In this theoretical paper, the claim is defended that phenomenology of perception can be integrated into vision science. Different versions of theoretical and experimental phenomenology are presented to specify a minimal set of commitments. It is claimed that the phenomenological research into perception, be it delivered in the form of conceptual analysis or of experimental research, satisfies the epistemological and methodological substantive features of these commitments. As an empirical case for the contribution that the integration of phenomenology into vision science (...) could bring about, the paper presents a received view in the visual neurosciences and the objections against its elementarwise and reductionist stance. The relationships among models and mechanisms are discussed. It is argued that models endowed with linking propositions with phenomenological contents can provide the conceptual case for the integration of phenomenology into vision science to be carried out. (shrink)

Introduzione La formulazione dell’espressione neuroestetica è consensualmente attribuita a Semir Zeki, per il quale essa designa il progetto di elaborare una teoria neurobiologica dell’esperienza estetica. Come si realizza però concretamente questo progetto? Esistono problemi di metodo specifici per la neuroestetica? Nell’ambito del medesimo progetto, è possibile individuare approcci diversi allo studio dell’esperienza estetica? Inoltre, quali aspetti dell’esperienza estetica sono di solito o...

In this paper the relationship between phenomenology of perception and synthetic phenomenology is discussed. Synthetic phenomenology is presented on the basis of the issues in A.I. and Robotics that required to address the question of what enables artificial agents to have phenomenal access to the environment. Phenomenology of perception is construed as a theory with autonomous structure and domain, which can be embedded in a philosophical as well as a scientific theory. Two attempts at specifying the phenomenal content of artificial (...) agents are discussed. Concepts and experimental evidence on the independence of perception and the coordination of motion and appearances are set out to submit that phenomenology of perception makes a contribution to synthetic phenomenology. (shrink)

Questo articolo si concentra sul problema del rapporto tra fenomenologia e psicologia della percezione. Nella prima parte presenterò alcuni assunti di fondo che qualificano le ricerche sulla percezione nel campo della fenomenologia teorica e in quella della cosiddetta fenomenologia sperimentale. Successivamente intendo approfondire l’analisi, considerando il concetto specifico di percezione impiegato da Husserl nella sua fenomenologia e un concetto più lasco di percezione compatibile con la prospettiva psicologica per gettar luce sulla possibilità di un approccio integrato, mirante a unificare le (...) analisi fenomenologiche e psicologiche nel pieno rispetto delle loro proprie specificità. Nella parte finale del testo cercherò di presentare alcuni elementi che accomunano l’analisi husserliana della percezione e le ricerche sulla percezione sviluppate da una prospettiva psicologica da Paolo Bozzi e Cesare Musatti. (shrink)

_Phenomenology of Perception: Theories and Experimental Evidence_ presents an interpretation of phenomenology as a set of commitments to discover the immanent grammar of perception by reviewing arguments and experimental results that are still important today for psychology and the cognitive sciences.

The research Lucia Pizzo Russo carried out all over her academic and scientific career is focussed on a the following idea: human mind and behaviour make up a cognitive device from whose complexity stems an evolutionary advantage. Hence, the psychological study of mind should take into account all those cognitive functions that underlie man’s ability of perceiving structures and affordances in the visual world as much as of solving problems, where perception and thought deeply interact, and of giving shape to (...) representations, be they artistic forms or scientific theories. But for an adequate psychological account to obtain that complexity must be traded off against the assumption that mind and behaviour are a psychophysical unity. That means that cognition does imply a neurobiological basis, and at the same time that a phenomenological stance is required just as that instanced by Gestalt psychology. In this interview a picture of a piece of life is meant to be given as it goes along with a research whose reference are issues in psychology, psychology of arts and such figures as Brandi, Piaget, Gombrich, Arnheim, Bozzi. (shrink)

Attempts to introduce Gestalt theory into the realm of visual neuroscience are discussed on both theoretical and experimental grounds. To define the framework in which these proposals can be defended, this paper outlines the characteristics of a standard model, which qualifies as a received view in the visual neurosciences, and of the research into natural images statistics. The objections to the standard model and the main questions of the natural images research are presented. On these grounds, this paper defends the (...) view that Gestalt psychology and experimental phenomenology provide a contribution to the research into perception by the construction of phenomenological models for an ecologically meaningful interpretation of the empirical evidence and the hypothetical constructs of the natural image research within the visual neuroscience. A formal framework for the phenomenological models is proposed, wherein Gestalt theoretical principles and empirical evidence are represented in terms of topological properties and relationships, which account for the order and structures that make the environment accessible to observers at a relevant behavioural level. It is finally argued that these models allow us to evaluate the principles and the empirical evidence of various natures which are integrated from different fields into the research into perception, and in particular into visual neurosciences. (shrink)

This paper deals with two theories Husserl worked out on imagery in order to see if the properties a phenomenological description ascribes to imagery are fit to give meaningful constraints upon theoretical models that guide empirical research. Husserlian descriptions and Kosslyn and colleagues models are hence compared as to their explanatory strategy and implications.

Some issues heavily debated in perception sciences are presented: the explanatory gap and the experience measurement problem. The experimental phenomenology is said to provide substantive contribution to settle controversy over the phenome- nological adequacy of perception theory and models. An interpretation of experi- mental phenomenology as explanation of the perceptual manifold, and definition of relation varieties to eventually map onto other perception sciences’ domains is sketched.

This paper tries to sketch what phenomenological constraints for Neurosciences would be looking like. It maintains that such an adequate phenomenological description as that provided by Gestalt psychology is a condition for the Neurosciences to account for every-day experience opf the world. The explanatory gap in Cognitive sciences is discussed with reference to Jackendoff, Prinz, and Köhler.

The research Lucia Pizzo Russo carried out all over her academic and scientific career is focussed on a the following idea: human mind and behaviour make up a cognitive device from whose complexity stems an evolutionary advantage. Hence, the psychological study of mind should take into account all those cognitive functions that underlie man’s ability of perceiving structures and affordances in the visual world as much as of solving problems, where perception and thought deeply interact, and of giving shape to (...) representations, be they artistic forms or scientific theories. But for an adequate psychological account to obtain that complexity must be traded off against the assumption that mind and behaviour are a psychophysical unity. That means that cognition does imply a neurobiological basis, and at the same time that a phenomenological stance is required just as that instanced by Gestalt psychology. In this interview a picture of a piece of life is meant to be given as it goes along with a research whose reference are issues in psychology, psychology of arts and such figures as Brandi, Piaget, Gombrich, Arnheim, Bozzi. (shrink)

_Phenomenology of Perception: Theories and Experimental Evidence_ presents an interpretation of phenomenology as a set of commitments to discover the immanent grammar of perception by reviewing arguments and experimental results that are still important today for psychology and the cognitive sciences.

This article is a first attempt to line out the conditions under which executives might have a real self-interest in pursuing a broad stakeholder management (SM) orientation to enlarge their power. We suggest that managers have wider latitude of action under an SM approach, even when this is instrumental to financial performance. The causally ambiguity of the performance effects of idiosyncratic relationships with stakeholders not only makes SM strategy difficult for competitors to imitate but also increases managerial discretion. When managers (...) use this situation for their own benefit, they can undermine the purported goals of the SM approach. By analyzing some of the factors that might lead to such disfunctionalities, this article advances a theory of the potential dark side of SM. (shrink)

The aim of this paper is to analyze whether a number of firm and industry characteristics, as well as media exposure, are potential determinants of corporate social responsibility (CSR) disclosure practices by Spanish listed firms. Empirical studies have shown that CSR disclosure activism varies across companies, industries, and time (Gray et al., Accounting, Auditing & Accountability Journal 8(2), 47–77, 1995; Journal of Business Finance & Accounting 28(3/4), 327–356, 2001; Hackston and Milne, Accounting, Auditing & Accountability Journal 9(1), 77–108, 1996; Cormier (...) and Magnan, Journal of International Financial Management and Accounting 1(2), 171–195, 2003; Cormier et al., European Accounting Review 14(1), 3–39, 2005), which is usually justified by reference to several theoretical constructs, such as the legitimacy, stakeholder, and agency theories. Our findings evidence that firms with higher CSR ratings present a statistically significant larger size and a higher media exposure, and belong to more environmentally sensitive industries, as compared to firms with lower CSR ratings. However, neither profitability nor leverage seem to explain differences in CSR disclosure practices between Spanish listed firms. The most influential variable for explaining firms’ variation in CSR ratings is media exposure, followed by size and industry. Therefore, it seems that the legitimacy theory, as captured by those variables related to public or social visibility, is the most relevant theory for explaining CSR disclosure practices of Spanish listed firms. (shrink)

This article has two objectives: firstly, studying the main contributions and deficiencies of the Law No. 103.13 on the fight of violence against women, enacted in Morocco on March 12th 2018. Secondly, studying ideological stress points between the civil society that is most committed with gender violence in Morocco, whose referents are based on the international declarations and conventions, and the governmental institutions of the Justice and Development Party, in power from January 2012, whose approaches are determined by the Islamist (...) ideology and by certain symbolic-religious Islamic specialties. (shrink)

Ignatius’ hymnographic corpus is still composed by the scattered group of compositions listed a century ago. But it is to be noted that on many of the compositions attributed to Ignatius, however, there is often the doubt of Theophanes’ authorship. This contribution starts from an analysis of the elements offered by the manuscript tradition in order to proceed to a complete redefinition of production and style of the hymnographer, according particular attention to the great number of Ignatius’ unedited compositions. On (...) one hand, in fact, it is possible to attribute to Ignatius, on the basis of the testimony of the liturgical Typikon of Evergetis, some canons already known by other means. On the other hand, in the manuscripts there is other hymnographic material, still completely unedited, which could be attributed to Ignatius and be useful to a comprehensive picture of the matter. (shrink)

Kültürleri ve inanışları farklı insanların etkileşimi üzerinde gelişen turizm, özellikle ekonomik getirileri nedeniyle pek çok yerel ve ulusal yönetici tarafından öncelikli sektörler arasında değerlendirilmektedir. Ancak, turizm gelişimi ekonomik unsurların ötesinde çevresel ve sosyo-kültürel pek çok etki de oluşturmaktadır. Söz konusu etkilerin yerel halk tarafından algılanışında etkin olan pek çok unsur incelenmiş olmakla birlikte dindarlığın etkisi çok az araştırılmıştır. Bu kapsamda, toplumsal ve bireysel düşünce ve davranışlar üzerinde önemli bir etken olan dindarlık hususunun turizmin sosyo-kültürel etkilerinin algılanışında etkin olup olmadığının incelendiği (...) bu çalışma, alanyazına katkı sunabilecek boyuttadır. Çalışma kapsamında nicel araştırma yöntemlerinden anket tekniği benimsenmiş olup veri, Muğla Menteşe ilçesinde ikamet eden 528 bireyden elde edilmiştir. Çok değişkenli istatistik analiz yöntemlerinden yararlanılarak açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri ile yol analizi uygulanmıştır. Sonuçlar, dindarlık algısı arttıkça olumsuz sosyo-kültürel etkilerin daha kuvvetli algılandığını ancak dindarlık ile olumlu sosyo-kültürel etkilerin algılanışı arasında bağlantı bulunmadığını vurgulamaktadır. Bu sonuçlar, turizm planlaması ve gelişimini sürecinde yerel halkın inançlarının da göz önünde bulundurulmasının gerekliliğini işaret etmektedir. Özet: İnsanların aynı değerler etrafında toplanmalarını ve grup halinde hareket etmelerini sağlayan inanç sistemi veya toplumda birlikte yaşayan bireylerin ilişki ve sorumluluklarını belirlemek için düzenlenmiş inanç, uygulama, ritüel ve semboller sistemi olarak tanımlanabilecek olan din, en yaygın ve etkili sosyal kurumlardan olmasının ötesinde hem birey hem de toplumların tutumlarını, değerlerini ve davranışlarını etkilemesi nedeniyle, özellikle son yıllarda, sıklıkla incelenmektedir. Bireylerin dini bir gruba veya kurallara bağlılık dereceleri olarak tanımlanabilecek dindarlık ise dinsel öğelerin bir kişinin yaşamı üzerindeki etkinliğini ifade etmek için kullanılmaktadır. Tıp, antropoloji, psikoloji, sosyoloji gibi bilim dallarında yapılan çalışmalarda dindarlık ile mutluluk ve bedensel / ruhsal sağlık arasında genellikle olumlu bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Turizm alanında yapılan çalışmalarda ise, din, yoğunlukla inanç turizmi veya turistlerin tercihleri üzerindeki etkisi kapsamında ele alınmış ve dini turizmin planlanması ve kutsal alanların yönetimi, turizmin dini bölgelerdeki etkileri, hacıların seyahat motivasyonu ve seyahat şekilleri ile turistlerin dini ihtiyaçları gibi konulara odaklanılmıştır. Kültürleri ve inanışları farklı insanların etkileşimi üzerinde gelişen turizm, özellikle ekonomik getirileri nedeniyle pek çok yerel ve ulusal yönetici tarafından öncelikli sektörler arasında değerlendirilmektedir. Turizm gelişimi ekonomik unsurların ötesinde çevresel ve sosyo-kültürel pek çok etki de oluşturmaktadır. Yerel halk, turizmin gelişmesi ve sürdürülebilirliği açısından önem arz etmekte olup yerel halkın turizmin etkilerine yönelik algıları sıklıkla araştırılan konular arasında yer almaktadır. Topluma ve/veya mekâna aidiyet duygusu, destinasyonun ve/veya turizm sektörünün gelişim düzeyi, turizmin ekonomi içindeki önemi, destinasyonun turizme ekonomik bağımlılığı, turizm sektöründe istihdam edilmek gibi ekonomik unsurlar veya sosyo-demografik özellikler gibi pek çok değişkenin yerel halkın turizm algısındaki etkileri incelenmiş olmakla birlikte dindarlığın etkisi çok az araştırılmıştır. Yapılan çalışmalarda, özellikle dini bölgelerde yaşayan yerel halk ve çoğunlukla din adamlarının algıları araştırılmıştır. Sonuçlar, yerel halkın bölgeye dini amaçlarla gelen ziyaretçiler (hacılar) ile turistleri ayırdığını ve hacıların turistlere oranla daha fazla kabul gördüğünü vurgulamaktadır. Ayrıca, turistlerin alanın ve yapıların kutsallığını, güvenliğini, dekorunu tehdit ettiği ve turistlerin taleplerinin dini uygulamalara zarar verdiği algısının yaygın olduğu, hatta turizmin kendi kültürleri ve dinleri için tehdit olarak görüldüğü tespit edilmiştir. Kutsal alanlar dışında kalan turizm destinasyonlarında ikamet eden yerel halkın görüşlerinin araştırıldığı çalışma ise çok daha azdır. Alanyazın taraması ile bu kapsamda sadece bir çalışma bulunulabilmiştir. İran’daki iki turizm destinasyonunda yerel halkın turizmin sosyo-kültürel sonuçlarına yönelik algılarında dindarlığın etkisinin incelendiği çalışma ile sosyo-kültürel etkilerin algılanışı ile dindarlık arasında pozitif bir ilişki bulunduğu ortaya çıkmıştır. Bu kapsamda, dindarlık hususunun turizmin sosyo-kültürel etkilerinin algılanışında etkin olup olmadığının incelendiği bu çalışma, alanyazına katkı sunabilecek boyuttadır. Çalışma kapsamında nicel araştırma yöntemlerinden anket tekniği benimsenmiştir. Ekonomik kaygıların katılımcıların görüşlerini etkilemesinin önüne geçilmesi amacıyla, Bodrum, Fethiye ve Marmaris gibi Türkiye’nin önemli turizm destinasyonlarına coğrafi olarak uzak olmamakla birlikte turizm gelişiminin sınırlı olduğu için tercih edilen Menteşe (Muğla) ilçesinde ikamet eden 528 bireyden elde edilen veriler iki aşamada analiz edilmiştir. İlk aşamada, kullanılan soru formu değişik çalışmalardan yararlanarak oluşturulduğu için ölçeklerin güvenirliğini test etmek üzere Güvenirlik Analizi ve yapısal geçerliliğini sınamak üzere Açıklayıcı Faktör Analizi (AFA) uygulanmıştır. Cronbach Alpha (α) değeri, sosyo-kültürel etkilere yönelik 22 ifade bütününde 0,907; her bir faktöre yönelik sırasıyla 0,941; 0,813 ve 0,772; Dindarlık ölçeğine yönelik ise 0,728 olarak hesaplanmış olup araştırmada kullanılan ölçeklerin güvenilir olduğu tespit edilmiştir. Sosyo-kültürel etkilere yönelik ifadelerin varyansın %64,413’ini açıklayacak şekilde 3 faktörlü bir yapı altında birleştiği, üç ifadeden oluşan dindarlık ölçeğinin ise tek faktöre yüklendiği ve varyansın %64,845’ini açıkladığı tespit edilmiştir. Dolayısıyla analiz için kullanılan yapının iyi derecede geçerli olduğu anlaşılmıştır. İkinci aşamada, AFA ile belirlenen faktörlerin çalışma kapsamında oluşturulan modele uygunluğunu test edebilmek için Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) ve ölçüm modeli ile gizli değişkenler arasındaki ilişkiyi belirlemek ve kavramsal model ile verilerin uyup uymadığını değerlendirmek için Yapısal Eşitlik Model gerçekleştirilmiştir. DFA analizi sonucunda, bütün faktör yüklerinin 0,4’ün üzerinde olduğu ve uyum indekslerinin (x 2 /df, RMSEA, CFI, NFI ve GFI) hem DFA hem de yapısal eşitlik modelinde eşik değerleri aştığı görülmüştür. Dolayısıyla, faktör yapılarının ve çalışmada sınanan modelin uygun olduğu ve sosyo-kültürel etkilerin algılanması ile dindarlık arasında ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Çalışma sonuçları dindarlık ile turizmin olumsuz sosyo-kültürel etkilerinin algılanışı arasında bir ilişki bulunduğunu ancak turizmin olumlu kültürel etkilerinin algılanışında dindarlığın bir etkisinin bulunmadığını ortaya koymuştur. Dindarlık ile muhafazakârlık arasında kuvvetli bir ilişki bulunduğu göz önüne alındığında öngörülebilecek bir sonuç olduğu belirtilebilir. Ancak, Zamani-Farahani – Musa (2012) çalışmasında dindarlık ile sosyo-kültürel etkilerin algılanışı arasında olumlu etki bulunduğu sonucuna ulaşılmış olmasının destinasyonları ziyaret eden turistlerin profillerindeki ve sayılarındaki farklılıktan kaynaklandığı öngörülmektedir. İlk çalışmada ziyaretçilerin çoğu aynı din ve kültüre mensup kişilerden oluşuyorken, çalışma alanında turistlerin yarısına yakın kısmını farklı din ve kültüre sahip olanlar oluşturmaktadır. Çalışma sonuçları doğrultusunda turizm planlama ve uygulama süreçlerinde, yerel halkın dini inanışlarının, dikkate alınması ve dini inanışlara uygun adımların atılmasının veya yapılacak uygulamaların dini inanışlarına aykırı olmadığının anlatılmasının gerekli olduğu söylenebilir. Ayrıca, turizmin yerel dini inanışlara aykırı sonuçlar doğurmayacak (ya da bu tür sonuçları en aza indirgeyecek) şekilde gelişimine yönelik kararlar alınması gerekmektedir. Kitle turizminin (özellikle deniz–kum–güneş) geliştiği popüler destinasyonlara yakın olmakla birlikte ekonomik olarak turizm ile yoğun bir bağlantının bulunmadığı bir alanda gerçekleştirilen bu çalışmanın sonuçları kesitseldir. Diğer bir ifadeyle sonuçlar çalışma alanı ve hatta katılımcılar ile sınırlıdır. Gelecek çalışmalarda farklı turizm türü ve turist profiline sahip yerleşimlere odaklanabilir. Ayrıca, sonuçların ekonomik olarak turizme bağımlı destinasyonlarda da sınanması gereklidir. (shrink)

La crisis desatada por la pandemia de la COVID-19 magnificó las asimetrías sociales. Caída del ingreso, mayor exposición al paro, inestabilidad laboral, incremento de las inequidades de género, colapso de la sanidad pública, y peores rendimientos en materia de aprendizaje e igualdad educativa se cuentan entre las consecuencias del aumento de la desigualdad global. En esta contribución argumento que la inequidad también se manifestó como desigualdad informativa. En un contexto donde la ponderación de la información se tornó más complicada, y (...) donde los aspectos epistémicos y axiológicos de la cultura del riesgo afloraron con singular claridad, la identidad social afectó la capacidad de evaluación de la información técnica y política. Los grupos sociales con menos educación e ingresos tuvieron una dieta informativa más restringida, con un énfasis en las redes sociales, menor conocimiento sobre el virus, ambivalencia frente a las medidas de actuación, o dificultades para ponderar la calidad de la información mediática e institucional. En definitiva, estuvieron más expuestos a las campañas de desinformación, particularmente agudizadas con el auge de las redes sociales en el mundo del capitalismo digital. A nivel individual, esta asimetría conspira contra la autonomía de las personas y su condición de ciudadanos. En el plano colectivo, amenaza el alcance y la calidad de la cultura científico-tecnológica y la gobernanza democrática. Es necesario discutir la relación entre desinformación y democracia, revalorizar el papel de la participación política para la gobernanza y la educación para la autonomía, el pensamiento y el desarrollo de una ética ciudadana cosmopolita. (shrink)

Based upon the quintuple helix model (QHM), this study explores whether the differences in firms' emission reduction effectiveness can be attributed to the five institutional helices related to educational system, economic development, political–legal system, cultural orientation, and the natural capital. Using a set of listed European firms for the 2015–2020 period, we show that firms with better emission reduction effectiveness operate in nations with more public educational expenditure and scientific production, more extensive economic development, and better institutional and governance quality. (...) Moreover, emission reduction strategies are more pronounced in firms located in countries characterized by less masculinity, individualism, power distance, and uncertainty avoidance, and more long-term orientation and indulgence. In addition, we find that companies with better emission reduction effectiveness are found in countries with more natural capital, characterized by a life in harmony with nature and employing the finite resources available in a sustainable and environmentally conscious manner. Moreover, employing a two-stage model to identify the most relevant helix, we find that the political–legal system helix is the most pivotal in promoting firms' commitment to reducing environmental emissions. (shrink)

What importance do we recognize to the relationship between education and individuality in today’s educational institutions? Recent educational policy choices are increasingly focused on proposing curricula based on the skills to be acquired, (standard) action parameters for schools and on the use of “accountability” devices aimed at verifying the achievement of expected results. Following a similar approach, the individuality of each appears as a neglected element. In this article, the link between education and individuality in school curricula is addressed, according (...) to a phenomenological perspective. The starting point outlines a synthetic picture of the ways in which the philosophy of contemporary education thematizes the issue; then, in a second part, it develops a phenomenological description of the relationship between education and individuality such as to integrate and broaden the contributions of today’s philosophy of education. The article concludes by showing some implications aimed at rethinking the school experience as an opportunity for integral education and suggests indications for possible further research. (shrink)

What follows is the elaboration of a series of discussions held by the two authors at a seminar during which we tried to “read” Wim Wenders's Lisbon Story starting from Gregory Bateson's double bind theory. These discussions then developed into writings that were intertwined, hybridized, corrected, extended, and cut. We experimented directly with the game of relationships, the “mess that works” of the difficult distinction between map and territory, between epistemology and cinematography. Emerging from general considerations on cinema is the (...) double bind of the “crisis” of images, a prelude to a renewed faith in the creative and constructive possibilities of art: image not as a replica but as the experience of a relationship. (shrink)