One of the main criteria for an adequate semantic theory is that it solve the problem of substitution into intensional contexts, otherwise known as Frege's Puzzle. Given common-sense assumptions about how natural language functions, a contradiction arises in explaining attitude reports. For example, Lisa might believe that Twain is tall, but not believe that Clemens is tall. Lisa is perhaps unaware that the names "Twain" and "Clemens" corefer. But Twain's being tall is just Clemens' being tall, so one and the (...) same state of affairs is either believed or not. The tasks are to specify what Lisa believes and to accurately and consistently describe the situation given certain foundational semantic principles. ;I argue that of three main semantic frameworks: Davidsonian Semantics, Model-Theoretic Semantics and Propositional Semantics , PS has the best chance to provide a complete, consistent and natural solution. On my view, dynamic propositions are complex states of affairs where things stand in the propositional relation of having expressions of a certain type which pick them out as semantic values and where those expressions stand in appropriate syntactic relations. The propositional relation crucially involves restricted quantification over expression types which are logical features of the language. The sentences "Twain is tall" and "Clemens is tall" express different DP's because even though their constituents are identical, they stand in distinct propositional relations in virtue of the different syntactic expressions. This explains how Lisa could believe one and not the other. These fine-grained propositions successfully serve as both the truth-conditions of sentences and the objects of propositional attitudes. The solution leads to the surprising result that the question of whether singular terms are Fregean or directly referential is actually irrelevant to Frege's Puzzle. ;While DP's are naturalistic and theoretically well-motivated, they face apparent difficulty accounting for translation and being the objects of mental content. The logical form of DP's limits their possible interpretation and thus sheds light on the conceptual framework of its user. I argue that DP's are not beliefs, but cognitive models that serve as interpretations of beliefs in communication. (shrink)

The rapid spread of SARS-CoV-2 and its corresponding COVID-19 is challenging national preparedness and response ability to pandemics. No one is prepared well, but governments around the world must respond as effectively and efficiently as possible to pandemics, and every occurrence of such worldwide disease must be a lesson for preparedness. While plans and programs may be in place to arrest the rapid spread of the virus, the success of any state intervention relies much on how cohesive the society is, (...) how trusting the people are, and how trustworthy the government is. Social cohesion begets trust, and trust engenders obedience and calm. The absence of social cohesion produces social unrest and social erosion, lack or absence of social trust creates risk societies, disobedience. When these conditions exist, the spread of a virus is inevitable. Furthermore, they create a pandemic of confusion and fear, of stigmatization and discrimination. The ways that nations respond to the pandemic today and how the society responds to state actions will principally determine their lots and destinies in the next decades or even in the next elections. The pandemic reveals the quality of leaders and people a nation has. Governments that are successful at controlling the spread of SARS-CoV-2 and minimizing fatalities of COVID-19 will enjoy even more social cohesion and public trust, while those that deferred vigorous interventions to control its spread will see greater social stress and distrust, resulting in the paralyzation of the public’s faith in leaders and government institutions. (shrink)

Racial epithets are derogatory expressions, understood to convey contempt toward their targets. But what do they actually mean, if anything? While the prevailing view is that epithets are to be explained pragmatically, I argue that a careful consideration of the data strongly supports a particular semantic theory. I call this view Combinatorial Externalism. CE holds that epithets express complex properties that are determined by the discriminatory practices and stereotypes of their corresponding racist institutions. Depending on the character of the institution, (...) the complex semantic value can be composed of a variety of components. The account has significant implications on theoretical, as well as, practical dimensions, providing new arguments against radical contextualism, and for the exclusion of certain epithets from First Amendment speech protection. (shrink)

The norms surrounding pejorative language, such as racial slurs and swear words, are deeply prohibitive. Pejoratives are typically a means for speakers to express their derogatory attitudes. As these attitudes vary along many dimensions and magnitudes, they initially appear to be resistant to a truth-conditional, semantic analysis. The goal of the paper is to clarify the essential linguistic phenomena surrounding pejoratives, survey the logical space of explanatory theories, evaluate each with respect to the phenomena and provide a preliminary assessment of (...) the initial resistance to a truth-conditional analysis. (shrink)

Recent studies uncovered critical roles of the adhesion protein E‐cadherin in health and disease. Global inactivation of Cdh1, the gene encoding E‐cadherin in mice, results in early embryonic lethality due to an inability to form the trophectodermal epithelium. To unravel E‐cadherin's functions beyond development, numerous mouse lines with tissue‐specific disruption of Cdh1 have been generated. The consequences of E‐cadherin loss showed great variability depending on the tissue in question, ranging from nearly undetectable changes to a complete loss of tissue structure (...) and function. This review focuses on these studies and discusses how they provided important insights into E‐cadherin's role in cell adhesion, proliferation and differentiation, and its consequences for biological processes as epithelial‐to‐mesenchymal transition, vascularization, and carcinogenesis. Lastly, we present some perspectives and possible approaches for future research. (shrink)

Pejoratives are the class of expressions that are meant to insult or disparage. They include swear words and slurs. These words allow speakers to convey emotional states beyond the truth-conditional contents that they are normally taken to encode. The puzzle arises because, although pejoratives seem to be a semantically unified class, some of their occurrences are best accounted for truth-conditionally, while others are best accounted for non-truth-conditionally. Where current, non-truth-conditional, views in the literature fail to provide a unified solution for (...) the puzzle, this paper motivates a novel, semantic, analysis of pejorative language. The significance of the proposed solution is not only linguistic in nature, but also philosophical, as it both provides a new argument for, and sheds further light on, the nature of semantic externalism. (shrink)

Fictional terms are terms that have null extensions, and in this regard pejorative terms are a species of fictional terms: although there are Jews, there are no kikes. That pejoratives are fictions is the central consequence of the Moral and Semantic Innocence (MSI) view of Hom et al. (2013). There it is shown that for pejoratives, null extensionality is the semantic realization of the moral fact that no one ought to be the target of negative moral evaluation solely in virtue (...) of their group membership. In having null extensions, pejorative terms are much like mythological terms like ‘unicorn horn’ that express concepts with empty extensions, even though it was thought otherwise: people who falsely believed the mythology were mislead into thinking that ordinary objects (i.e. whale tusks) were magical objects, and pejoratives terms work likewise. For example, the term ‘kike’ is supported by the ideology of anti-Semitism, and speakers who fall prey to its influence (perniciously or not) are mislead into thinking that ordinary people (i.e. Jews) are inherently worthy of contempt. In this paper, we explore the consequences of this parallelism, with an eye to criticisms of MSI. In particular, we will re-visit identity expressivist views - those that hold that there are kikes and that they are Jews, and hence deny null extensionality - arguing that this embeds a mistake of fiction for fact. Among the issues to be discussed are the role of fictional truth in understanding pejorative sentences and the relation of the semantics of pejoratives to offensive use of language. We conclude with meta-semantic reflections on the origins of word meanings. (shrink)

Zusammenfassung: Seit jeher dienen Städte als Projektionsfläche sowohl für die Identifikation von problematischen Tendenzen der Gesellschaft als auch für die Entwicklung erstrebenswerter gesellschaftlicher Zukünfte. Als Kristallisationspunkt und Triebkraft soziopolitischer Entwicklungen nimmt die Stadt eine zentrale Stellung in Praktiken des Regierens und deren Beobachtung ein – und doch tut sich die Politische Theorie traditionell schwer damit, ein Verständnis von Stadt zu entwickeln, das diesem Status und den damit verbundenen Ambivalenzen gerecht wird. Allzu oft verbleiben entsprechende Debatten dem Souveränitätsparadigma verhaftet, sodass die (...) Stadt primär in Relation zum Prinzip territorialstaatlicher Souveränität begriffen wird. Unser Beitrag argumentiert, dass eine Auflösung dieser konzeptionellen Verwicklung dazu beitragen kann, das Verhältnis zwischen dem Städtischen und dem Politischen als ein konstitutionslogisches, das sich von anderen Konstitutionslogiken des Politischen unterscheidet, sichtbar zu machen. Dazu greifen wir auf eine raumtheoretische Perspektive der Moderne zurück, die Stadt und Territorialstaat nicht als „Kleines“ und „Großes“, sondern als zwei eigenständige, zugleich komplementäre und konfligierende Modi der räumlichen Vergesellschaftung begreift. Unser Beitrag zeigt auf, dass Verdichtung und Heterogenisierung, als die beiden wesentlichen raumstrukturellen Merkmale des Städtischen, mit einer spezifischen Konstitution des Politischen im Sinne einer Erzeugung von kollektiver Macht und gesellschaftlicher Ordnung verbunden sind. Die Stadt tritt damit nicht bloß als Ort der Materialisierung übergreifender soziopolitischer Phänomene in den Blick, sondern als räumliches Prinzip, das Möglichkeiten für gemeinsames Sprechen und Handeln sowie für Praktiken der konfliktiven Infragestellung hegemonialer Projekte erst hervorbringt. Eine dergestalt angelegte politische Theorie der Stadt erlaubt es, politische Praktiken nicht nur in der Stadt zu lokalisieren, sondern als genuin städtische Phänomene zu erfassen und sowohl die Komplementaritäten als auch die Widersprüche zwischen den Raumprinzipien der Stadt und des souveränen Territorialstaats herauszuarbeiten. (shrink)

Le lecteur moderne demeure dérouté par les ekphraseis de bâtiments des textes byzantins. Il est en effet difficile de les considérer comme des sources pour l'archéologie ou l'Histoire de l'art, et la recherche tend à leur égard à adopter deux approches : l'une, plutôt liée à l'Histoire et à l'Histoire de l'art, s'emploie à retrouver des éléments réels de bâtiments ou d'œuvres d'art dans ces textes ; l'autre, plutôt philologique, cherche à considérer ces textes en eux-mêmes pour leur valeur littéraire. (...) Serait-il cependant possible de chercher une voie médiane? Une voie qui accepterait qu'une part de l'étrangeté de ces textes, nécessairement due à la langue et à l'époque, le soit également parce que l'expérience de lecture entre Moyen Âge et époque moderne a radicalement changé. Il manquerait au lecteur moderne, non l'imagination, mais les mécanismes et les résultats de l'imagination médiévale. Les échos lexicaux et thématiques qui balisent le texte et qui en dessinent l'architecture en seraient la clef aboutiraient à un texte en 3D, c'est-à-dire une projection mentale de l'objet décrit non pas comme simple image donnée par l'information contenue dans le texte, mais comme image construite par la composition du discours. Ainsi, au fur et à mesure qu'un auteur décrit un bâtiment, le texte le construit en mots et in fine en a épousé la forme. (shrink)

The problem of the unity of the proposition asks what binds together the constituents of a proposition into a fully formed proposition that provides truth conditions for the assertoric sentence that expresses it, rather than merely a set of objects. Hanks’ solution is to reject the traditional distinction between content and force. If his theory is successful, then there is a plausible extension of it that readily solves the Frege–Geach problem for normative propositions. Unfortunately Hanks’ theory isn’t successful, but it (...) does point to significant connections between expressivism, unity, and embedding. (shrink)

RESUMO O problema das massas é uma questão moderna crucial e Walter Benjamin não cessou de abordá-lo. O fenômeno das massas surge com as grandes metrópoles e segue uma dinâmica concentracionária inteiramente nova. Além disso, a questão das massas é também correlata da relação a si que as técnicas modernas na era da reprodutibilidade técnica permitem. É o que ressalta Benjamin no fim de seu texto “A obra de arte na era da reprodutibilidade técnica” a partir da questão da propaganda. (...) A imagem filmada estrutura de modo inédito a percepção das massas que podem, pela primeira, vez se apreender como um todo em seus movimentos, gestos e comportamentos. A massa se torna um “material” a ser “trabalhado”, a ser “reproduzido”, segundo a visão fascista, ou a ser “transformado”, segundo a visão revolucionária. Este artigo propõe investigar os conceitos benjaminianos desenvolvidos nos anos 1930 para se pensar a arte tendo em vista esse plano de fundo histórico determinante para as suas teorizações. ABSTRACT The problem of the masses is a crucial modern question, which was constantly approached by Walter Benjamin. The phenomenon of the masses emerges with the big cities and follows radical new concentrationary dynamics. Further, the advent of modern techniques of mechanical reproduction enables a new relationship of the masses to themselves. Benjamin underlines this issue through the question of the propaganda in his text “The Work of Art in the Age of Mechanical Reproduction”. The filmed image structures the perception of the masses that can, for the first time, apprehend themselves as a whole in their movements, gestures and behaviors. The masses become “material” to be worked on - to be “reproduced”, according to the fascist point of view, or to be “transformed”, according to the revolutionary point of view. This paper proposes to investigate the Benjaminian concepts developed during the 1930s to reflect on art while taking into account the historical background determining his theorizations. (shrink)

Reseña de la tesis Imaginación psico-biológica de la nación: el uso político y disciplinar de la temporalidad en la construcción de la imagen psiquiátrica del indígena, la producción de objetos de saber psiquiátrico y la imaginería nacional en Quito-Ecuador de mediados del siglo XX. Defensa de Tesis: : 2 de mayo de 2019Director: : Mg. Enrique Garguín, co-director: Prof. Rafael Pablo Bonilla.

Mitos ve Logos kavramları Antik Yunan uygarlığında söz kavramına karşılık gelen sözcükleri karşılamak için kullanılmıştır. Felsefe tarihinin başlangıcı için yapılan tanımlamalarda ise mitos kavramının yerine logos kavramının tercih edilmesi iki kavram arasında bir farklılığı ortaya koymak için yapılmaktadır. Bu ayrımın nedeni ise mitos’un daha çok dinsel içerikle anılması logos’un ise içerisinde bir tür akılsallık barındırması şeklindeki yorumlarda kendini göstermektedir. Ancak söz konusu ayrımın ilk doğa filozofu/ilk felsefeci olarak nitelendirilen Thales için geçerli olup olmadığı geçmişte olduğu gibi günümüzde de halen tartışılmaktadır. (...) Felsefe tarihi yazımlarında ilk sıraya konan Thales’in anılan kavramları gerçekten farklı şekilde yorumlayıp yorumlamadığı bizce de tartışmaya açık bir husustur. Bu açıdan bakıldığında Thales, söz konusu kavramları iki farklı problemler alanı olarak mı görmüştür? Onun düşüncelerinde kendinden önceki mitolojik mirasın izleri bulunabilir mi? O, katışıksız bir rasyonel midir, yoksa henüz felsefenin yeni filizlendiği bir toplumda bir ara basamağı mı temsil etmektedir? Bu makalenin içerisinde tartışacağımız bu sorular, felsefe tarihinin başlangıcına ilişkin kavramsal arka planın ne olduğu hakkında bize katkı sağlayacaktır. (shrink)

Critical congenital heart disease screening is rapidly becoming the standard of care in the United States after being added to the Recommended Uniform Screening Panel in 2011. Newborn screens typically do not require affirmative parental consent. In fact, most states allow parents to exempt their baby from receiving the required screen on the basis of religious or personally held beliefs. There are many ethical considerations implicated with allowing parents to exempt their child from newborn screening for CCHD. Considerations include the (...) treatment of religious exemptions in our current legal system, as well as medical and ethical principles in relation to the rights of infants. Although there are significant benefits to screening newborns for CCHD, when a parent refuses for religious or personal beliefs, in the case of CCHD screening, the parental decision should stand. (shrink)

“Doğal din” terimi, bazen doğanın kendisinin ilahi olduğu bir panteistik doktrine atıfta bulunur. “Doğal teoloji” terimi ise aksine, başlangıçta gözlemlenen doğal gerçekler temelinde (ve bazen) Tanrı’nın varlığını savunmaya yönelik projeye atıfta bulunur. Bununla birlikte çağdaş felsefede, hem “doğal din” hem de “doğal teoloji” genel olarak, dinî veya teolojik konuları araştırmak için insana, “doğal” olan bilişsel yetilerini – akıl, algı, içgözlem- kullanma projesini ifade eder. Doğal din veya teoloji, mevcut anlayış üzerine, doğayla ilgili ampirik araştırmalarla sınırlı olmamakla birlikte ayrıca panteistik bir (...) sonuçla da bağlantılı değildir. Bununla birlikte o, özel doğal olmayan yetilere (ESP, telepati, mistik deneyim) veya doğaüstü bilgi kaynaklarına (kutsal metinler, vahiy teolojisi, inanç otoriteleri, doğrudan doğaüstü iletişim) hitap etmekten kaçınır. Genel olarak, doğal din veya teoloji (bundan böyle “doğal teoloji” olarak anılacaktır), diğer felsefi ve bilimsel girişimlerle aynı rasyonel inceleme standartlarına uymayı amaçlamaktadır ve aynı değerlendirme ve eleştiri yöntemlerine tabidir. (shrink)

In theorizing about racial pejoratives, an initially attractive view is that pejoratives have the same reference as their “neutral counterparts”. Call this the identity thesis. According to this thesis, the terms “kike” and “Jew”, for instance, pick out the same set of people. To be a Jew just is to be a kike, and so to make claims about Jews just is to make claims about kikes. In this way, the two words are synonymous, and so make the same contribution (...) to the truth-conditions of sentences containing them. While the fundamental claim for the identity thesis that Jews are kikes sounds anti-semitic, it need not be actually anti-semitic. The identity thesis is usually bolstered with the further claim that the pejorative aspect of “kike” and other such terms is located elsewhere than in truth-conditional content, so what makes “kike” a bad word is a non-truth-conditional association with anti-semitism that is not shared with the word “Jew”. The exact nature and location of the negative moral content of pejoratives is a matter of some dispute among identity theorists. But whatever the intuitive appeal of the identity theory for those persuaded by such views, it is nevertheless inconsistent. (shrink)

Hanks develops a theory of propositions as speech-act types. Because speech acts play a role in the contents themselves, the view overturns Frege’s force/content distinction, and as such, faces the challenge of explaining how propositions embed under logical operators like negation. The attempt to solve this problem has lead Hanks and his recent commentators to adopt theoretically exotic resources, none of which, we argue, is ultimately successful. The problem is that although there are three different ways of negating the sentence (...) “Mary’s card is an ace”, current speech-act theories of propositions can only accommodate two of them. We distinguish between “It is false that Mary’s card is an ace”, “Mary’s card is a non-ace”, and “Mary’s card is not an ace” and show that Hanks and his commentators cannot explain content negation. We call this Hanks’ Negation Problem. The problem is significant because content negation is the negation required for logic. Fortunately, we think there is a natural way for Hanks to accommodate content negation as successive acts of predication. The view solves Hanks’ Negation Problem with only resources internal to Hanks’ own view. (shrink)

Studies of epistemic communities and collaborative research in the social sciences have deepened the understanding of how science works, and more specifically how the social dimensions of scientific practice both enable and impede social scientists in realizing their epistemic goals. Two types of studies of epistemic communities are distinguished: general theories of epistemic communities aim to construct accounts of theoretical change applicable to all social scientific specialties, whereas historical studies emphasize the contingencies that affect specific social scientific disciplines, subfields, or (...) institutions. Although collaborative research plays a less pronounced role in the social sciences than in the natural sciences, collaboration has enabled social scientists to investigate topics that would otherwise be difficult to investigate. (shrink)

Modal ontolojik argüman, Tanrı’nın varlığını sadece bilfiil gerçek olan bu dünyada değil, bütün mümkün dünyalarda göstermeye yönelik bir argümandır. Anselm’in (1033-1109) Proslogion adlı eserinin 3. bölümünde “kendisinden daha büyüğü düşünülemeyen” şeklinde tanımlanan; Tanrı’nın var olmamasının da düşünülemeyeceğini, bu yüzden de varolmamasının imkansızlığı üzerinde kurulu yeni bir argüman bulunduğunu öne süren bazı araştırmacılar, bu argümanı mümkün dünyalar semantiği yardımıyla formüle edip, “modal ontolojik argüman” şeklinde adlandırmışlardır. Çok farklı şekillerde formüle edilmiş bu argüman kabaca Tanrı’nın mümkünse zorunlu olması, dolayısıyla bilfiil gerçek olan (...) bu dünyada da var olması gerektiğini savunur. (shrink)

Çağdaş epistemoloji içerisinde, dışsalcı, güvenilirci ve erdeme dayalı epistemolojik tartışmaların bir benzerini, dini epistemoloji içerisinde etkili bir şekilde yer edinen ve reformcu epistemoloji olarak bilinen yaklaşım üzerinden görebilmek mümkündür. Alvin Plantinga, Nicholas Wolterstorff ve William Alston gibi filozofların öne çıktığı bu yaklaşımın ana iddiası, kanıta ya da argümana dayanmaksızın, Tanrı’nın varlığına inanmanın bütünüyle doğru, rasyonel, makul ve güvenilir olacağı şeklindeki bir tezdir. Kanıtın, gerekçelendirme için zorunlu bir koşul olmadığı fikri, algısal deneyimlerin gerekçelendirilmesine benzer şekilde, dini deneyimlerin de öyle olduğu ve (...) dolayısıyla, aynı epistemik statüye sahip olması gerektiğini öne süren, eşitlik tezine dayanır. İlk ortaya çıktığı günden bugüne, üzerinde çokça konuşulan ve tartışılan bir yaklaşım olan reformcu epistemoloji, özellikle son beş yıl içerisinde, oldukça farklı bir hale gelmiştir. Zira bu yaklaşımı, kanıtsalcılıkla uyumlu, erdem epistemolojisiyle bağlantılı ve diğer teistik dinler üzerinden değerlendiren yeni çalışmalar ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, bu makalede, reformcu epistemoloji ana hatlarıyla ele alınmıştır. Beraberinde, ona yöneltilen itirazlara değinilmiş ve sonrasında, bahsi geçen yenilik iddiaları soruşturulmaya çalışılmıştır. Son olarak, teistik inancın rasyonalitesiyle ilgili, farklı bir bakış açısı sunulmuştur. (shrink)

The Negation Problem states that expressivism has insufficient structure to account for the various ways in which a moral sentence can be negated. We argue that the Negation Problem does not arise for expressivist accounts of all normative language but arises only for the specific examples on which expressivists usually focus. In support of this claim, we argue for the following three theses: 1) a problem that is structurally identical to the Negation Problem arises in non-normative cases, and this problem (...) is solved once the hidden quantificational structure involved in such cases is uncovered; 2) the terms ‘required’, ‘permissible’, and ‘forbidden’ can also be analyzed in terms of hidden quantificational structure, and the Negation Problem disappears once this hidden structure is uncovered; 3) the Negation Problem does not arise for normative language that has no hidden quantificational structure. We conclude that the Negation Problem is not really a problem about expressivism at all but is rather a feature of the quantificational structure of the required, permitted, and forbidden. (shrink)

Juxtaposing Cherríe Moraga's Loving in the War Years and Luce Irigaray's Speculum of the Other Woman, I explore the ways that sex and race intersect to complicate an Irigarayan account of the relations between mother and daughter. Irigaray's work is an effective tool for understanding the disruptive and potentially healing desire between mothers and daughters, but her insistence on sex as primary difference must be challenged in order to acknowledge the intersectionality of sex and race. Working from recent work on (...) the psychoanalysis of race, I argue that whiteness functions as a master signifier in its own right, and as a means of differentiation between the light-skinned Moraga and her brown-skinned mother. Irigaray's concept of blood deepens Moraga's account of her healing and subversive return to her mother. The juxtaposition of Moraga, Irigaray, and contemporary psychoanalysis of race can allow for a necessary revision of Irigaray's psychoanalysis that acknowledges the ways in which sexual difference is indexed by race and sheds new light on her account of the mother–daughter relation. (shrink)

Scientists know that human activities, primarily fossil fuel combustion, are causing Earth’s temperature to increase. Yet in 2021, only 60% of the US population understood that human activities are the primary cause of global warming. We experimentally test whether information about the human causes of global warming influences Americans’ beliefs and concerns about global warming and support for climate policies. We find that communicating information about the human-causes of global warming increases public understanding that global warming is human-caused. This information, (...) both alone and with additional information about climate impacts and policy solutions, also increases public concern about global warming and support for climate policies, although the effects on climate concern and policy support are smaller. Importantly, the treatment effects are consistent across political party, with no backlash effects among Republicans. This suggests that when informed about climate change causes, impacts and solutions, most Americans can update their own climate change beliefs, risk perceptions, and policy support. (shrink)

The Art of War application to education is about solving problems to improve student and school success. The Art of War describes the significance of a leader and his knowledge and prudent application of the strategies. At the core of theses strategies is the non-negotiable moral purpose of the leader to be reinforced by other fine qualities as wisdom, commitment, discipline, and courage.

The article examines Thomas Kuhn's work in the history of science with special attention to its relevance to subsequent developments in social epistemology. The article begins with a discussion of Kuhn's historical work, and the so-called historical turn in philosophy of science. It then examines Kuhn's views on textbook science, followed by an analysis of Kuhn's views on the relationship between the history of science and the philosophy of science. Then it discusses Kuhn's contributions to our understanding of the social (...) dimensions of scientific inquiry. Finally, it discusses his influence on the social epistemology of science and the sociology of science. (shrink)

Ateistler, kötülük probleminin Tanrı’nın varlığı aleyhine en güçlü argüman olduğu konusunda hâlâ ısrarcılar. Felsefe tarihine baktığımızda da Epikuros’tan Hume’a ve yakın dönemde Mackie’ye kadar uzanan bir yelpazede çeşitli düşünürler tarafından bu konuda birçok eleştirinin dile getirildiğini görmek mümkün. Plantinga bu çalışmasında felsefe tarihinin en köklü sorunlarından biri olan ‘Tanrı’nın varlığı sorusu’nu cevaplamaya çalışmakla kalmayıp felsefi bir yöntem ve soruşturmanın nasıl olması gerektiği konusunda muhteşem bir örnek de sunmaktadır. Plantinga, bu kitabıyla bizi, felsefe tarihinin en temel ilkelerinden birini hatırlamaya çağırıyor: var (...) olanın ardındakini anlamaya çalışmak. (shrink)

Epistemolojik olarak bilgiye başvuran ve bilme faaliyetinde bulunan insanın, Kur’an’da önemli bir yeri vardır. Buradaki bilme faaliyetini, salt teolojik bir buyruk olarak, yani Allah’ı bilmek olarak değil, doğru bilgi ile yanlış bilgi arasında hem teorik hem de ahlaki bir farklılık olarak anlamak ve Kur’an'da insana epistemik özellikler atfedildiğini ve böylece insanın epistemik başarılarından dolayı övüldüğünü söyleyebilmek mümkündür. Bu açıdan bakıldığında herhangi bir önermeye yönelik olarak rasyonel bir tutum benimseyen, yani bilen özne ile bu faaliyette isteyerek ve istemeyerek giren kişinin durumu (...) arasında bir fark olduğu açıktır. Doğrusu bu farkın epistemik önceliği kadar, ahlaki önceliği de dikkate değerdir. Nitekim buradaki ahlaki üstünlük, doğru bilgiyi hedefleme ve ona ulaşma noktasında ortaya çıkan erdemdir. Doğru bilgiye ulaşmanın entelektüel bir erdem olduğu düşünüldüğünde, Kur’an’ın Erdem epistemolojisi üzerinden değerlendirilmesi bu noktada önemlidir. Doğrusu erdemli bir bilişsel faaliyet, Kur'an’da açık bir şekilde ana fikir olarak ortaya konulur ve buna göre cehaletten kaçınmak ve doğru bilgiye ulaşmak için erdemli bir çaba göstermek önem taşır. Kur’an’daki ifadeleri bilgeliğe ulaşmak olarak anlayacak olursak, asıl hedef; bilgi ve anlayışımızın, entelektüel ve ahlaki vicdanımızı veya takvamızı güçlendirmesi için kullanılabileceği söylenilebilir ve bu inanç, erdem epistemolojisine dayalı bir yaklaşım içerisinde şekillendirilebilir. (shrink)

Güvenilirci (reliabilist) bilgi teorisi, çağdaş epistemik gerekçelendirme kuramları içerisinde, dışsalcı (externalist) kuramın bir türü olarak kendisine yer bulmaktadır. Kısaca, bir inancı gerekçelendiren şeyin o inancın oluşturulduğu sürecin güvenilirliği olduğunu öne süren bu yaklaşım, bu bilişsel süreçleri özne dışı unsurlara bağladığı içinde dışsalcı bir pozisyonda yer almaktadır. Bu bilgi teorisinin tam karşı konumunda yer alan içselci (internalist) bilgi teorisi ise, özne merkezli bir yaklaşımla, doğru inancı gerekçelendirecek yöntemin, kişinin kendi zihinsel yapısından yola çıkarak, belli kognitif süreçler sonucunda ulaşılabileceğini öne sürmektedir. Epistemik (...) gerekçelendirme kuramları içerisinde birçok tartışmada kendisine yer bulan bu iki bilgi teorisi, kendi içerisinde de birçok farklı kurama kapı aralamıştır. Burada içselci bilgi teorisinden ortaya çıkan erişim içselciliği, farkındalık içselciliği gibi kuramları ve dışsalcı bilgi teorisinden ortaya çıkan süreç güvenilirciliği, gösterge güvenilirciliği ve erdem güvenilirciliği gibi farklı türden kuramları örnek olarak verebiliriz. Öte yandan çağdaş epistemolojideki bu tartışmalar, dini epistemoloji içerisinde de kendisine yer bulmuştur. Özellikle Alvin Plantinga, kendi dini epistemolojisi içerisinde dışsalcı bir tutum sergilemiş ve son dönem çalışmaları içerisinde de güvenilirci bir anlayışla Tanrı inancının epistemik mahiyetini ortaya koymaya çalışmıştır. Bu makalede öncelikle dışsalclık ve onun bir türü olan güvenilirci bilgi anlayışını ve bu kuramlara getirilen eleştirileri ele almaya çalışacağız, daha sonra A. Plantinga’nın son dönem dini epistemolojisinin de yönünü belirleyen güvence (warrant) kavramını açıklayıp, bu kavramın bütün teist dinlere uygulanabilirliğini sorgulayacağız. (shrink)

Hristiyan inancı içerisinde merkezi konuma sahip olan mevzulardan birisi de, İsa’nın ölümünden üç gün sonra diriltildiğine yönelik olan inançtır. Hristiyan eskatolojisinin de dayanak noktasını oluşturan bu mevzu, dinler tarihi ya da teoloji gibi disiplinlerin içerisinde tartışıldığı gibi, çeşitli Hristiyan düşünürlerce, din felsefesi disiplini içerisinde de tartışılmıştır. Din felsefesi açısından bakıldığında, konunun merkezi konumda olması, bu mevzunun rasyonel bir zeminde tartışılıp tartışılamayacağını da beraberinde getirmektedir. Bu bağlamda, özellikle din felsefesi içerisinde birçok Hristiyan düşünür tarafından konu ele alınmış ve farklı çevrelerce de (...) mevzuya yönelik karşı itirazlar dile getirilmiştir. Bu noktada yapılan tartışmaların içeriğine baktığımızda, mucize kavramı önem taşımakla birlikte, Hristiyan düşünürlerin argüman haline getirdikleri ve bir delil olarak öne sürdükleri “Boş mezar” ve “Tanıklıklar gibi birçok farklı husususun din felsefesi açısından tartışıldığını söyleyebiliriz. Ayrıca bazı ateist düşünürlerin bu delillere yönelik itirazları olmakla birlikte, bazı Hristiyan tarihçilerinde konuya ilişkin ciddi itirazları bulunmaktadır. Biz de bu makalemizde, İsa’nın ölümünden sonra dirilişinin rasyonel bir şekilde izahının nasıl olabileceği sorusunu merkeze alıp, konuyu Hristiyan düşünürlerin bakış açısından değerlendirmeye çalıştık. Bu noktada İslam gibi farklı dinlerde ve farklı anlatılarda karşımıza çıkan Hz. İsa figürünü konumuzun dışında tuttuğumuzu ayrıca belirtelim. Çünkü bizim yazımızın konusunu oluşturan kişi Hristiyan inancındaki İsa ve bu din içerisinde önem taşıyan kutsal metinler ve bu metinlerde geçen anlatılar oldu. Bu açıdan bakıldığında yazımız içerisinde, konuya ilişkin doğrudan bir teoloji ya da dinler tarihi çerçevesinde değerlendirme yapmaktan çok, din felsefesi içerisinde bize sunulan tartışmalardan yola çıkarak eleştirilerimizi ve tahlillerimizi dile getirmeye çalıştığımızı ifade edebiliriz. (shrink)

Grice introduced generalized conversational implicatures with the following example: "Anyone who uses a sentence of the formX is meeting tz woman this evening would normally implicate that the person to be met was someone other than X’s wife, mother, sister, or perhaps even close platonic friend" (1975 : 37). Concerning this example, he suggested the following account: When someone, by using the form of expression an JQ implicates that the X does not belong to or is not otherwise closely connected (...) with some identifiable person, the implicature is present because the speaker has failed to be specific in a way in which he might have been expected to be specific. (Grice 1975: 38.) Grice went on to sketch an explanation as to why such an implicature should arise, involving the different ways in which we behave towards things that are closely related to.. (shrink)

The purpose of this research is to determine the variables influencing college students' engagement in swimming activities, as well as the significant themes that often appear in these occurrences. A descriptive research design was used to identify the factors influencing college students' perception of participating in swimming activities. Descriptive research is a type of nonexperimental study that aims to describe the features of phenomena as it occurs. It was found out that participating in swimming activities provides various benefits, some of (...) these include helping build endurance, muscle strength, and cardiovascular fitness, enhanced swimming skills, and maintaining a healthy weight. As a result, the implementation of active recreational activities in schools must be reinforced, not simply for the purpose of participation, but also because students are driven to do so. And these activities must be carried out not just on school grounds, but also at home and in the community. (shrink)

Rebecca Tuvel’s controversial “In Defense of Transracialism” has been criticized for a lack of engagement with critical race theory. Disengagement with salient material on race is a consistent feature of the philosophical conversation out of which it arises. In this article, I trace the origins of feminist philosophy’s disengaged and distorted view of “transracialism” and racial passing through the work of Janice Raymond, Christine Overall, and Cressida Heyes, and consider some of the relevant work on passing that is omitted in (...) the philosophy of “transracialism.” Finally, I offer methodological suggestions to avoid such distortions and omissions in feminist philosophy. (shrink)

Dini epistemoloji, teistik inançların rasyonel zeminde gerekçelendirilme yollarını arayan, çağdaş epistemolojinin bir alt dalıdır. Musa Yanık, bu kitapta günümüzdeki en güçlü yaklaşım olan reform epistemolojisinden güvenilircilik bakış açısıyla yani “daha yüksek bir olasılıkla doğru olması yönünden” İslam inancının rasyonelliğini ortaya koymakta ve uygulamalı dini epistemolojinin sağlam ve cesur bir örneğini sergilemektedir. (Prof. Dr. Hasan Yücel Başdemir) -/- Epistemoloji topyekûn insan zihnini biçimlendirme ve inanç da dahil olmak üzere bilişsel faaliyetleri yönlendirme potansiyeline sahip bir alandır. Zira Allah’ın varlığı, birliği, nübüvvet ve (...) ahiretle ilişkili meseleler “nasıl bilebilirim, neleri bilebilirim, bildiğim şeyin kesinliğinden nasıl emin olabilirim?” gibi epistemik sorulardan bağımsız olamaz. Bu nedenle konu İslam düşüncesinde felsefecilerin olduğu kadar kelâmcıların da ilgisini çekmiştir.Bu bağlamda Musa Yanık tarafından modern teoriler de dikkate alınarak yazılan bu kitabın dini epistemoloji konusunda bir farkındalık oluşturmasını umuyorum. (Doç. Dr. Mehmet Bulgen) -/- Analitik felsefe ülkemizde yeni yeni tanınmaya başlanmış olmasına rağmen özellikle İslam entelektüel tarihindeki kelâm geleneği ile etkileşime geçme potansiyeli oldukça yüksek bir gelenektir. Musa Yanık, bu çalışmasıyla günümüzün en önemli analitik din felsefecilerinden AlvinPlantinga’nın dini epistemolojisini tanıtmakta ve kelâmla irtibatını eleştirel bir zeminde kurmaya çalışmaktadır. Çalışmanın güncel tartışmaları takip etmesi kadar bu tartışmalara farklı geleneklerden bakabilme becerisi felsefenin çok-yönlü bir çerçevede nasıl yapılabileceğine dair güzel bir örnek oluşturuyor. Musa Yanık’ın bu eseri, her şeyin birbiriyle etkileşime geçmeye başladığı global dünyada felsefe yapmanın olanaklarına dair yenilikçi bir yaklaşım ortaya koyuyor. -/- (Doç. Dr. Nazif Muhtaroğlu) -/- Elinizde tuttuğunuz bu kitap, dini epistemoloji ve erdem epistemolojisi kesişiminde yer almakla birlikte, inanç ve imanın epistemik statüsünü incelemek ve bunu yaparken ise İslam inancını merkeze almaktadır. Bu haliyle Türkçe literatür açısından önemli bir boşluğu doldurmaktadır. Okuyucunun bu kitap aracılığıyla karşılaşacağı bazı sorular şunlardır: İnanç ve bilgi nedir? Kanıt olmadan inanmak ahlaken yanlış mıdır? İnançlarımızı rasyonel olarak gerekçelendirmenin yolları nelerdir? İslam inancı reform ve erdem epistemolojisi açısından güvenilir bir temele sahip midir? Fakat belki de en büyük kadim soru şudur: Tanrı’nın varlığını bilmek mümkün müdür? -/- (Taner Beyter-Öncül Analitik Felsefe Dergisi). (shrink)

“1950’li yıllarda dönemin büyük felsefecileri arasında dinsel inancı savunan bir kişi bile yoktu. 1990’lı yıllarda Yale’den UCLA’ya, Oxford’dan Heidelberg’e kadar birçok yerde insanın manevi yanını savunan ve geliştiren yüzlerce kitap yazılacak, sel olup akacaktı. Aradaki 40 yıllık süre zarfındaysa sadece ve sadece Alvin Plantinga vardı.” Kelly James Clark Tanrı’nın veya tanrıların varlığı sorusu felsefenin ezeli sorularından biri olagelmişse de Nietzsche’nin Tanrı’nın ölümünü ilan ettiği günden bu yana onu doğrularcasına yaşanan acılar, savaşlar, kötülükler bu konudaki tartışmaların sesini uzun süre bastırdı. Ama (...) özellikle yüzyılın ikinci yarısından sonra palazlanan analitik felsefede meydana gelen “metafiziğe dönüş”, dine yakınlık duyan, en azından dinle ilgilenen filozofların tekrar Yahudi-Hıristiyan ve İslam geleneklerinde anlaşıldığı şekliyle Tanrı’nın varlığına duyulan inancın gerekçelerini yeniden değerlendirmelerine, konuya yeni bir bakış ve araçlarla bakmalarına vesile oldu. Alvin Plantinga’nın bu kitabı, yayımlandığı tarihten itibaren “analitik din felsefesi” alanının da en önemli ve sarsıcı eserlerinden biri hâline geldi ve Tanrı’nın ölmediğini ilan etti. Anselmus’tan Hume’a, Kant ve pozitivistlerden John Mackie gibi modern ateologlara kadar felsefe geleneğiyle hesaplaşan Plantinga, bu abidevi çalışmasında ontolojik, kozmolojik ve teleolojik tanrı kanıtlamalarının eski ve yeni biçimlerinin çıkmazlarını, meziyetlerini ve sunduğu imkânları değerlendiriyor. Tanrı’nın varlığına duyulan inanç ile diğer insanların varlığına ve zihinlerine duyulan inanç arasındaki şaşırtıcı ve sarsıcı bağlantıyı ortaya koyuyor. (shrink)

Tarihte herhalde çok az soru Tanrı’nın varlığı sorusu kadar sık sorulmuş, çok yanıtlanmış ve verilen birbirinden farklı onca yanıta rağmen kesin bir sonuca ulaştırılamayıp tartışılmaya devam etmiştir. Yine de geçmişe dönüp baktığımızda bu soruya verilen farklı yanıtların farklı uygarlıkların inşa edilmesine, bazılarının yıkılmasına, acımasız çatışmalara ve her şeye rağmen kucaklaşmalara da vesile olduğunu görüyoruz. Tanrı var mı? Varsa onu nasıl bilebiliriz? Tanrı yoksa her şey mubah mı? İnsan aklı ilahi olanı kavrayabilir mi? Tanrı’nın varlığı ahlaklı olmanın şartı mı? Evren akıllı (...) bir tasarımcının imzasını taşıyor mu? Bu kitapta felsefeci William David Beck, bu sorulara tarihte verilen yanıtları ve bu konudaki tartışmaları ele alarak meselenin genel ve tarihsel bir tablosunu bize sunuyor. Platon, Aristoteles, Marcus Aurelius gibi Eski Yunan ve Roma düşünürlerinden Anselmus, Thomas Aquinas, Augustinus ve Yahudi-Hıristiyan geleneğine, Doğu’nun bilgelerine, İbni Rüşd, Fârâbî ve Gazzâlî gibi İslam düşünürlerinden Alvin Plantinga, Graham Oppy, Sam Harris, Richard Dawkins, Max Tegmark gibi Batılı modern ilahiyatçılara, bilim insanlarına ve Yeni Ateizm hareketine kadar uzanan bir çizgide “Tanrı var mı?” sorusuna verilen çeşitli yanıtları ve bu yanıtlara sunulan akılcı gerekçeleri ortaya koyarak soruya felsefece bir yanıt vermenin nasıl bir iş olduğunu da gösteriyor. (shrink)

Rice crop diversity hasdecreased dramatically in the recent past.Understanding the causes that underlie theevident genetic erosion is critical for thefood security of subsistence rice farmers andbiodiversity. Our study shows that farmers inthe northeastern Philippines had a markedreduction in rice diversity from 1996 to 1998.The ultimate causes were a drought resultingfrom the El Niño phenomenon in 1997 andflooding due to two successive typhoons in1998. The proximate causes, however, includedlocal water control factors, limitations in thehousehold and village-level seedinfrastructure, farm location in relation (...) tothe goods and services necessary to obtainseeds, policies and programs of the Departmentof Agriculture, and the characteristics of therice varieties themselves. The implications ofour study are that genetic erosion is notalways the result of purposeful acts by farmersnor is it necessarily gradual. Improvingon-farm seed technology will stabilize the seedproduction, distribution, and use system andthereby enhance household food security.Ultimately, rice diversity will be improvedonly if diversity is a safe and viable optionfor farmers. Therefore, public policy thatsupports farmers who maintain a diverse set ofcultivars is critical for any on-farmconservation strategy. (shrink)