Hristiyan inancı içerisinde merkezi konuma sahip olan mevzulardan birisi de, İsa’nın ölümünden üç gün sonra diriltildiğine yönelik olan inançtır. Hristiyan eskatolojisinin de dayanak noktasını oluşturan bu mevzu, dinler tarihi ya da teoloji gibi disiplinlerin içerisinde tartışıldığı gibi, çeşitli Hristiyan düşünürlerce, din felsefesi disiplini içerisinde de tartışılmıştır. Din felsefesi açısından bakıldığında, konunun merkezi konumda olması, bu mevzunun rasyonel bir zeminde tartışılıp tartışılamayacağını da beraberinde getirmektedir. Bu bağlamda, özellikle din felsefesi içerisinde birçok Hristiyan düşünür tarafından konu ele alınmış ve farklı çevrelerce de (...) mevzuya yönelik karşı itirazlar dile getirilmiştir. Bu noktada yapılan tartışmaların içeriğine baktığımızda, mucize kavramı önem taşımakla birlikte, Hristiyan düşünürlerin argüman haline getirdikleri ve bir delil olarak öne sürdükleri “Boş mezar” ve “Tanıklıklar gibi birçok farklı husususun din felsefesi açısından tartışıldığını söyleyebiliriz. Ayrıca bazı ateist düşünürlerin bu delillere yönelik itirazları olmakla birlikte, bazı Hristiyan tarihçilerinde konuya ilişkin ciddi itirazları bulunmaktadır. Biz de bu makalemizde, İsa’nın ölümünden sonra dirilişinin rasyonel bir şekilde izahının nasıl olabileceği sorusunu merkeze alıp, konuyu Hristiyan düşünürlerin bakış açısından değerlendirmeye çalıştık. Bu noktada İslam gibi farklı dinlerde ve farklı anlatılarda karşımıza çıkan Hz. İsa figürünü konumuzun dışında tuttuğumuzu ayrıca belirtelim. Çünkü bizim yazımızın konusunu oluşturan kişi Hristiyan inancındaki İsa ve bu din içerisinde önem taşıyan kutsal metinler ve bu metinlerde geçen anlatılar oldu. Bu açıdan bakıldığında yazımız içerisinde, konuya ilişkin doğrudan bir teoloji ya da dinler tarihi çerçevesinde değerlendirme yapmaktan çok, din felsefesi içerisinde bize sunulan tartışmalardan yola çıkarak eleştirilerimizi ve tahlillerimizi dile getirmeye çalıştığımızı ifade edebiliriz. (shrink)

Güvenilirci (reliabilist) bilgi teorisi, çağdaş epistemik gerekçelendirme kuramları içerisinde, dışsalcı (externalist) kuramın bir türü olarak kendisine yer bulmaktadır. Kısaca, bir inancı gerekçelendiren şeyin o inancın oluşturulduğu sürecin güvenilirliği olduğunu öne süren bu yaklaşım, bu bilişsel süreçleri özne dışı unsurlara bağladığı içinde dışsalcı bir pozisyonda yer almaktadır. Bu bilgi teorisinin tam karşı konumunda yer alan içselci (internalist) bilgi teorisi ise, özne merkezli bir yaklaşımla, doğru inancı gerekçelendirecek yöntemin, kişinin kendi zihinsel yapısından yola çıkarak, belli kognitif süreçler sonucunda ulaşılabileceğini öne sürmektedir. Epistemik (...) gerekçelendirme kuramları içerisinde birçok tartışmada kendisine yer bulan bu iki bilgi teorisi, kendi içerisinde de birçok farklı kurama kapı aralamıştır. Burada içselci bilgi teorisinden ortaya çıkan erişim içselciliği, farkındalık içselciliği gibi kuramları ve dışsalcı bilgi teorisinden ortaya çıkan süreç güvenilirciliği, gösterge güvenilirciliği ve erdem güvenilirciliği gibi farklı türden kuramları örnek olarak verebiliriz. Öte yandan çağdaş epistemolojideki bu tartışmalar, dini epistemoloji içerisinde de kendisine yer bulmuştur. Özellikle Alvin Plantinga, kendi dini epistemolojisi içerisinde dışsalcı bir tutum sergilemiş ve son dönem çalışmaları içerisinde de güvenilirci bir anlayışla Tanrı inancının epistemik mahiyetini ortaya koymaya çalışmıştır. Bu makalede öncelikle dışsalclık ve onun bir türü olan güvenilirci bilgi anlayışını ve bu kuramlara getirilen eleştirileri ele almaya çalışacağız, daha sonra A. Plantinga’nın son dönem dini epistemolojisinin de yönünü belirleyen güvence (warrant) kavramını açıklayıp, bu kavramın bütün teist dinlere uygulanabilirliğini sorgulayacağız. (shrink)

Alvin Plantinga, analitik felsefe düşüncesi içerisinde yetişmiş ve bu gelenek içinde teistik din felsefesinin oluşumuna katkıda bulunmuş bir filozoftur. Ayrıca teizmin savunusu için yaptığı çalışmalarla, çeşitli üniversitelerden aldığı onur ödülleri ve 2017 yılında kazandığı Templeton Prize ödülüyle, haklı bir üne kavuşmuş bir şahsiyettir. Bu çalışmayı yapmamızdaki en önemli amaç, Plantinga’nın dini epistemoloji üzerine yaptığı çalışmaları analiz edip bu düşüncelerinin ardalanına dair bir tespitte bulunmaktır. Bu çalışmada yararlandığımız öncelikli kaynaklar, Plantinga’nın Nicholas Wolterstorff ile birlikte kaleme aldığı “Faith and Rationality” adlı eser (...) ile birlikte son dönem epistemik fikirlerinin çerçevesini belirleyen üç ciltlik “Warrant and Proper Function”, “Warrant: The Current Debate”, “Warranted: Christian Belief” isimli eserler olmuştur. Plantinga’nın ilk dönem epistemoloji çalışmalarının gayesini bir tür olumsuzlama diyebileceğimiz klasik temelciliğin ve evidentializmin eleştirisi oluştururken, ikinci döneminde bu eleştirilerden yola çıkarak Tanrı inancının haklı bir temelde ve güvenceye sahip olduğunu gösterme amacına yönelmiştir. Plantinga’nın teolojik fikirlerini oluşturan Kalvinci ekol, onun dini epistemolojisinin de özünü oluşturmaktadır. Plantinga’nın dini epistemolojisini iki boyutlu olarak değerlendirdiğimizde, içe dönük olarak Hristiyan inancıyla ilgilense de çalışmalarının dışsal yönünü daha genel olarak teizmin Tanrı’sı ve onun rasyonelliği oluşturmaktadır. Açıkçası Plantinga’nın epistemolojik külliyatı bir tür kavram zenginliğini de beraberinde getirmektedir. Çalışmamız içerisinde ele aldığımız kadarıyla uygun işlevsellik, tasarım planı, güvence (warrant) gibi kavramlar onun Tanrı inancının epistemik mahiyetini ortaya koymak için ne derece kararlı olduğunu göstermektedir. Netice itibariyle Tanrı inancının ve onun bilgisinin rasyonel olabileceğini ifade eden Plantinga, her ne kadar Hristiyan inancının belli bir koluna mensup olsa da diğer mezhepleri dışlamaz. Ayrıca Plantinga, birçok çalışmasında belirttiği üzere projesinin Yahudilik, İslam gibi diğer teistik dinlere yönelik olduğunu da belirtmektedir. (shrink)

Ateistlerin teizmi reddetme gerekçeleri, genellikle kötülük sorununun teizme karşı en güçlü argüman olduğunu iddia etmelerinde yatmaktadır. Nitekim ateizme göre teizm, bu soruna başarılı bir şekilde cevap verememektedir. Bununla birlikte kötülük sorununun sadece teistler için bir problem olmadığı iddia edilebilir. Bizde bu makale içerisinde bu savdan yola çıkarak, yakın dönemde Yujin Nagasawa’nın geliştirdiği “sistematik kötülüğün varoluşsal sorunu” açısından bu iddiayı ele almaya çalıştık. Bu sorun, başlangıçta, yalnızca dünyadaki belirli olayların veya belirli olay türlerinin kötü olduğunu değil, aynı zamanda insan varoluşunun dayandığı (...) tüm biyolojik sistemlerin kötü olduğunu göstererek, teizm için bir meydan okuma yaratmaktadır. Ancak hem teistlerin hem de ateistlerin tipik olarak dünyanın genel olarak iyi olduğunu ve içinde yaşamaktan mutlu ve minnettar olmamız gerektiğini onaylayan varoluşsal iyimserliği benimsedikleri düşünüldüğünde, kötülüğün bu versiyonu, teizm için olduğu kadar, ateizm içinde bir problem olmaktadır. Makale içerisinde sorunun bu versiyonuna yanıt verirken ateizmin teizme kıyasla önemli bir dezavantajla karşı karşıya kalması nedeniyle, bunun ateizme karşı güçlü bir argüman olabileceğini iddia ediyoruz. (shrink)

This article investigates whether acts of plagiarism are predictable. Through a deductive, quantitative method, this study examines 517 students and their motivation and intention to plagiarize. More specifically, this study uses an ethical theoretical framework called the Theory of Reasoned Action and Planned Behavior to proffer five hypotheses about cognitive, relational, and social processing relevant to ethical decision making. Data results indicate that although most respondents reported that plagiarism was wrong, students with strong intentions to plagiarize had a more positive (...) attitude toward plagiarizing, believed that it was important that family and friends think plagiarizing is acceptable, and perceived that plagiarizing would be an easy task. However, participants in the current study with less intention to plagiarize hold negative views about plagiarism, do not believe that plagiarism is acceptable to family, friends or peers, and perceive that the act of plagiarizing would prove difficult. Based on these findings, this study considers implications important for faculty, librarians, and student support staff in preventing plagiarism through collaborations and outreach programming. (shrink)

Analysis of the use of the key term 'the people' shows that it has varied both semantically and syntactically along the time-line of the evolution of the CPC.

Hegel's treatment of the Sublime is both self-consistent and distinctive. He not only defines sublimity, but discovers and ranks its types or stages from one select point of view—the viewpoint of God-world relation; and the way he does this, on the one hand, distinguishes him from many others who have contributed to an understanding of the concept, and, on the other hand, enables him to suggest, if but implicitly, a criterion for distinguishing the sublime from allied concepts. Besides, he discusses (...) the matter in the wide context of diverse cultures, making quite a few insightful references to Eastern literature; and, consistently with his own conception of philosophy, also from the viewpoint of historical necessity, so that the sublime appears, in his Aesthetik, as a specific stage which the evolving story of art must in fact traverse. (shrink)

This essay seeks to clarify Gandhi's logic of self-suffering. Its inner accents have not received the attention they deserve. So I propose to emphasize them, though the context of such suffering and its impact on men too must be given due regard.

Although we believe the results reported below to have direct philosophical import, we shall for the most part confine our remarks to the realm of mathematics. The reader is referred to [4] for a philosophically oriented discussion, comprehensible to mathematicians, of tense logic.The “minimal” tense logicT0is the system having connectives ∼, →,F(“at some future time”), andP(“at some past time”); the following axioms:(whereGandHabbreviate ∼F∼ and ∼P∼ respectively); and the following rules:(8) fromαandα → β, inferβ,(9) fromα, infer any substitution instance ofα,(10) fromα, (...) inferGα,(11) fromα, inferHα.A tense logic is a systemTwhose language is that ofT0and whose axioms and rules include (1)–(11). The axioms and rules ofTother than (1)–(11) are calledproperaxioms and rules.We shall investigate three systems of semantics for tense logics, i.e. three notions ofstructureand three relations ⊧ which stand between structures and formulas. One reads⊧αas “αis valid in.” A structureis amodelof a tense logicTif every formula provable inTis valid in. A semantics isadequateforTif the set of models ofTin the semantics is characteristic forT, i.e. if wheneverT ∀ αthen there is a modelofTin the semantics such that∀ α. Two structuresand, possibly from different semantics, are calledequivalent(∼) if exactly the same formulas are valid inas in. (shrink)

In this work, S.K. Chakraborty develops the themes propounded in his earlier work to provide a systematic presentation of the relevant vedantic and allied principles in a conceptual and empirical framework. From an overall perspective of vedantic ethical vision and its application to managerial and corporate ethical morality, the book examines what the Vedantic ethical system, and great thinkers like Tagore, Gandhi, Burobindo and others, can teach us about such questions as individual leadership, transformation of the work ethos, ethics and (...) productivity, and others. Throughout, the conceptual and the empirical are closely intertwined, and substantial graphic appendices on the Tata leadership crisis of 1991 and the securities scam of 1991-92 give an immediacy and relevance to the analysis. (shrink)

In verse twelve of the Tao Te Ching, Lao Tzu makes a curious claim about the five flavors; namely that they cause people not to taste or that they jade the palate. The five flavors are: sweet, sour, salt, bitter and spicy or hot as in 'heat'. To the Western mind, the claim, 'The five flavors cause them [persons] to not taste,' is counterintuitive; on the contrary, the presence of the five flavors in a dish or in a meal would (...) expand or enhance the senses and the palate, i.e., taste would be augmented by the five flavors. So what is the plausible meaning of the Taoistic claim? To answer this question, I look very briefly at the history of the doctrine of the five flavors and the history of Chinese cuisine. Lao Tzu probably has Confucian feasts in mind in making such a claim, but other interpretations are discussed. (shrink)

The notion of a harmonious universe was taught by Pythagoras as early as the sixth century BC, and remained a basic premise in Western philosophy, science, and art almost to our own day. In Touches of Sweet Harmony, S. K. Heninger first recounts the legendary life of Pythagoras, describes his school at Croton, and discusses the materials from which the Renaissance drew its information about Pythagorean doctrine. The second section of the book reconstructs the many facets of this doctrine, and (...) the final section shows its influence on Renaissance poetics. Professor Heninger's magisterial work introduces the reader not only to Pythagoras but to a host of other classical, medieval, and Renaissance figures as well--from Plato and Aristotle through St. Augustine and Macrobius down to Sidney and Spenser. (shrink)

Advances in life-saving technologies in the past few decades have challenged our traditional understandings of death. Traditionally, death was understood to occur when a person stops breathing, their heart stops beating and they are cold to the touch. Today, physicians determine death by relying on a diagnosis of ‘total brain failure’ or by waiting a short while after circulation stops. Evidence has emerged, however, that the conceptual bases for these approaches to determining death are fundamentally flawed and depart substantially from (...) the established biological conception of death. We argue that the current approach to determining death consists of two different types of unacknowledged legal fictions. These legal fictions were developed for practices that are largely ethically legitimate but need to be reconciled with the law. The considerable debate over the determination of death in the medical and scientific literature has not informed the public that vital organs are being procured from still-living donors and it seems unlikely that this information can remain hidden for long. Given the instability of the status quo and the difficulty of making the substantial legal changes required by complete transparency, we argue for a second-best policy solution: acknowledging the legal fictions involved in determining death to move in the direction of greater transparency. This may someday result in more substantial legal change to directly confront the challenges raised by life-sustaining and life-preserving technologies without the need for fictions. (shrink)

Recently David Best has advanced the claim that sport is not an art form, and that although sport may be aesthetic, it is not artistic. Such a claim is false and runs counter to ordinary usage and sport practice. On behalf of sport practice, let me cite as an example the world-class Canadian skater, Toller Cranston, who thinks there are such things as ‘artistic sports, those being gymnastics, diving, figure skating’. Best claims that athletes like Cranston are conceptually confused and (...) that they endow sport with greater respectability than should be allowed. Ascribing the predicate ‘artistic’ to sport performances reflects ‘barbarous usage’. Why does Best exclude the artistic from the realm of sport? Upon examination of his argument, one finds that this exclusion derives mainly from his concepts of art and sport. He thinks that art has a subject-matter, a content, and that sport does not. Sport is contentless, so ‘sport’ and ‘art’ are two logically distinct regions. But is this so? Are we to accept Best's argument or are we to listen to accomplished, reflective athletes in the area of artistic sports? It seems the most reasonable analytic procedure would be to listen to Cranston's case and decide whether such a piece of intentionalist criticism5 should override Best's premises. (shrink)