca. 1325, is the longest medieval work devoted to the problem of being as well as the most systematic. The work is divided into three parts: the concept of being, the attributes of being, and the (...) descent of being. Many of the philosophical tools that Peter pioneered in this work, such as the distinction between objective being and subjective being, and various modes of quiddities and abstraction, were adopted by later thinkers and discussed up to the eighteenth century. Apart from defending and further extending Scotistic doctrine, one of Peter's achievements in the De ente is to fully reconcile Scotistic univocity with the traditional doctrine of the analogy of being. In addition to the critical edition, the present volume also contains a detailed introduction and study of the philosophy and the manuscripts of the De ente, with an appendix containing the Question on univocity by Francis Marbres (John the Canon), who copied extensively from the De ente. (shrink)

Hristiyan inancı içerisinde merkezi konuma sahip olan mevzulardan birisi de, İsa’nın ölümünden üç gün sonra diriltildiğine yönelik olan inançtır. Hristiyan eskatolojisinin de dayanak noktasını oluşturan bu mevzu, dinler tarihi ya da teoloji gibi disiplinlerin içerisinde tartışıldığı gibi, çeşitli Hristiyan düşünürlerce, din felsefesi disiplini içerisinde de tartışılmıştır. Din felsefesi açısından bakıldığında, konunun merkezi konumda olması, bu mevzunun rasyonel bir zeminde tartışılıp tartışılamayacağını da beraberinde getirmektedir. Bu bağlamda, özellikle din felsefesi içerisinde birçok Hristiyan düşünür tarafından konu ele alınmış ve farklı çevrelerce de (...) mevzuya yönelik karşı itirazlar dile getirilmiştir. Bu noktada yapılan tartışmaların içeriğine baktığımızda, mucize kavramı önem taşımakla birlikte, Hristiyan düşünürlerin argüman haline getirdikleri ve bir delil olarak öne sürdükleri “Boş mezar” ve “Tanıklıklar gibi birçok farklı husususun din felsefesi açısından tartışıldığını söyleyebiliriz. Ayrıca bazı ateist düşünürlerin bu delillere yönelik itirazları olmakla birlikte, bazı Hristiyan tarihçilerinde konuya ilişkin ciddi itirazları bulunmaktadır. Biz de bu makalemizde, İsa’nın ölümünden sonra dirilişinin rasyonel bir şekilde izahının nasıl olabileceği sorusunu merkeze alıp, konuyu Hristiyan düşünürlerin bakış açısından değerlendirmeye çalıştık. Bu noktada İslam gibi farklı dinlerde ve farklı anlatılarda karşımıza çıkan Hz. İsa figürünü konumuzun dışında tuttuğumuzu ayrıca belirtelim. Çünkü bizim yazımızın konusunu oluşturan kişi Hristiyan inancındaki İsa ve bu din içerisinde önem taşıyan kutsal metinler ve bu metinlerde geçen anlatılar oldu. Bu açıdan bakıldığında yazımız içerisinde, konuya ilişkin doğrudan bir teoloji ya da dinler tarihi çerçevesinde değerlendirme yapmaktan çok, din felsefesi içerisinde bize sunulan tartışmalardan yola çıkarak eleştirilerimizi ve tahlillerimizi dile getirmeye çalıştığımızı ifade edebiliriz. (shrink)

The Netherdutch Reformed Church finds itself in a precarious situation. It could be described as a watershed moment in the life of this denomination. The impasse developed due to various factors such as the loss of membership, the economic situation, ecumenical isolation and various other influences, which eventually resulted in a strong institutionalised organisation. Institutionalisation necessarily resulted in a shift of focus from the essence of being Church towards institutional continuation. As a result, the organic growth of the church suffered. (...) This article investigates the institutionalism of the Netherdutch Reformed Church from an open systems perspective, thereby identifying the dysfunctionality between form and function and ending with certain perspectives in respect of a change in focus by the church to realise the true essence of being Church of Jesus Christ. (shrink)