Philosophical analysis of Buddhist doctrines; articles.

This article reviews existing state laws related to autonomous vehicle (AV) safety, equity, and automobile insurance. Thirty states were identified with relevant legislation. Of these, most states had one or two relevant laws in place. Many of these laws were related to safety and insurance requirements. Data are needed to evaluate the effectiveness of these laws in order to guide further policy development.

Classical commentary on Yogasūtra of Patañjali, work on Yoga philosophy; includes complete text of Yogasūtra.

Biography of Madhva, d. 1386, exponent of Dvaita philosophy.

On Mādhava, d. 1368, statesman and exponent of Advaita school in Hindu philosophy.

Comparative study on philosophical position (siddhānta) of the Vaibhāṣika, Sautrāntika, Yogācārya, and Mādhyamika schools of Buddhism.

Exhaustive study on Pañcadaśi, verse compendium on Advaita philosophy by Madhva, 13th cent.

Compendium of Advaita school in Hindu philosophy; includes Naiṣkarmyasiddhicandrikā commentary by Jñānottama Miśra.

This study examined correlations between moral value judgments on a 17-item Moral Intuition Survey (MIS), and participant scores on the Short-D3 “Dark Triad” Personality Inventory—a measure of three related “dark and socially destructive” personality traits: Machiavellianism, Narcissism, and Psychopathy. Five hundred sixty-seven participants (302 male, 257 female, 2 transgendered; median age 28) were recruited online through Amazon Mechanical Turk and Yale Experiment Month web advertisements. Different responses to MIS items were initially hypothesized to be “conservative” or “liberal” in line with (...) traditional public divides. Our demographic data confirmed all of these hypothesized categorizations. We then tested two broad, exploratory hypotheses: (H1) the hypothesis that there would be “many” significant correlations between conservative MIS judgments and the Dark Triad, and (H2) the hypothesis that there would be no significant correlations between liberal MIS judgments and Machiavellianism or Psychopathy, but “some” significant correlations between liberal MIS judgments and Narcissism. Because our hypotheses were exploratory and we ran a large number of statistical tests (62 total), we utilized a Bonferroni Correction to set a very high threshold for significance (p = .0008). Our results broadly supported our two hypotheses. We found eleven significant correlations between conservative MIS judgments and the Dark Triad—all at significance level of p < .00001—but no significant correlations between the Dark Triad and liberal MIS judgments. We believe that these results raise provocative moral questions about the personality bases of moral judgments. In particular, we propose that because the Short-D3 measures three “dark and antisocial” personality traits, our results raise some prima facie worries about the moral justification of some conservative moral judgments. (shrink)

Je lui ai associÉ un court extrait d'une revue de questions portant sur le même thème. Implicit memory is revealed when previous experiences facilitate perf on a task that does not require conscious or intentional recollection of those expces. Explicit memory is revealed when perf on a task requires conscious recolelction of previous expces. Il s'agit de defs descriptives qui n'impliquent pas l'existence de deux systs de mÉmo sÉparÉs. Historiquement Descartes est le premier ˆ faire mention de phÉnomènes de mÉmo (...) implicites, Leibniz, Maine de Biran, Bergson en ont Également parlÉ. Korsakoff (1889) avec ses travaux sur les amnÉsiques montre qu'ils sont capables d'utiliser de l'info qu'ils ont acquises dans des Épisodes rÉcents sans pour autant manifester le moindre souvenir de l'Épisode. L'interprÉtation de ces phÉnomènes Était alors que ça renvoyait ˆ des traces en mÉmoire trop tÉnues pour accèder jusqu'au champ de la conscience. Cette interprÉtation va pouvoir être ÉcartÉe par les travaux rÉcents. Thorndike a Également conduit un nbre important de travaux sur MI. Les trauvaux un peu plus rÉcents ont montrÉ qu'un apprentissage antÉrieur pouvait faciliter une perfce sans qu'il y ait ref explicite à l'Épisode d'apprentissage. On a montrÉ aussi l'effet de stimuli subliminaux, qui en tant que tels ne peuvent pas être rappelÉs consciemment, mais qui influencent la conduite ou les jugts ultÉrieurs. Par ex, la prÉsentation de formes sur des temps très courts qui excluent la possibilitÉ d'une perception consciente influence significativement lechoix de formes dans une pÉreuve ultÉrieure de choix forcÉs où les sjts doivent indiquer la forme qu'il prÉfère entre deux. Ils choisissent prÉfÉrentiellement celles qui leur ont ÉtÉ prÉsentÉes de manière subliminale. De même Bargh et al. ont montrÉ que des sjts soumis de manière subliminale ˆ des mots hostiles portent ultÉrieurement des jugts plus nÉgatifs sur une personne target. Il ya Également eu des travaux sur l'apprsge ou le condt without awareness en particulier apprsge implicite de règles de grammaire (ie le sjt peut construire de nouvelles phrases conformes ˆ la syntaxe de celles qui lui ont ÉtÉ prÉsentÉes sans pour autant petre capables d'noncer les règles de grammaire qu'il utilise) Rem: N'est ce pas un pbe de typemÉtacognition??? Enfin, tous les travaux sur le priming sont des elts en faveur de MI: Facilitation in the processing of a stimulus as a function of a recent encounter with the same stimulus. Type de perfce sur lesquels les effets de priming ont ÉtÉ dÉmontrÉs: -T‰ches de dÉcision lexicale: Le sjt doit dire si la cha"ne de caractères qu'on lui prÉsente est un mot ou pas: Le temps de latence est beaucoup plus court si la cha"ne a dÉjˆ ÉtÉ prÉsentÉe une première fois. -Mesures de temps d'identification de mots en rpÉsentation tachitoscopiques -ComplÉmentation de mots: les sjts ont tendance ˆ complÉter pour crÉer les mots qui leur ont ÉtÉ prÉsentÉs antÉrieurement. L'intÉrêt pour le paradigme de priming se retouve chez les gens qui s'intÉressent ˆ: -reconnaissance de mots et organisation lexicale. les effets de priming permettent de faire des hyps sur l'accès lexical et la reprÉsentation. -M. Épisodique: travux sur les amnÉsiques qui ne se souviennent pas qu'on vient de leur prÉsenter des mots mais qui manifestent une mÉmoire implicite lorsqu'on leur fait faire de la complÉmentation de mots. DISSOCIATION ENTRE M.I. ET M EXPLICITE 1-Si de nombreux travaux montrent que la M explicite est influencÉe par le travail d'Élaboration (profondeur de traitement) en jeu pendant la première phase d'Étude des stimuli, il semble que la MI ne le soit pas. 2-Le changt de modalitÉ (par ex auditif -> visuel) entre la phase d'Étude et la phase de test provoque une attÉnuation importante de l'effet de priming si le test est un test de MI mais pas si c'est un test de ME. 3-Les effets de primings persistent assez largement sur plusieurs jours ce qui n'est pas le cas des perfces ˆ une Épreuve de reconnaissance. 4-Les perfces sur des tests de MI ne semblent pas influencÉes par des manipulations d'interfÉrences proactives ou rÉtroactives dont on sait qu'elles influencent les perfces en ME. 5-Absce de corrÉlation entre perfces ˆ des tests de reconnaissance et perfces ˆ une Épreuve de complÉmentation de mots. SIMILARITES ENTRE PRIMING ET REMEMBERING 1- A certaines conditions les durÉes de rÉtention on des effets parallèles sur les effets de priming et les mesures de ME (REm: en partie contradictoire avec 3 ci dessus) 2-La manipulation du contexte de la liste lors de la phase d'Étude affecte ˆ la fois les perfces en reconnaissance et en identification de mots. 3- ME et MI sont influencÉes par des associations nouvellement acquises entre des paires de mots non reliÉes (Rem: contradictoires avec 4 ci dessus ??) 4- Rem: Le contraire de 1 du pt "dissociation" !!!! dans une manip particulière 5-Johnston et al. ont montrÉ que des mots identifÉs plus rapidement Étaient plus svt jugÉs comme 'old' dans une t‰che de reconnaissance que les mots identifiÉs plus lentement. Il n'est pas exclu que les phÉnomènes que l'on interprètent comme relevant de MI soient parfois de la ME involontaire cad des cas o les cues fournis dans le test conduisent ˆ un souvenir involontaire mais totalement conscient. LES INTERPRETATIONS THEORIQUES DE MI 1-Les effets de priming sur des test de MI sont attribuables ˆ l'activation temporaires de reprÉsentations ou structures de K prÉ-existantes . Cette activation est supposÉe avoir lieu de manière automatique, indÉpendamment des processus d'Élaboration nÉcessaires pour Établir de nouvelles traces Épisodiques. 2- les difÉrences entre ME et MI sont dues ˆ la nature et aux relations entre les processus d'encodage et de rÉcupÉration. Une version de cette approche est celle qui s'appuie sur la distinction entre processus dirigÉs par les donnÉes et processus dirigÉs par les concepts. Ces derniers reflètent des activitÉs initiÉes par le sjt comme l'Élaboration, l'organisation et la reconstruction, c'est sur ce type de processus que reposerait la ME alors que la MI reposerait sur des processus data-driven. 3-ME et MI renvoient ˆ des systs sous jacents diffÉrents. Pour Cohen & Squire (1984), la ME est supportÉe par une M DECLARATIVE , syst qui est en jeu dans la formation de nouvelles reprÉsentations. La MI repose sur un syst PROCEDURAL dans lequel la M se manifeste par des modifications on line de procÉdures ou opÉrations de traitement. Le syst de M Épisodique est vu comme la base pour le souvenir explicite d'evts rÉcents tandis que la M sÉmantique est responsable des perfces sur des tests de MI. Chacune de ces approches est conforme ˆ certaines des donnÉes recueillies mais pas ˆ d'autres. (shrink)

1. Shinpi tetsugaku -- 2. Isurāmu bunka -- 3. Roshia-teki ningen -- 4. Imi no kōzō -- 5. Isurāmu tetsugaku -- 6. Ishiki to honshitsu -- 7. Kōran -- 8. Kōran o yomu -- 9. Tōyō tetsugaku -- 10. Sonzai ninshiki no michi -- 11. Rūmī goroku -- [12] Taidan teidanshū, chosaku mokuroku.

İnsanın yaratılması, dünyaya gönderilmesi ve iradesiyle birlikte sorumlu kılınması âlemde mevcut iyilik ve kötülüğü anlama ve anlamlandırma çabasını da kapsamaktadır. Bu açıdan âlemde iyilik ve kötülük meselesi ile ilintili olarak insanın ne olduğu ya da insanın iyilik ve kötülük vasıflarını barındırmasının ne anlama geldiği ilâhî dinlerin de sorduğu ortak sorulardandır. Dînî disiplinler içerisinde insanın ne olduğu, iyi ve kötü eylemleri bir mesele olarak Hâlık-mahlûk ilişkisi açısından tasavvufun da konusu olmuştur ve Mevlânâ da (öl. 672/1273) eserlerinde insanın iyi ve kötü vasıflarını, (...) bir yandan insanın seçkinliği bir yandan özgürlüğü ve sorumluluğu bağlamında irdeleyen bir mutasavvıf olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu düşünme biçimi aynı zamanda onun Tanrı, âlem, aşk, âşık, mâşuk, hayat, ölüm insanın iradesi gibi konularını da kapsayan bir yaklaşımdır. Dolayısıyla insandan bahsetmek bazen doğrudan bazen de dolaylı olarak birbiriyle ilintili farklı meseleleri de konu edinmeyi zorunlu kılmaktadır. Bununla birlikte insanın irade edebilmesi onun bir takım yerilen ve övülen vasıfları da kendinde barındıran bir varlık olduğu anlamına gelmektedir. Çünkü temyiz edebilmek iyilik ile kötülüğün birlikte var olması anlamına gelmekte olup kötülüğün de iyilikle birlikte konu edilmesini gerektirir. Bu durumda insanın seçkinliği ile onun kötülüğe olan meyli ya da kötülüğü tercih etmesi nasıl açıklanabilir? Âlemde sadece iyiliğin değil kötülüğün de mevcut olması yanında insana irade ve ihtiyar verilmesi bir lütuf olarak tasavvur edilebilir mi? Mevlânâ’nın düşüncesinde iyilik ve kötülük ya da âlemde iyilik ve kötülüğün mevcudiyeti ne anlama gelmektedir? Bu makalede insanın yaratılışı, irâdî eylemleri ve âlemde iyilik-kötülük meselesi rahmet kavramı etrafında teklif, irade ve sorumluluk açısından irdelenmekte; söz konusu meseleler Mevlânâ’nın Mesnevî’si başta olmak üzere Fîhi Mâ Fîh isimli eserleri bağlamında analiz edilmektedir. Sonuç itibariyle Mevlânâ insanın ve âlemin yaratılmasını rahmet ve lütuf olarak görürken insana irade verilmesini de onun seçkin kılınması olarak yorumlamaktadır. Bu seçkinlik ilk olarak Hakk’ı bilmeye ve insanın Hakk’a karşı sorumlu kılınmasına mâtuftur. Nitekim iyilik ve kötülük ya da hastalık ve şifa gibi zıtları barındıran bu kesret âlemi zıddı olmayan bir varlık olarak Yaratıcı’ya işaret etmektedir. Böylelikle Mevlânâ bir yandan âlemdeki delil ve işaretleri Hakk’ın kudret ve rahmetine tevdi ederken bir yandan da âlemde mevcut iyilik ve kötülüğü insanın iradesiyle bağlantılı olarak anlamlandırmaya çalışır. (shrink)

Kadınların mukaddes görevlerini, insan neslinin devamlılığını sağlamayı yerine getirebilmelerine imkân veren aylık kanama dönemlerinin ironik bir şekilde kirlilik sebebi sayılması kadim bir kabuldür. Belki de ilkel inançlarda kana yüklenen tabu anlamı bu kabulün benimsenmesinde rol oynamıştır. Her ne kadar feminist akımlarla beşeriyet tarihinin başlangıcındaki anaerkil dönemde kadınlara kutsallık katan doğurganlıklarının bir uzantısı olan adet görmelerinin, ataerkil düzene geçişle bir aşağılanma ve murdarlık sebebi sayılmaya başlandığı iddia edilmiştir. Fakat bu görüşün dayanakları doğruluğunu ispatlayacak sağlamlıkta olmadığı gibi alanın uzmanlarınca da ortaya atılmıştır. (...) Bir hukukçunun mitolojik anlatıları da referans alarak yaptığı taraflı bir antropolojik okumadır. Ayrıca tarihi süreçte kadınların regl dönemlerindeyken bereket ve şifa kaynağı görüldüklerinin de etrafına pislik bulaştıran bir murdarlık halinde kabul edildiklerinin de örnekleri bulunmak mümkündür. Bununla birlikte hayızlı kadını kirli kabul eden anlayışın daha yaygın olduğu söylenebilir. Özellikle bu güne ulaşan şekliyle Yahudilikte, Cennette işlediği ilk günah sebebiyle cezalandırılmasının sonucu olarak adet gördüğü kabul edilen kadın, manen kirlidir ve bu kiri dokunduğu her şeye bulaştırdığından tecrit edilmelidir. Kanaması bittiğinde temizlenmesiyse özel ritüellerle mümkündür. Zaten Yahudilikte kirlilik sebepleri ve kirliliğin toplumda yaygınlaşmaması için alınması gereken tedbirler ile ilgili ahkâm, geniş ve karmaşıktır. Onlara göre cüzzam hastalığına yakalanmak da kirlilik sebeplerindendir ve cüzzamlı olan kişi de, özellikle din adamlarından, tecrit edilmelidir. Güncel Hristiyanlık, Yahudiliğin hayızlı kadınla ilgili düzenlemelerinin neredeyse uygulanamaz yükünden hepsini yok sayarak kurtulmuştur. Fakat ontolojik açıdan kadını ilk günahtan sorumlu tutma anlayışını genel olarak devam ettirmektedir. Cüzzamlıysa Hz. İsa (as) aracılığıyla tedavi edilerek Tanrı'nın rahmetinin ulaştığı bir konuma gelmiştir. İslam dini ise ilk günahı işlemede kadına ayrı bir sorumluluk yüklemediği gibi adet dönemini de bir kirlilik sebebi saymaz. Ama Medine'de Yahudilerle bir arada yaşayan Müslümanların, İslam öncesi Arap kültüründe de bulunan adetli kadını kirli sayma inancından etkilendiği anlaşılmaktadır. Öyle ki Yahudiler gibi hayızlı eşlerini evden çıkarmaları gerekip gerekmediğini, yaptıkları yemeği yiyip yiyemeyeceklerini sorgulamışlardır. Hz. Muhammed (as), hayızlı kadın hakkında indirilen ayetteki ifadeleri açıklarken, kadınları kirli kabul edip tecrit etmenin yanlış bir yorum olduğunu vurgulamıştır. Aksine bu dönemdeki kadınların temiz oldukları hakikatini hem sözleriyle hem de uygulamalarıyla göstermiştir. Sünnete uygun davranışın adetli eşle, tam bir cinsel birliktelik hariç, ilişkinin devam ettirilmesi olduğunu açığa çıkaran rivayetlerin sayısı çoktur. Öncellikle uygulamaya bizzat şahit olan müminlerin annelerinden ve diğer sahâbeden; Hz. Peygamber'in hayızlı eşiyle aynı yatak ve yorganı kullandığını, aynı sofrada yemek yediği hatta onun ısırdığı yerden ısırıp bardakta dudağının değdiği yerden içtiğini, hayızlı kadının elinin, kan bulaşmadıkça giydiklerinin, tükürüğünün temiz olduğunu açıklayan bilgiler aktarılmaktadır. Yine de konu etrafındaki tartışma ve yanlış uygulamalar tabiîn döneminde devam etmiştir. Zira adetli eşle yatılır mı, aynı yorgan kullanılır mı, yaptığı yemek yenilir mi, döktüğü suyla abdest alınır mı gibi sorgulamalar sürdürülmüştür. Hz. Peygamber'in aile efradından İbn Abbas'ın hayızlı hizmetlisine saçını taratmaktan çekindiği, tabiîn fakihlerinden loğusalık kanaması bittiği halde eşini kırk gün geçmeden yanına kabul etmeyenin veya aynı yorganla yatmamayı tavsiye edenin olduğu nakledilmektedir. Kadim inançların değişiminin zorluğu bu örnekte de açığa çıkmaktadır. Ayrıca kadınların aybaşı hali İslamî literatürde çoğunlukla fıkhî açıdan ele alınmıştır. Çünkü kadınların bu dönemde bulunması ibadetler ve muamelat açısından farklı sonuçlar doğurmaktadır. Bu arada kadınla ilgili kökleri Eski Ahid'deki yaratılış kıssasına giden ontolojik suçluluğu ve cezayı hak ettiği inanışlarının Hz. Peygamber'in sünnetiyle ret edilmesinin önemi dikkatten kaçmaktadır. Kur'an'ın deyimiyle eza/sıkıntı çeken kadına muhabbet ve ilgi gösterip desteklemenin sünnette vurgulanması da meselenin ihmal edilen bir yönüdür. Oysaki nasıl cüzzamlı Hz. İsa aracılığıyla uzak durulması gereken murdarlıktan Allah'ın bir peygamberi aracılığıyla şifa ulaştırılmasına layık kulu konumuna geldiyse, hayızlı kadın da Hz. Muhammed'in sünnetindeki uygulamayla bir arada yaşanacak, manen temiz kişi konumuna getirilmiştir. (shrink)

In a recent study appearing in Neuroethics, I reported observing 11 significant correlations between the “Dark Triad” personality traits – Machiavellianism, Narcissism, and Psychopathy – and “conservative” judgments on a 17-item Moral Intuition Survey. Surprisingly, I observed no significant correlations between the Dark Triad and “liberal” judgments. In order to determine whether these results were an artifact of the particular issues I selected, I ran a follow-up study testing the Dark Triad against conservative and liberal judgments on 15 additional moral (...) issues. The new issues examined include illegal immigration, abortion, the teaching of “intelligent design” in public schools, the use of waterboarding and other “enhanced interrogation techniques” in the war on terrorism, laws defining marriage as the union of one man and one woman, and environmentalism. 1154 participants (680 male, 472 female; median age 29), recruited online through Amazon Mechanical Turk, completed three surveys: a 15-item Moral Intuition Survey (MIS), the 28-item Short Dark Triad personality inventory, and a five-item demographic survey. The results strongly reinforce my earlier findings. Twenty-two significant correlations were observed between “conservative” judgments and the Dark Triad (all of which were significant past a Bonferonni-corrected significance threshold of p = .0008), compared to seven significant correlations between Dark Triad and “liberal” judgments (only one of which was significant past p = .0008). This article concludes by developing a novel research proposal for determining whether the results of my two studies are “bad news” for conservatives or liberals. (shrink)

al-Juzʼ al-awwal. al-Taʼsīs al-Qurʼānī al-muʻāṣir li-ʻilm uṣūl al-fiqh al-muqāran, dirāsah istiqrāʼīyah fī al-manjhaj wa-al-athar al-qānūnī -- al-Juzʼ al-thānī. Handasat al-insān al-qānūnī, dirāsah iṭārīyah fī mutatāliyat al-muthul wa-taṭwīʻ al-insān al-muntaẓim -- al-Juzʼ al-thālith. Tiknūlūjyā al-taʻāẓum al-insānī, ruʼyah fikrīyah iṭārīyah fī al-handasah wa-ṣināʻat al-insān al-qānūnī -- al-Juzʼ al-rābiʻ. al-Lā yaqīn al-ẓarfī, dirāsah fī al-masārāt al-falsafīyah al-ʻilmīyah wa-al-qānūnīyah lil-zamakān -- al-Juzʼ al-khāmis. Lughat ṣināʻat al-naṣṣ al-qānūnī, dirāsah fī al-naẓarīyah wa-al-taṭbīq -- al-Juzʼ al-sādis. Ibtikār al-manhaj al-qānūnī bayna al-usus al-ʻilmīyah wa-al-taṣawwurāt al-naẓarīyah wa-al-ʻilmīyah -- al-Juzʼ (...) al-sābiʻ. al-istidlāl al-istiqrāʼī li-qānūn al-mustaqbal fī al-nānū tiknūlūjī -- al-Juzʼ al-thāmin. Naẓarīyāt muʻāṣirah fī ḍawʼ al-manhaj al-Sanhūrī lil-ʻalāqah al-baynīyah lil-qānūn wa-al-sharīʻah -- al-Juzʼ al-tāsiʻ. al-Ḥayāh al-shakhṣīyah wa-al-mawt, naẓarāt qānūnīyah falsafīyah fī al-mafhūm, al-tamyīz, al-miʻyār -- al-Juzʼ al-ʻāshir. Falsafat al-qānūn fī ʻālam al-ḥadāthah wa-mā baʻda al-ḥadāthah. (shrink)

İrap Arap dili ve İslami ilimlere dair tedvin faaliyetlerinin başlangıcından bu yana önemini devam ettiren bir olgudur. Bu sebeple farklı alanları konu alan İslami ilimlerin çoğunda esas alınan unsurlardan birisi olmuştur. Bu alanlardan biri olan ve öncelikli hedefi Kur’ân’ın anlaşılmasına katkı sağlamak olan tefsirin de önemli bir parçasıdır. Zira dile ait özelliklerin tam manasıyla gözetilmesiyle ancak doğru bir tefsir faaliyetinden söz etmek mümkün olabilmektedir. Arap dilinin tefsirle ilgili en bariz özelliklerinden biri ise iraptır. Bundan dolayı her bir müfessirin tefsir yönteminde (...) irap önemli bir yer işgal etmektedir. Tefsirinde iraba önemli bir yer ayıran müfessirlerden Beyzâvî, İslam âleminde ve özellikle Osmanlı âlimleri nazarında kabul görmüş bir müfessirdir. Nitekim tefsiri; şerh, haşiye, ihtisar vb. yönlerden başka çalışmalara konu olmuştur. Ayrıca bazı tefsir çalışmaları da bu tefsir esas alınarak oluşturulmuştur. Bu çalışmada Beyzâvî ve Osmanlı dönemi âlimlerinden olan Lütfullah el-Erzurûmî’nin tefsiri, irabı ele alışları noktasında karşılaştırılmıştır. Lütfullah el-Erzurûmî’nin iraba dair görüşlerinin çoğuna Beyzâvî’nin kaynaklık ettiği, Beyzâvî ile aynı düşündüğü noktalarda onun görüşlerini özetleme, açıklama veya yorumlama yoluna gittiği görülmüştür. Bazı durumlarda ise kendisinin dile ve özellikle iraba vukufiyetini gösteren bir tarzda Beyzâvî’nin görüşlerine katılmamıştır. Bu durumda Zemahşerî, Râzî, Ebû Hayyân başta olmak üzere daha başka müfessirlerin görüşleriyle kendi görüşünü desteklemiştir. Bazı örnekler üzerinden iki müfessirin iraba dair görüşlerinin karşılaştırmalı incelemesini yapan bu çalışmada bu iki müfessirin eserlerinden başka tefsirlerinde irabın önemli bir yer işgal ettiği zikri geçen müelliflerin eserleri de konuyla ilgisi bağlamında incelenmiştir. Özet: Açıklamak ve beyan etmek anlamlarına gelen i‘râb, Arap dilinde kelimelerin sonlarındaki alametleri düzenleyerek, kelimelerin birbirleriyle irtibatlarını kuran ve bu sayede anlam değerlerini belirleyen kurallar sistemidir. Dolayısıyla i‘râb, cümlede anlam belirsizliklerini ortadan kaldırarak anlam inceliklerinin ortaya çıkmasını sağlayan ve bu sayede sözdeki derin anlamların anlaşılma yolunu kolaylaştıran bir role sahiptir. Bu yüzden i‘râb, Arap dilcilerinin yanı sıra hadis, fıkıh, kelam gibi dile ilişkin özelliklerin gözetildiği alanlarda eser veren müelliflerin de çalışmalarını dayandırdıkları temel noktalardan birisi olmuştur. Kur’ân-ı Kerîm’in tefsirinde de i‘râb başta gelen unsurlardan biri olmuştur. Nitekim i‘râb kaidelerinin konulmasındaki temel dinamik, Kur’ân’ı Kerîm’i lahn adı verilen hatalı okumalardan korumak olmuştur. Tefsirciler de Kur’ân’ı Kerîm’i anlamada i‘râbdan çokça faydalanmışlardır. Tefsîr-i Beyzâvî diye de bilinen Envâru’t-tenzîl ve esrâru’t-te’vîl adlı eserinde Kur’ân’ı anlamada i‘râb özelliklerine sıkça başvuran âlimlerden birisi meşhur tefsirci Abdullah b. Muhammed el-Beyzâvî’dir (ö. 685/1286). Bu eser ilim çevreleri tarafından kabul görmüş bir tefsirdir. Beyzâvî gibi tefsirinde i‘râbı çokça kullanan bir diğer alim Muhammed b. Lutfullah el-Erzurûmî (ö. 1202/1788) olup Göğsügür Lütfullah Efendi olarak da bilinmektedir. Osmanlı dönemi âlimlerinden olan ve birçok ilim dalında eser veren Lutfullah el-Erzurûmî’nin tefsirinin adı Râmûzu’t-tahrîr ve’t-tefsîr olup bu tefsirin dil ve i‘râb özelliklerine geniş yer ayırması sebebiyle lugavî tefsir olarak da nitelendirilmesi mümkündür. Müellif bu tefsirinde Beyzâvî’nin i‘râba dair görüşlerinden istifade etmenin yanında çoğu zaman onun görüşlerini açıklama yoluna gitmiştir. Bununla birlikte i‘râba dair mevzularda Zemahşerî, Râzî, Ebû Hayyân ve daha başka âlimlerin görüşlerinden de yararlanmıştır. Bu çalışmada Beyzâvî’nin Envâru’t-tenzîl ve esrâru’t-te’vîl’i ile Lütfullah el-Erzurûmî’nin Râmûzu’t-tahrîr ve’t-tefsîr’i, i‘râbı ele alışları açısından karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Çalışmada bu iki tefsirin seçilmesindeki belirleyici etken eserlerin i‘râbı ele alış yöntemlerinin benzerlik arz etmesidir. Bazı örnekler üzerinden konuyu karşılaştırmalı olarak inceleyen bu çalışmanın amacı iki müfessirin Kur’ân ayetlerini anlamada i‘râba yaklaşımlarını tespit etmek suretiyle bu iki müfessir arasındaki i‘râb değerlendirmeleri bağlamındaki ilişkinin niteliğini belirlemektir. Çalışmanın diğer bir amacı Beyzâvî’den sonra yaşamış olan Lütfullah el-Erzurûmî’nin onunla aynı düşündüğü veya farklı görüşe sahip olduğu noktalardaki değerlendirmelerini incelemektir. Bu noktada, her iki eserde yer alan i‘râb örnekleri üzerinden incelenen konu, eserlerinde i‘râba geniş yer veren Zemahşerî, Râzî, Ebû Hayyân ve daha başka tefsircinin görüşleriyle de mukayeseli olarak değerlendirilmiştir. Bu çalışmada i‘râba dair görüşleri değerlendirilen her iki alim kuşkusuz çeşitli yönleriyle birçok çalışmaya konu olmuştur. Yıllar geçtikçe şöhreti daha da artan ve eserleri daha çok ilgi gören Beyzâvî hakkındaki çalışmalar daha fazladır. Konumuzla alakalı olarak tefsirindeki yöntemi ve ayetleri anlamlandırmada i‘râbı kullanış tarzını inceleyen çalışmalar bulunmaktadır. Ancak bu çalışma, önceki çalışmalardan farklı olarak Beyzâvî’nin tefsirindeki yöntemi ve tefsirde dile ait özellikleri ve i‘râbı nasıl kullandığını açıklamaktan ziyade Beyzâvî ile ondan sonra yaşamış olan Lütfullah el-Erzurûmî’nin tefsirlerinde irabı ele alış tarzlarını mukayeseyi konu edinmektedir. Diğer taraftan Lütfullah el-Erzurûmî, Beyzâvî kadar çalışılmamış olsa da bazı eserlerinin çeşitli çalışmalara konu olduğu görülmektedir. Eserlerini dil yönünden inceleyen çalışmalar da bulunmaktadır. Ancak bu çalışma Beyzâvî’nin tefsirde i‘râbı ele alışını da değerlendirmekle birlikte iki müellifin bu konudaki görüşlerinin kıyaslamasını yaparak tefsirinde Beyzâvî’nin i‘râba dair görüşlerine başvuran Lütfullah el-Erzurûmî’nin onunla ittifak ettiği ve farklı düşündüğü tarafları ve bu farklılıkların kaynaklarını ortaya koymaya çalışmaktadır. Ayrıca Lütfullah el-Erzurûmî’nin Beyzâvî’yle ortak görüşe sahip olduğu noktalarda onun görüşlerini ele alış tarzının alıntılama, açıklama veya atıf yapma gibi şekillerden hangisiyle gerçekleştiğini tespit ederek buradan bir değerlendirme yapmayı amaçlamaktadır. Öte yandan farklı düşündüğü noktalarda ise bu görüşün önceki âlimlerin görüşlerinin değerlendirilmesi neticesinde birinin diğerine tercih edilmesi şeklinde mi yoksa bizzat müellifin kendi görüşü mü olduğu belirlenmeye çalışmaktadır. Çalışmaya konu olan iki eserdeki i‘râba dair mevzuların ele alınış biçimiyle ilgili olarak şu sonuçlara ulaşılmıştır: Lütfullah el-Erzurûmî çoğunlukla Beyzâvî’nin görüşüne tabi olmuştur. Beyzâvî’nin çoğu görüşünü özetleme yoluna gitse de bazı durumlarda açıklama yapma ihtiyacı hissetmiştir. Çalışmada bazı örnekleri sunulan bu konuya dair daha çok örnek her iki müellifin eserinden verilebilir. İhtilaf ettiği konularda ise diğer tefsirlerde daha isabetli gördüğü görüşleri sunmuştur. Beyzâvî’ye katılmadığı noktalarda ise başta Zemahşerî’nin Keşşâf’ı olmak üzere Râzî’nin Mefâtîhu’l-gayb’ı, Ebû Hayyân’ın el-Bahru’l-muhît’i ve daha başka tefsirlerdeki i‘râba dair görüşlerden yararlanmıştır. Bazı görüşlerinde ise gerek Beyzâvî gerek diğer müfessirlerin görüşlerine katılmayarak kendi görüşünü belirtmiştir. İraba dair bu değerlendirmeler, önceden dile getirilmemiş müellife ait bir görüş olabildiği gibi anlamı belirlemede açık etkisi olan herhangi bir görüşün üstün tutulması tarzında da tezahür edebilmiştir. Lütfullah el-Erzurûmî, Beyzâvî’nin görüşlerine katıldığı durumlarda bunu çeşitli deliller sunarak gerekçelendirmiştir. Bu husus, kadim müfessirleri takip eden sonraki müfessirlerin tefsirdeki rolünün sadece özetleme veya şerh etme şeklinde gerçekleşmediğini, bilakis kendilerine has yöntem, değerlendirme ve kıstaslarının bulunduğunu göstermektedir. Öte yandan çalışmaya konu olan iki eserin karşılaştırılmasıyla ortaya çıkan bu sonuçlar, kadim âlimlerin gerek dil alanında gerek diğer alanlarda sonrakilere bıraktığı bilgi birikimi ve teliflerin bolluğuna rağmen kapsamlı inceleme ve araştırmalar neticesinde onların elde edemedikleri bir takım neticelere sonrakilerin ulaşabileceğini de ortaya koymaktadır. (shrink)

Değerli okuyucularımız, Cumhuriyet İlahiyat Dergisi’nin 24. Cilt 1. Sayısına hoşgeldi-niz. Bu sayımızla birlikte 23 yılı geride bırakmanın gururunu ve mutluluğunu yaşıyoruz. Akademi dünyasında değerli bilimsel çalışmalar yapmak kadar yapılan çalışmaları geniş bir okuyucu kitlesine ulaştırmak da önemlidir. Günümüzde neredeyse tüm bilimsel birikime online erişim vasıtasıyla ulaşmak mümkündür. Türkiye’de din bilimleri alanında yapılan araştırmalar da kütüphanelerin sınırlarını aşıp tüm dünyaya ulaşmayı hak etmekte-dir. Cumhuriyet İlahiyat Dergisi sahip olduğu format ve yayın ilkeleriyle uluslararası yayın kriterlerini karşılayarak son beş yılda çok hızlı bir (...) ivme kazanmış ve ilim dünyasının dikka-tini çekmeyi başarmıştır. Dergimiz bünyesinde geliştirilen İsnad Atıf Sistemi ve dergimizin öncülüğünde gerçekleştirilen çalıştaylar ile de İlahiyat Alan Dergilerine örneklik teşkil et-mektedir. Bu anlamda dergimizin hem yeni bir ekol oluşturduğunu hem de yazarlarımızdan aldığımız çok sayıda olumlu geri bildirimlere dayanarak akademik yayıncılığın kalitesini artıran bir okul vazifesi gördüğünü söylemek mümkündür. Dergimizin yeni sayısının yayınlanması vesilesi ile sizlerle iki güzel haberi paylaş-maktan mutluluk duyuyoruz. İlki Cumhuriyet İlahiyat Dergisi Scopus’ta taranan Türkiye menşeili ilahiyat dergileri arasında uluslararası atıf puanı ile 1. Sıraya yükselmiştir. Şu anda ilgili Indexte Türkiye menşeili üç ilahiyat dergisi bulunmaktadır. İkinci olarak ESCI indekste yer alan Dergimizin Web of Science tarafından izlenmesine devam edilmektedir. Yaklaşık iki yıldır süren izleme sürecinin sonunda dergimizin AHCI veya SSCI indekslere kabul edilme durumu bu yılın sonuna kadar sonuçlanacaktır. Web of Science temsilcileriyle görüşmele-rimiz ve dergi olarak akademik, etik ve teknik her türlü gerekliliği yerine getirmiş olmamız nedeni ile olumlu bir sonuç beklemekteyiz. 15 Haziran ve 15 Aralık’ta olmak üzere yılda 2 sayı ve 1 özel sayı yayınlamayı mis-yon edinmiş olan dergimiz yeni yayın döneminde de yoğun bir ilgiye mazhar olmuştur. 1ocak – 15 Mart 2020 döneminde Din Bilimlerinin birçok alanından 86 makale değerlendi-rilmek üzere dergimize ulaşmıştır. Yayın ilkelerimiz ve İsnad Atıf Sistemi gözönünde bulun-durularak gerçekleştirilen ön kontrolden sonra makaleler intihal tespit programı kullanıla-rak kontrol edilmiştir. Ön kotrolü tamamlanan ve benzerlik oranı %15’in altında olan maka-leler hakem değerlendirme sürecine gönderilmiştir. Bu sayımızda, söz konusu 86 çalışma içinden ön değerlendirme ve intihal taramasın-dan geçen, hakemlerimizin de akademik içerik açısından yayımlanmasını uygun bulduğu 25 orijinal araştırma makalesi sizlerin dikkatine sunulmuştur. Ayrıca bu sayımızda hakem süreci tamamlanan 14 makale Dergi Yayın Kurulumuz tarafından Aralık sayımızda yayın-lanmak üzere kabul edilmiştir. 15 Haziran 2020 itibariyle dergimizi tarayan ulusal ve uluslararası indeksler hakkın-da da sizlere bilgi sunmak istiyoruz. Dergimizi tarayan başlıca indeksler ve taramaya başla-ma tarihleri şöyledir: WORLDCAT (Başlangıç: 15/12/1996) ULAKBİM TR DİZİN (Kabul: 13/11/2015; 2012 Yılı 16. Cilt 1. Sayıdan itibaren) CROSSREF DOI (Başlangıç: 15/06/2014) OAJI / Open Academic Journals Index (Kabul: 08/08/2015) SHERPA/RoMEO (Kabul: 21/08/2015) INDEX COPERNICUS INTERNATIONAL (Kabul: 08/12/2015) OPENAIRE (Başlangıç: 15/12/2015) ERIH PLUS: The European Reference Index for the Humanities and the Social Scien-ces (Kabul: 25/03/2016) TEI: Türk Eğitim İndeksi (Kabul: 20/04/2015) DRJI: Directory of Research Journals Indexing (Kabul: 25/04/2016) ESJI: Eurasian Scientific Journal Index (Kabul: 29/04/2016) SIS: Scientific Indexing Services (Kabul: 04/05/2016) SAIF / Scholar Article Impact Factor (Kabul: 05/05/2016) SOBIAD: Sosyal Bilimler Atıf Dizini (Kabul: 07/05/2016) ATLA RDB©: ATLA Religion Database© - EBSCO (Başlangıç: 20/05/2016) PKP INDEX: Public Knowledge Project Index (Kabul: 09/06/2016) ASOS: Academia Social Science Index (Kabul: 15/06/2016) BROWZINE Academic Journal Collections (Kabul: 07/07/2016) J-GATE: E-Journal Gateway (Kabul / Accepted: 07/07/2016) ROAD: Directory Of Open Access Scholarly Resources (Kabul: 24/08/2016) DOAJ: Directory of Open Access Journals (Kabul: 02/09/2016) MLA International Bibliography -EBSCO ve ProQuest (Başlangıç: 14/06/2016) İDEALONLİNE: Türkçe Online Kütüphane (Kabul: 21/09/2016) CEEOL: Central and Eastern European Online Library (Kabul: 06/10/2016) EBSCO Humanities International Index (Başlangıç: 07/01/2016) EBSCO Humanities Source Ultimate (Başlangıç: 07/01/2016) RESEARCH BIB: Academic Resource Index (Kabul: 25/01/2017) CORE Database (Kabul: 30/01/2017) PHILPAPERS: Bibliography of Philosophy (Kabul: 01/02/2017) ROOT INDEXING: Journal Abstracting and Indexing (Kabul: 12/02/2017) SWI: Scientific World Index (Kabul: 17/03/2017) ESCI: Emerging Sources Citiation Index (Başlangıç: 01/01/2016) ProQuest (Kabul: 27/10/2017) EuroPub (Kabul: 08/11/2017) Index Islamicus (Kabul: 13/12/2017) Scopus (Başlangıç: 01/01/2016; 20/1; Kabul: 23/01/2018) Dergimizin 24. Cilt 1. Sayı’sında Din Bilimleri alanından birçok güncel ve ilgi çekici araştırmayı sizlere sunmaktan heyecan ve mutluluk duyuyoruz. Bize emanet edilen değerli çalışmaları uluslararası alana taşımak için geniş bir ekiple tüm gayretimizi gösterdiğimizi ifade etmek isteriz. Yeni sayımızda başta makale sahibi değerli bilim insanlarımıza, yayın, danışma ve hakem kurullarımıza, Rektörlüğümüz Basımevi personeline ve özellikle dergimizin yayın aşamasında değerli emekleri olan alan editörlerimiz Dr. Öğr. Üyesi Adem Çiftçi, Arş. Gör. Maruf Çakır, Arş. Gör. Esma Güneş, Arş. Gör. Bayram Ünce, Arş. Gör. Sena Kaplan, Arş. Gör. Gülistan Aktaş, Arş. Gör. Hamit Demir, Arş. Gör. Merve Yetim, Arş. Gör. Rukiye Göğen, Arş. Gör. Ömer Faruk Özbek, Arş. Gör. Salime Bera Kemikli, Arş. Gör. Naim Yaman, Arş. Gör. Sema Tombul, Arş. Gör. Nurgül Akdoğan, Arş. Gör. Ayşe Mine Akar, Arş. Gör. İlknur Bahadır, Arş. Gör. Mustafa Said Akdoğan, Arş. Gör. Adil Koyucu ile Arapça dil editörü Prof. Dr. Ömer Faruk Yavuz ve İngilizce dil kontrolü sorumluluğunu üstlenen alan editörlerimiz Dr. Öğr. Gör. Miyase Yavuz Altıntaş, Dr. Öğr. Üyesi Zuhal Ağılkaya Şahin, Dr. Metin Güven, Dr. Öğr. Üyesi Kenan Tekin ve Dr. Öğr. Gör. Hakime Reyyan Yaşar’a teşekkürlerimizi sunarız. 15 Aralık 2020’de yayınlanacak bir sonraki sayımız için makale kabul tarihlerinin yayın kurulumuz tarafından 1 Temmuz -1 Eylül olarak değiştirildiğini hatırlatır çalışmaları-nızda kolaylıklar dileriz. (shrink)

The criticism of “traditional,” “toxic,” or “patriarchal” masculinity in both academic and popular venues recognizes that there is some sense in which the character traits and tendencies that are associated with masculinity are structurally connected to oppressive, gendered social practices and patriarchal social structures. One important theme of criticism centers on the gender distribution of emotional labor, generally speaking, but this criticism is also particularly meaningful in the context of heterosexual romantic relationships. I begin with the premise that there is (...) a gendered and asymmetrical distribution in how much emotional labor is performed, but I also consider that there might be meaningful and informative distinctions in what kind of emotional labor is characteristically performed by different genders. Specifically, I argue that the social norms around stoicism and restricted emotional expression are masculine-coded forms of emotional labor, and that they are potentially prosocial. Responding to structural and interpersonal asymmetries of emotional labor could well involve supplementing or better cultivating this aspect of male socialization rather than discarding it. (shrink)

This piece takes a close look at the contributions of two very important thinkers whose works have, on the whole, framed the deployment of what I call the decolonizing trope in contemporary African philosophy: Ngũgĩ wa Thiong'o and Kwasi Wiredu. I argue that, in light of current discussions in African life and politics and current trends in African philosophical discourse dominated by this trope, it may be time to, at least, rethink, if not abandon, the trope. The viability of a (...) conceptual decolonization in philosophy may have been oversold; the trope may give a false impression of the complexity of the situation it is designed to help attenuate; and it may be having deleterious consequences on discourse and its progress even if they are unintended. (shrink)

Background: Infectious disease outbreaks such as COVID-19 and MERS pose a major threat to healthcare workers' physical and mental health. Studies exploring the positive changes gained from adapting to traumatic events, known as post-traumatic growth, have attracted much attention. However, it is unclear which factors or experiences lead to PTG among HCWs. The purpose of this mixed-method study was to investigate factors associated with PTG among HCWs who experienced the MERS outbreak in South Korea, and fully describe their experience of (...) developing PTG.Methods: Quantitative data from 78 participants were collected using psychometric tools for Psychological distress, Resilience, and Support for coping, and Post-traumatic growth. Qualitative interviews were conducted with seven nurses. Data were analyzed using the qualitative content analysis method according to the sub-themes of resilience, which was the main factor associated with PTG.Results: We found resilience to have a significant impact on PTG. Thus the qualitative interviews were analyzed using the core concepts of resilience. Qualitative interviews with nurses illustrated how participants experienced the development of resilience in terms of its sub-factors: hardiness, persistence, optimism, and support.Conclusion: HCWs who endured the MERS outbreak showed high levels of PTG, and the analysis of the interview data provided a fuller understanding on the experience of remaining resilient and developing PTG. These results provide practical and pragmatic information helpful for developing intervention strategies and protocols that can help HCWs transform adversity into growth and development. (shrink)

Chater & Loewenstein criticize behavioral scientists' reliance on individual-level (“i-frame”) analysis, observing that this impoverishes policy interventions and stymies scientific progress. We extend their analysis to argue that structural factors bias and perpetuate behavioral science toward the i-frame. Addressing this problem fully will require structural changes to the training, peer review, and granting structures that confront research scientists.