Many individuals who have mental disorders often report negative experiences of a distinctively epistemic sort, such as not being listened to, not being taken seriously, or not being considered credible because of their psychiatric conditions. In an attempt to articulate and interpret these reports we present Fricker’s concepts of epistemic injustice and then focus on testimonial injustice and hermeneutic injustice as it applies to individuals with mental disorders. The clinical impact of these concepts on quality of care is discussed. Within (...) the clinical domain, we contrast epistemic injustice with epistemic privilege and authority. We then argue that testimonial and hermeneutic injustices also affect individuals with mental disorders not only when communicating with their caregivers but also in the social context as they attempt to reintegrate into the general society and assume responsibilities as productive citizens. Following the trend of the movement of mental health care to the community, the testimonies of people with mental disorders should not be restricted to issues involving their own personal mental states. (shrink)

Kur’an’ın kendine has birbiriyle irtibatlı kelimeler dünyası bulunmakta-dır. Doğru bir Allah tasavvuru, Allah-âlem, Allah-kul, âlem-kul ilişkisinin nasıl olması gerektiği bu kelime dünyası tarafından anlatılmaktadır. Bu nok-tada Kur’an’da herhangi bir konu anlatılırken aralarında sıkı irtibat olan kelime grupları kullanılmıştır. Örneğin Allah Kur’ân’da kendisini, Rakîb, Alîm, Basîr, Habîr, Latîf vb. lafızlarla insanın idrakine yansıtmakta ve böylece doğru bir Allah Tasavvuru oluşmasını amaçlamaktadır. Bu çalışmada, öncelikle ra-ka-be /رقب kökünün etimolojisi üzerinde durulacaktır. Zira bir kelimenin dildeki asli anlamı ve türevleriyle beraber sonradan kazandığı anlamların (...) tespiti, ilgili kelimenin anlam sahasını keşfetme ile mümkündür. Akabinde bu kökün türevlerinden “Rakîb” kelimesi ile anlam ilişkisi olan ve Yüce Allah’ın Kur’ân’da kendisine nispet ettiği sıfatlarından, Alîm, Basîr, Habîr, Şehîd kelimeler tahlil edilecektir. Bu bağlamda doğrudan olmasa da dolaylı olarak Allah’ın görmesini ve gözetlemesini ifade eden kelimelere ve ilgili âyetlere yer verilecektir. Böylece ra-ka-be kökünün Kur’an siyakındaki anlam sahası ortaya konulmuş olacaktır. (shrink)

Sosyal, siyasî, iktisadî, psikolojik, kültürel boyutları dönemlere ve coğ-rafyalara göre çeşitlilik arz etse de savaş mefhumu insanlık tarihi kadar eski-dir. Savaşın, dünya hayatının durum ve problemlerinden kaynaklanan yönlerinin yanı sıra dinî sâiklerinin bulunması, onun tarihe mal olmuş sürekliliğinde oldukça etkilidir. Eski Ahit ve Kur’an dâhil kutsal metinlerin söz konusu sâikler arasında yer alması, pek çok farklı okumaya tâbî tutulabilecek bu metinlerin savaşa dair anlatımlar bağlamında değerlendirilmesini mümkün ve hatta gerekli kılmaktadır. Bu makalede Kur’an ve Eski Ahit’in tarih boyu insan hayatını (...) doğrudan etkilediği olgulardan biri olarak savaşla ilgili anlatımları bir araya getirilmiş, bunlar çeşitli yönlerden mukayese edilerek aralarındaki benzerlik ve farklılıklar belirlenmeye çalışılmıştır. Bu mukayeseden ulaşılan sonuçlardan hareketle, her iki metnin kendi muhataplarının zihninde oluşturduğu savaş algısına dair ipuçları elde etmek hedeflenmiştir. Savaşa dair anlatımlar incelenirken Kur’an’ın Arapça metni, Eski Ahit’in ise ulaşabildiğimiz en eski İngilizce metni ve Türkçe tercümesi esas alınmıştır. (shrink)

Bu çalışmamızda Kur’an’da ifadesini bulan tufan, çekirge, haşere, kurbağa ve kan ayetleri ile onların karşılığı olarak Tevrat’ta aktarılan kan, kurbağa, sivrisinek/bit, sinek/böcek, veba/sığır hastalığı, çıban, dolu, çekirge, karanlık ve ilk doğanların ölümü belaları ; rivâyetler, Tevrat verileri ve bilimselci yaklaşım ekseninde ele alınmıştır. Çalışmamızda, Kur’an’da firavun ve âline karşı Hz. Musa’ya dokuz ayet verildiğinden bahsedilmesine binaen bu mucizelerin neler olduğunun ortaya konulması ve ilgili ayet, rivayetler ve Tevrat’taki verilerin tekâbüliyet, nedensellik, tutarlılık, kozmik-büyüsel algı ve bilimsel veriler ekseninde değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Bu (...) doğrultuda ilk olarak tefsir kaynaklarımızda dokuz ayetin neler olabileceğine dair ortaya konulan görüşler hakkında bilgi verilmiş ve tarafımızca da değerlendirmede bulunulmuştur. Ayrıca rivâyetler ile Tevrat’taki verilerin tekābüliyeti hususunda gerek ayetteki ilgili lafızların anlamsal çerçevesi gerekse bilimsel veriler üzerinden tarafımızca fikir yürütülmüş, söz konusu veriler; nedensellik ve tutarlılık gibi farklı açılardan değerlendirilmiştir. Konuyla ilgili olarak Doğu’da bilimselci yaklaşımların yok denecek kadar az olmasına bağlı olarak Batılı araştırmacıların Tevrat’taki veriler üzerinden geliştirdikleri bilimselci yorumlar üzerinde durulmuştur. Bu çerçevede dış faktör olarak Ege Denizi’ndeki Thera yanardağının patlaması üzerinde, iç faktör olarak da Mısır’da muhtemelen gerçekleşmiş olan tabii olaylar üzerinde durulmuştur. (shrink)

İlahî vahyin son halkası olan Kur’ân, şirk, küfür, nifak ve zulmün her türlüsünden insanlığı kurtarmak için gönderilmiştir. Kur’ân, kendini yeni bir medeniyyet tasavvuru olarak insanlığa takdim etmiştir. Bunun için kendisine inananların, onu okuma, anlama ve hayatlarına rehber olmasını istemektedir. Müslümanlar, Kur’ân’ı sadece telaffuz ederek onun istediği bu rehberliği yerine getirmiş olamazlar. Müslümanlar, hem ellerinde bulunan Kur’ân âyetlerinden ve hem de çevrelerinde yer alan ve her gün yüz yüze kaldıkları kâinattaki âyetlerden gereğince istifade etmek zorundadırlar. Kur’ân, kendisini kabul edenlerin inanç, ibadet, (...) kişilik, kimlik, düşünce yapısı ve davranışlarının tevhide göre şekillenmesini ister. Şâyet Kur’ân’a inananların bu özelliklerinde bir değişim meydana gelmiyorsa, burada sorgulanması gereken çok ciddi problemler var demektir. Hiç kuşkusuz bugünkü Kur’ân eğitimi yöntemiyle, Kur’ân’ın istediği medeniyet seviyesini ve mü’min kişilikleri oluşturmamız mümkün değildir. Bu makalede hem Kur’ân’la olan ilişkilerimizin nasıl olması gerektiğini hem de toplumsal anlamda değişim ve dönüşümün esaslarını belirlemeye çalıştık. (shrink)

Barker, Renae In recent weeks the issue of the religious content of Australian education has been hotly debated. In February The Age reported the latest development: principals in several Victorian state schools had ceased to offer special religious instruction in their schools.

The purpose of this study is to examine relationships among religious coping styles, the experience of daily hassles, and resiliency. Through the use of a set of questionnaires, positive and negative religious coping styles are identified and analyzed in relation to a direct measure of resiliency, level of psychological distress, and level of daily hassles. Negative religious coping is positively related to psychological distress, while individuals who experience more daily hassles but use higher levels of positive religious coping have greater (...) resiliency than individuals who use higher levels of negative religious coping. Additionally, the combination of daily hassles, major life stressors, level of positive religious coping, and resiliency accounted for a significant proportion of the variability in psychological distress. Post hoc analyses removed questions of spirituality from the resiliency scale that could possibly overlap with the measure of religious coping. These exploratory analyses indicate that negative religious coping is negatively correlated with non-spiritual resiliency. Exploratory analyses also indicate that individuals who experience more daily hassles but use higher levels of positive religious coping do not have greater levels of non-spiritual resiliency than individuals who use negative religious coping. (shrink)

Pedagogy is an inherently spatial practice. Implicit in much of the rhetoric of physical space designed for teaching and learning is an ontological position that assumes material space as distinct from human practice, often conceptualising space as causally impacting upon people’s behaviours. An alternative, and growing, perspective instead theorises infrastructure as a sociomaterial assemblage, an entanglement, with scholarly learning, teaching, institutional agendas, architectural intent, technology, staff, students, pedagogic outcomes, and built form all participants in an active symbiosis of becoming. This (...) article synthesises and works with spatial theories to elaborate on the emergent literature and illustrates a sociomaterial understanding through narratives of self and staff, teaching and learning in a university context. The terms sociomaterial, assemblage and entanglement allude to a relational ontology underlying spatial-social being-becoming. This understanding can support the realisation of the intent underlying transformations of material spaces to create collaborative and inclusive university environments, where staff and students can learn, belong, and become as part of a scholarly community. I argue that sociomaterial theory is valuable to make meaning of the inseparable mélange of people, place, technologies, interaction, discourse, feeling, value and power that is teaching and learning. (shrink)

Bu makalede egszistansiyalizme yönelik öne çıkan kimi düşünceler eşliğinde insan varoluşu ve uzantıları üzerinde durulmaktadır. Bu yapılırken de konuyu açıklayıcı özde Kur’an-ı Kerime özel atıflar yapılmaktadır.

In the article I discuss three types of non-formal curriculum: the hidden, informal and null curriculum. Their negative impact on the moral education of medical students and physicians is documented through the choice of examples from Polish medical schools and the statements of Polish physicians. I also justify the thesis that the teaching of medical ethics as ethics-as-tools is deeply rooted within the Polish moral cultural tradition. The polemic with Władysław Biegański serves as a means of showing the relation between (...) the medical moral tradition and the belief that medical ethic is of little importance in the moral education of medical students and doctors. I also indicate that the lack of references to medical schools as moral entities within moral education condemns physicians to the solitude of their personal conscience when confronted with moral decisions. This, in turn, promotes the idea of defining this conscience in opposition to the law. (shrink)

Yirminci yüzyılın son çeyreğinden itibaren ortaya çıkan “Kur’ân ansiklopedisi” başlıklı matbu çalışmaların sayısı her geçen gün artmaktadır. Kur’ân ansiklopedileri birçok dilde telif edilmiştir. Bu çalışma “Kur’an ansiklopedisi” başlıklı çalışmaların genel bir değerlendirmesini hedeflemektedir. Kur’ân ansiklopedileri; çalışmayı hazırlayanlara, muhataplara ve içeriklerine göre farklılıklar arz etmektedir. Kur’ân ansiklopedileri yazımında farklı yollar izlenebilmektedir. Bazı çalışmalar ferdi ürün olabilirken, grup yahut kurum çalışmalarına da rastlanabilmektedir. Ayrıca derleme hüviyetinde çalışmalar da bulunmaktadır. Bu çalışmaların muhatapları da; halk, akademik camia, gençler veya çocuklar gibi farklı gruplar olabilmektedir. (...) Kur’ân ansiklopedileri içerisinde, mushaf tertibince -muhtasar veya geniş- tefsir formunda olanlar, Kur’ân ilimleri şeklinde olanlar, soru-cevap tarzında olanlar ve sûre eksenli oluşturulanlar olduğu gibi, -ansiklopedilerin yaygın formatı olan- maddeler veya makaleler halinde yazılanlar da vardır. Maddeler/makaleler halinde oluşturulan ansiklopediler de farklı hacim ve içeriklere sahiptirler. Ayrıca, Kur’ân hakkında “ansiklopedik sözlük” tarzı çalışmalar da bulunmaktadır. Farklı içerik ve türlerle karşımıza çıkan bu çalışmaların -daha genel bir değerlendirme ile- başlıca iki türe ayrıldığını söyleyebiliriz. Kur’ân ansiklopedilerinden bir kısmı Kur’ân muhtevasına tahsis edilmişken; bazıları, Kur’ân ve tefsir okumaları veya araştırmaları rehberi şeklinde karşımıza çıkmaktadır. (shrink)

Recent philosophical literature on epistemic harms has paid little attention to the difference between deliberate and non-deliberate harms. In this paper, I analyze the “Curare Case,” a case from the 1940’s in which patient testimony was disregarded by physicians. This case has been described as an instance of epistemic injustice. I problematize this description, arguing instead that the case shows an instance of “epistemic disadvantage.” I propose epistemic disadvantage indicates when harms result from warranted asymmetric relations that justifiably exclude individuals (...) from hermeneutical participation. Epistemic disadvantage categorizes harms that result from justifiable exclusions, are non-deliberate, and result from poor epistemic environments. This analysis brings out a meaningful difference between accidental and deliberate harms in communicative exchanges. (shrink)

The current public debate about the role and place of religion in Australia's education system feels very much like deja vu. The Religious Freedom Review2 may be new, but we've been here before. Religious schools have regularly been at the forefront of the evolving relationship between the state and religion in Australia, from the creation and collapse of the Church and Schools Corporation in the 1830s, and the implementation of the dual board system in the 1840s, to the removal of (...) all government funding for religious schools in the 1860s-90s, and then its reintroduction in the 1960s and '70s.3 The current debate about the extent to which religious schools will continue to be permitted to discriminate against students, staff and contractors in line with the religious ethos of the school is therefore just the latest reiteration of an ongoing narrative. (shrink)

Kur’ân’da mescid kavramı daha çok Mescid-i Haram bağlamında gündeme gelmekte ve yeryüzünde kurulan ilk evin/maʿbedin Ka’be olduğu ifade edilmektedir. Mescidler, Mescid-i Haram gibi güven, huzur, istikrar veren özgün yapılardır. Mescidler; terbiye, eğitim, irşâd, tefekkür, birlik ve beraberlik, dayanışma, yardımlaşma vurguları ile toplumun sosyal açıdan gelişmesini sağlar. İslâm tarihinde camilerin ifa ettiği vazifeler, İslâm dininin diğer muharref dinler gibi dinle dünya işlerinin arasını ayırmadığını, dini kalbe hapsetmediğini göstermektedir. Hz. Peygamber ve sahabeler döneminde mescidler çok amaçlı mekânlar olarak kullanılmaktaydı. Mescidlerin Hz. Peygamber (...) dönemindeki fonksiyonelliğini kaybetmesi toplum üzerindeki etkinliğini zayıflatmıştır. Mescidler günümüzde sosyal etkinliklerle canlı duruma getirilmeli ve öyle ki mescidler/camiler hayat olmalıdır. Makalemizde mescid kavramın Kur’ân ve hadislerdeki yeri, önemi, işlevi incelenecek ve mescidlerin tarihsel serüveni ve fonksiyonları hakkında bilgi verilecektir. Çalışmamız, ülkemizde camilerin asli fonksiyonlarına dönmesi ve toplumsal alanda etkinliğinin arttırılması hedeflemektedir. Bunun için yapılması gereken bazı iyileştirme faaliyetleri üzerinde durulacak ve çözüm önerileri sunulacaktır. (shrink)

If Place Spirituality is considered as an attachment experience to a geographic place or an “object,” for Muslims this concept can be explained by the sharia or Islamic law. However, in the highest level of experience as a Muslim, one may attach to God everywhere and at all times, without consideration of any place, time, or object. This experience can clearly be understood with the explanation of the three levels for Muslims: sharia or “conceptual knowledge,” tariqa or “experiential knowledge,” and (...) ma’rifa or “divine spiritual experiences” or “spiritual consciousness”. At the first and second levels, one may have a Place Spirituality, while at the third level the understanding of and connection to God might be enhanced, and the experience to connect to God can be everywhere, all the time. (shrink)

Virtues are standardly characterized as stable dispositions. A stable disposition implies that the virtuous actor must be disposed to act well in any domain required of them. For example, a politician is not virtuous if s/he is friendly in debate with an opponent, but hostile at home with a partner or children. Some recent virtue theoretic accounts focus on specific domains in which virtues can be exercised. I call these domain-variant accounts of virtue. This paper examines two such accounts: Randall (...) Curren and Charles Dorn’s discussion of virtue in the civic sphere, and Michael Brady’s account of virtues of vulnerability. I argue that being consistent with the standard characterization of virtue requires generalizing beyond a domain. I suggest four actions the authors could take to preserve their accounts while remaining consistent with the standard characterization. I also discuss how virtue education could be enhanced by domain-variant accounts. (shrink)

Kavramlar doğru anlamlandırılmadığı takdirde meselelerin anlaşılması noktasında yanlış sonuçlara varmanın kaçınılmaz olduğu bir hakikattir. Fıtrat kavramı bu manada insanın neliği bağlamında başat kavram olarak her daim farklı değerlendirmelere konu olmuştur. İnsanın, gerek kendisini var eden Allah ile olan ilişkisi gerekse hemcinsleriyle ve içerisinde yaşadığı âlemle ilişkisi çerçevesinde bu kavramın anlam alanının tespiti yine ait olduğu dünya üzerinden yapıldığı zaman konu hakkında doğru sonuçların elde edilmesine imkân tanıyacaktır. Kur’ân ve hadislerde yerini bulan fıtrat kavramının anlam alanına yönelik çalışmaların bu alanlarda derinlemesine (...) tahlili noktasında söz konusu metinleri, kendi iç bütünlükleri ve birbirleriyle olan ilişkileri bağlamında meseleyi ele alması, en sağlıklı yol olacaktır. Bu çalışmada kavramın önce sözlük anlamı, türevleri üzerinden ele alınmış daha sonra Kur’ân ve hadislerde geçtiği durumları, belirtilen usûl üzerinden değerlendirmeye tâbi tutulmuştur. Sonuç olarak luğavî anlamı da dikkate alınarak fıtrat kavramı ile Kur’ân’da insanın Allah’la ilişkisine, hadislerde ise insanın doğasındaki sâfiyete ve insanlarla olan ilişkisinde dikkat gerektiren yönüne vurgu yapıldığı ortaya konulmaya çalışılmıştır. (shrink)

Over the past few decades, a body of research has developed examining the academic dishonesty of university and college students. While research has explored academic dishonesty amongst American criminal justice and policing students, no research has specifically focused on investigating the dynamics and correlates of academic dishonesty amongst Australian criminology students. This study drew upon data obtained from a survey of 79 undergraduate criminal justice and policing students studying at an Australian university. Overall, the results suggest that male gender, viewing (...) academic dishonesty as less serious and holding justifications for engaging in this type of behaviour were significant predictors of self-reported academic dishonesty. The findings suggest that more proactive strategies need to be implemented by universities to prevent student involvement in academic dishonesty. (shrink)

Это сборник эссе о наиболее значимых явлениях в современной культуре. Для широкого круга читателей.

Virtues are standardly characterized as stable dispositions. A stable disposition implies that the virtuous actor must be disposed to act well in any domain required of them. For example, a politician is not virtuous if s/he is friendly in debate with an opponent, but hostile at home with a partner or children. Some recent virtue theoretic accounts focus on specific domains in which virtues can be exercised. I call these domain-variant accounts of virtue. This paper examines two such accounts: Randall (...) Curren and Charles Dorn’s (2018) discussion of virtue in the civic sphere, and Michael Brady’s (2018) account of virtues of vulnerability. I argue that being consistent with the standard characterization of virtue requires generalizing beyond a domain. I suggest four actions the authors could take to preserve their accounts while remaining consistent with the standard characterization. I also discuss how virtue education could be enhanced by domain-variant accounts. (shrink)

Letters, one of the types of words in the Arabic language, are used as a complementary element in the sentence. The meanings they have appear with the noun or verb they are used in. It is important which letter means what and what kind of meaning it reveals where it is used. Because the letters can have more than one meaning and this may differ depending on the verb or name used. Cer letters are also among the letters with the (...) mentioned qualities. They carry the meanings they have to the verbs and nouns they are related to. Among these letters, which can have many different meanings, there are some letters that may pose a problem in the translation of the Quran. One of them is the letter of lam. The general usage of the letter Lâm has the meanings of assignment, specialization and talil. In addition, this letter can sometimes be used to express the situation in which an action will result in the future. When the letter Lam is used in this sense, it is called the word akiba. Since the film can be perceived as talil, it can cause many incorrect translations. The situation sometimes goes as far as encountering translations that cannot be mentally explained. This translation problem, which we encounter in some Turkish translations, will be highlighted in this study and solution suggestions will be presented to the problem. After the definition and examples of the relevant letter are revealed, their use in the Qur’an will be examined within the framework of some Turkish translations. Alternative translations will be presented in order to correct the translations found to be problematic. (shrink)

Arap dili ve belâgati Kur’ân’ın doğru anlaşılması ve yorumlanmasında en önemli etkenlerdendir. Apaçık Arapça olarak inen Kur’ân bu dilin en beliğ ve fasih kullanımlarını içerisinde barındırmaktadır. Dili ve kullanımları bilinmeyen bir kitabın doğru anlaşılması mümkün değildir. Bu nedenle Kur’ân’ın doğru anlaşılıp yorumlanması adına birçok çalışma Arap Dili ve Belâgati konularına tahsis edilmiştir. Bu çalışma belâgat ilminin me‛ânî başlığı altında ele alınan fasıl ve vasıl konusunu Kur’ân yorumuna etkisi açısından inceleyecektir. Ardı sıra gelen cümlelerin birbirleriyle ilişkisini konu edinen fasıl ve vasıl, (...) bu cümlelerin hangi durumlarda birbirinden ayrılması, hangi durumlarda bitişik olarak getirilmesi gerektiğini ve bunların sebeplerini ortaya koyar. Bunların üzerine hangi anlamların ortaya çıktığını ifade etmesi yönüyle de Kur’ân yorumu açısından son derece önem arz eder. Özellikle de ayetlerin birbiriyle ilişkisine dair sonuçları olması bakımından ayetler arası münasebet konusunun da ilgi alanına girer. Çalışmada öncelikle fasıl ve vasıl kavramları tarif edilecek, sonrasında da örnek ayetler üzerinden bunların Kur’ân yorumuna etkisi ortaya konulacaktır. (shrink)

Kur’ân’ın yedi harf üzere indirildiğine dair pek çok hadis bulunmaktadır. Konuyla ilgili sahih hadislerde yedi harfin, Kur’ân’ın okunuşuyla ilgili bir olgu olduğu anlaşılmaktadır. Ancak söz konusu hadislerde yedi harfin mahiyetine dair açık bir bilgi yer almadığından bundan maksadın ne olduğu ile ilgili çok fazla görüş ortaya atılmıştır. Zayıf hadislere dayanan birçok görüşe göre yedi harf, Kur’ân’ın okunuşundan ziyade içeriğiyle ilgili bir kavramdır. Kaynaklarda sahiplerine nispet edilmeden aktarılan bu yöndeki görüşler kıraat alanında uzman âlimler tarafından ya zayıf görüşler olarak kabul edilmiş (...) ya da bütünüyle reddedilmiştir. Kuvvetli görüşler arasında ise şu üç görüş diğerlerine nazaran daha çok benimsenmiştir: 1. Kur’ân lafızlarının farklı lehçelere göre okunması 2. Kur’ân lafızlarının eş anlamlı kelimelerle okunması 3. Kur’ân lafızlarının farklı vecihlerle okunması. Kıraat alanında temayüz etmiş bilginler tarafından tercih edilen bu görüşler de ikna edici olmaktan uzaktır. Zira bu görüşlerin hepsinde şâz kıraatler de yedi harfin içeriğine dâhil edildiğinden yedi harfin kısmen de olsa neshedildiği iddia edilmiştir. Ancak Hz. Peygamber’in açık beyanına dayanmadan yedi harfin bir kısmının neshedildiğini iddia etmek mümkün değildir. Son arzada ya da Hz. Osman döneminde yedi harfin neshedildiğini ileri sürmek de zan ve tahminden öteye geçmemektedir. İşte bu çalışmada ilgili görüşler tahlil edilerek sahih olmayan kıraatlerin yedi harfin kapsamına alınamayacağı ve yedi harfin sahih kıraatten farklı bir olgu olamayacağı, böylece kısmen de olsa neshedilemeyeceği ortaya konacaktır. (shrink)

In the late 1940s and early 1950s, the leaders of the Genetics Society of America struggled to find an appropriate group response to Trofim Lysenko’s scientific claims and the Soviet treatment of geneticists. Although some of the leaders of the GSA favored a swift, critical response, procedural and ideological obstacles prevented them from following this path. Concerned about establishing scientific orthodoxy on one hand and politicizing the content of their science on the other, these American geneticists drew on democratic language (...) and concepts as they engaged in this political issue. The relatively weak statements that did emerge from the GSA attracted little attention in the scientific or popular press. The intensely politicized atmosphere of American science complicated the GSA’s task, as domestic concerns about protecting democracy were beginning to constrain academic freedom. In the context of American Cold War culture, Lysenko became just one example of the dangers the Cold War world presented to scientific freedom. (shrink)